Άφρονες, υβριστές του θρησκευτικού αισθήματος του Ορθόδοξου Λαού μας,
ενόμισαν ότι βρήκαν την ευκαιρία, ασήμαντοι πνευματικά και αμφίσημοι κοινωνικά,
να προσβάλουν αυτόν στο τυπικό της γονυκλισίας του Εσπεριού του Αγίου
Πνεύματος.
Και το αθλιοδέστερον πάντων ήτο ότι η «προσβολή» εγένετο κατά την
γονυκλισία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Πρ. Παυλόπουλου στον Εσπερινό που
ετέλεσαν οι Πατριάρχες οι Ορθόδοξοι του κόσμου κατά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο
της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που έγινε στην Κρήτη. Εθεώρησαν, προφανώς ότι η
γονυκλισία αυτή προσβάλει το Λαό μας!!!!
Γιατί η γονυκλισία είναι προαιρετική κατά ορισμένους απαίδευτους
εκκλησιαστικά ή είναι δείγμα υποδούλωσης, που δεν πρέπει να παράγει ο ανώτατος
Άρχων «παραδειγματίζοντας» το Λαό. Αυτά δε ακούστηκαν από μερικά Μ.Μ.Ε., όπου
μάλιστα ένας κύριος εδήλωσε ΑΘΕΟΣ. Εν τούτοις είχε το θράσος να κρίνει εκείνο
που ως άθεος προφανώς δεν έχει μελετήσει και γνωρίσει. Και το χειρότερο αυτός ο
«κύριος» είναι τομεάρχης Πολιτισμού ενός εν ενεργεία Κόμματος, το οποίο οι
παρόμοιοί του και αυτός, προφανώς, το κατέστησαν «οδωδός και τυμπανιαίον».
Ο απλός εκκλησιαζόμενος και τυπικά τουλάχιστον θρησκευόμενος Ορθόδοξος Λαός
των Ελλήνων γνωρίζει ότι μια φορά το
χρόνο γίνεται ο Εσπερινός κατά την εορτή του Αγίου Πνεύματος. Αυτός ο
εσπερινός είναι γνωστός στο Λαό μας ως «εσπερινός
της γονατιστής». Δηλαδή όσοι πηγαίνουν γνωρίζουν ότι σε ορισμένες ευχές θα
γονατίσουν μαζί με όλους τους ιερείς και το πλήρωμα του Λαού. Όποιος δεν θέλει
δεν πηγαίνει. Όποιος πηγαίνει γονατίζει. Όχι διότι το επιβάλλει αυταρχικά η
Εκκλησία ή το τυπικό της. Αλλά από σεβασμό στο Θείον, προ του οποίου, όλοι οι
θρησκευόμενοι θεωρούν τον εαυτό τους ταπεινότερο. Της γονατιστής, λοιπόν, όλοι
οι εκκλησιαζόμενοι «γονατίζουν». Πολύ περισσότερον όταν ευρίσκεσαι προ μιας
Πανορθόδοξης σχεδόν Συνόδου, με τους Πατριάρχες της Ορθοδοξίας του κόσμου να σε καλούν να γονατίσεις μαζί τους,
εκπληρώνοντες ύψιστο λειτουργικό και παραδοσιακό καθήκον.
Στην αγκαλιά της Ελληνορθόδοξης Παγκόσμιας Σύναξης ο πρώτος εκπρόσωπος του
Ελληνισμού δεν μπορούσε να δηλώνει απών. Όχι μόνον διότι θεωρείται ως
θρησκευόμενο άτομο (μπράβο του και δικαίωμά του ), αλλά εκείνη την ώρα στο θυσιαστήριο της Ορθόδοξης μυσταγωγίας ο Έλληνας
εκπρόσωπος του Έθνους, έπρεπε πρώτος να δρασκελίζει το βωμό των πεπρωμένων του
Ελληνορθόδοξου οικοδομήματος.
Κανένας Έλληνας αγωνιστής
της απελευθέρωσης της Πατρίδας μας δεν πήγε στη μάχη
προτού να προσκυνήσει την Παναγιά και το Χριστό στις εικόνες των πόλεων και των Μοναστηριών. Χριστιανισμός και
Ελευθερία ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα τότε και τώρα. Οι προσπάθειες των εσχάτων
δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Και οι Κολοκοτρωναίοι
μας λέγει το δημώδες τραγούδι ότι «καβάλα
παν στην Εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε». Προσκυνάνε το Θείο, όχι τον Τούρκο
του Ισλάμ.
Και ο τελευταίος μεγάλος Αυτοκράτορας Έλληνας του Βυζαντίου, ο Κωνσταντίνος
Παλαιολόγος, πριν από τη θυσία του, πήγε στην Αγία Σοφιά και μαζί με τον
Πατριάρχη προσκύνησαν γονυκλινείς και
μετέλαβε των Αχράντων μυστηρίων.
Γιατί οι Έλληνες δεν γονατίζουν ποτέ
μπροστά στον εχθρό. Γονατίζουν μόνον μπροστά στο Θεό και στους νεκρούς τους.
ΓΙΑΝ.ΚΟΣ
