Η πρόσφατη κυβερνητική εξαγγελία
για την παραχώρηση ̎ freedom pass ̎ στους νέους από
18 έως 25 ετών, δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό, στους σκεπτόμενους πολίτες.
Δεν πρόκειται μόνον για μια αστοχία ( επιεικώς) πολιτικής ή
επικοινωνιακής αιχμής. Αλλά πρόκειται
για ο υ σ ι α σ τα ι κ ή παραγνώριση των
δικαιωμάτων του θεσμικού Κράτους!
Πρόκειται για απεμπόλιση της αυθεντίας του Κράτους, του καθοδηγητικού
ρόλου του Κράτους, της παράστασης του Κράτους ως υπερασπιστή της τιμής, της
ζωής, της προόδου των πολιτών του και ως φύλακα των πατρώων βωμών και εστιών
της Πατρίδος μας και του Ελληνισμού γενικότερα.
Σ’ αυτή τη χώρα που ζούμε έχει μπερδευτεί η έννοια των δικαιωμάτων του
καθενός, καθώς και τα όρια του δικαιώματος καθενός έναντι του άλλου.
Το αναφαίρετο δικαίωμα στην απεργία και στη συνάθροιση, δεν υπολογίζει
και καταστρατηγεί το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε άλλου πολίτη για ελεύθερη πρόσβαση στην εργασία του, στην ελεύθερη
πρόσβαση του στην πόλη, στην ανεμπόδιστη διαβίωσή του.
Με αυτό, μάλλον το σκεπτικό, μερικοί θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμά τους να
μην εμβολιαστούν και να στείλουν τον κόσμο τον υπόλοιπο, να ζει σε καραντίνα,
εάν δεν τον στείλουν στον ̎ άλλο κόσμο
̎.
Στην περίπτωση αυτή, η κυβερνητική απόφαση, χάραξε δρόμο δυσνόητο και
λαθεμένο.
Δεν περιορίστηκε στην ενθάρρυνση και στα κίνητρα που έχει υποχρέωση, ως εκ της θέσεώς της, να
παρέχει στους πολίτες και όχι μόνο στους νέους 15- 25 ετών, δηλ. σε όλους τους
πολίτες χωρίς διακρίσεις , επεκτάθηκε και σε παροχές ̎ δώρων ̎ , όπως η
καταβολή του ευτελούς ποσού των 150
ΕΥΡΩ!
Αυτό και μόνον θέτει θρυαλλίδα στα θεμέλια του θεσμικού Κράτους!
Διότι το δωράκι αυτό, παρέχεται για να εκτελέσουν οι νέοι αυτοί μια
δράση, την οποίαν έχουν υποχρέωση από την κοινωνική τους διαβίωση και είναι
ευεργετική για τους ίδιους και τους ανθρώπους γύρω τους.
Δεν νοείται ̎ δωροδοκία ̎ για να
εκτελέσεις το καθήκον σου. Βρίσκεται η Πατρίδα μας και ο κόσμος όλος. σε μια
πανδημία, σ’ έναν καθολικό πόλεμο. Όπλο μας έχουμε μ ό ν ο το εμβόλιό μας ο
καθένας. Είμαστε σε πόλεμο, στην πρώτη γραμμή.
Μπορεί να διανοηθεί κανένας σε ένα εθνικό πόλεμο, να μην πάρει το όπλο του για να
υπερασπιστεί την οικογένειά του, τους γύρω του και την Πατρίδα του ;
Είναι δυνατόν να διανοηθεί
κανένας, να έρχεται το Κράτος του, να
του παρέχει ̎ δωράκια ̎ -σε χρήματα
μάλιστα- για να πάρει το όπλο του, για να υπερασπιστεί την Πατρίδα του, τα όσια
και τα ιερά του;
Είναι δυνατόν να διανοηθεί κανένας
ότι τις αρχές και τις;
αξίες που υπηρετούμε σαν Έθνος και
σαν συντεταγμένο Κράτος,
της αλληλεγγύης,
της τιμής,
της αδελφοσύνης,
της θυσίας υπέρ των ασθενέστερων,
της Δικαιοσύνης,
της φιλίας, της ισονομίας κ.λ.π., μπορούμε να τις εξαργυρώσουμε ή
εξαγοράσουμε με χρήματα;
Σε τέτοιο σημείο παρακμής πέσαμε;
Και δεν σκέφθηκε κανένας ότι αυτή η χειρονομία. μπορεί να έχει και άλλες
χειρότερες παρενέργειες;
Γιατί οι γιατροί, που έχουν κάνει πολυετείς και πολυδάπανες σπουδές, μην
ζητήσουν να νομιμοποιήσουν το ̎ φακελάκι ̎ τους, αφού ο μισθός τους είναι
πενιχρός έναντι της ουσιαστικής προσφοράς τους, που γίνεται πολλές φορές πέραν
των ανθρωπίνων ορίων;
Και το χειρότερο ακόμη είναι το ευτελές του ποσού των 150 ΕΥΡΩ, εάν αναλογιστούμε
ότι μια νοσηλεία σε ΜΕΘ, στοιχίζει στο σύστημα από 3000 έως 5000 ΕΥΡΩ ανά ασθενή
κάθε ημέρα, όπως ρητά δήλωσε ο καθηγητής Βασιλακόπουλος.
Πέραν τούτων. κανένας δεν εγγυήθηκε, ούτε μπορεί να εγγυηθεί την
αποτελεσματικότητα του μέτρου αυτού, ούτε υπάρχει προηγούμενο για να
υπολογίσουμε την αποτελεσματικότητά του.
Αλλά αυτή η ενέργεια. ενέχει και μια ακολουθία, που εκθέτει τον
κυβερνητικό αυτό χειρισμό. Δεν μπορείς να λες από την μια ότι ο εμβολιασμός
πάει πολύ καλά και από την άλλη, να ̎ δωροδοκείς ̎ τους νέους πολίτες για να
πάνε να εμβολιαστούν.
Εδώ χάνεται ο καθοδηγητικός ρόλος του Κράτους, ελλείπει ο καταλυτικός
λόγος του Κράτους περί δήθεν ̎
προσωπικών δικαιωμάτων ̎ , χωρίς να εκτιμώνται τα δικαιώματα των άλλων πολιτών
για την προσωπική τους ζωή και της οικογένειάς τους.
Η Κυβέρνηση ας μην περιμένει τους αιώνιους αντιρρησίες να… ̎ ενηλικιωθούν ̎ και να θρηνεί απαθώς,
εκατόμβες θανόντων πολιτών και ας αποδείξει σταθερά και ανυποχώρητη βούληση,
στην εφαρμογή του ρόλου που την έταξε η ψήφος του Λαού μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΑΖΑΚΟΣ
