Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Τρίτη 21 Ιουλίου 2020

Η ΚΑΜΑΡΙΛΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ




     Αυτοί που δικαιολογούν την παρουσία τους στο δημόσιο, με την γραφειοκρατική τους συνείδηση, γράφε ασυνειδησία, επικαλούνται τη….. νομιμότητα του γράμματος του Νόμου.
    Δεν τους ενδιαφέρει η ουσία του έργου. Αυτήν την τορπιλίζει  συστηματικά, η γραφειοκρατική τους διαστροφή. Όπου δεν μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα ή να δώσουν λύση σε κάποιο θέμα, επικαλούνται το Νόμο, που υποτίθεται τους εμποδίζει.
    Και όλοι αυτοί, δεν έχουν πολιτικοί ή ιδεολογικό συγκεκριμένο προσανατολισμό!. Μάλιστα, εκείνοι που είναι απόλυτοι και άτεγκτοι στην εφαρμογή του γράμματος του Νόμου, είναι συνήθως οι αριστεροί.
    Τέτοιοι είναι εκείνοι, που στο προηγούμενο δημοσίευμά μας, για αλλαγή του τρόπου παροχής της εργασίας των εργαζομένων χωρίς θρησκευτική τήρηση του καθιερωμένου ωραρίου, ζορίστηκαν αφάνταστα και εκδήλωσαν την αντίθεσή τους, επικαλούμενοι τον….. Νόμο και τα ωράρια εργασίας του. Απέδωσαν δε έμμεσα ( δηλαδή απείλησαν) ευθύνες, σε αυτόν που θα επιχειρήσει να αλλάξει τα ωράρια εργασίας!!!
    Δεν πρόκειται για γραφειοκρατική εμμονή, αλλά πνευματική στείρωση των λοβών του εγκεφάλου τους. Είναι πιο ανησυχητικό το φαινόμενο.
Η αξία της εργασίας.
     Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί για τον προσδιορισμό της αξίας της εργασίας.        Ο Μάρξ, έγραψε χιλιάδες σελίδες και για την "υπεραξία" της εργασίας. Δηλαδή ως έναν από τους τρόπους των κεφαλαιοκρατικών σχέσεων παραγωγής και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
    Αλλά εδώ, έχουμε αφήσει πίσω τον Μάρξ. Εδώ, ο εργαζόμενος είναι εντεταλμένος για τη διεκπεραίωση ορισμένου έργου. Π.χ. την αποκομιδή των απορριμμάτων της πόλεως, σε έναν συγκεκριμένο τομέα και όλοι μαζί, όλης της πόλεως.
    Το ωράριο εργασίας τους, από το Νόμο έχει καθοριστεί, σε έξι ώρες. Εάν ο εργαζόμενος περατώσει το έργο του, σε δυο- τρείς ώρες, ο σημερινός εργοδότης του Δήμου, δεν του ζητά να συνεχίσει το ωράριό του έως όταν φθάσουν και συμπληρωθούν όλες οι ώρες για να σχολάσει από την εργασία του. Ούτε του μειώνει το ημερομίσθιό του, κατά τις ώρες που δεν έχει δουλειά.
    Αντίθετα, του επιτρέπει να αποχωρήσει από την εργασία του ( αφού βεβαίως έχει ολοκληρώσει το έργο του της κάθε ημέρας) και να πάει όπου θέλει ( στην οικογένειά του, στην φροντίδα των παιδιών του κ.ο.κ.)
       Ο Μάρξ, αυτό, δεν το είχε  σκεφθεί. Ούτε το φανταζότανε στην εποχή του. Πως είναι δυνατόν, οι σχέσεις παραγωγής και εργασίας, να οδηγούν στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όταν ο χρόνος της εργασίας μειώνεται για την ίδια παραγωγή, χωρίς να μειώνεται η ανταμοιβή της!!!
    Το σύστημα αυτό, ο Μάρξ, θα το αποθέωνε, εάν δεν το ονόμαζε ουτοπικό.
    Αλλά εδώ δεν έχουμε ΟΥΤΟΠΙΑ, αλλά πρακτική εφαρμογή του συστήματος.
    Έτσι, όσοι επικαλούνται το ωράριο εργασίας του εργαζομένου- ως κατοχυρούντος τα δικαιώματά του στην εργασία και κατά τούτο παραβιάζουν τον Νόμο- δεν είναι μόνον γραφειοκράτες, ούτε είναι μαρξιστές ή οτιδήποτε αριστεροί. Είναι απλά, α ν ό η τ ο ι.
Ο ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ
      Ο Νόμος, καθορίζει ένα πλαίσιο ωραριακής εργασίας στον εργαζόμενο.          Ο εργοδότης, είναι εκείνος που καθορίζει μέσα στο ωράριο αυτό, τον τρόπο εργασίας του εργαζόμενου κατά τον πλέον εποικοδομητικό και αποτελεσματικό τρόπο, που αυτός ορίζει.
    Υπεύθυνος για τον εργαζόμενο και την εργασία του, είναι ο εργοδότης, δηλαδή εδώ, ο Δήμος. Εάν ο εργοδότης, ικανοποιηθεί από τη δουλειά του εργαζόμενου, έχει δικαίωμα να παράσχει αυτόν, κάθε είδους διευκόλυνση, από ρεπό, τιμητική άδεια, σε ορισμένες περιπτώσεις και μπόνους και ασφαλώς  διαφορετικής ισχύος ωράριο. Ο Νόμος, δεν επιβάλλει την υποχρεωτική εξάντληση του ωραρίου, στους εργαζόμενους, της καθαριότητας ή συναφών εργασιών.
    Άλλη είναι η περίπτωση, των διοικητικών και τεχνικών υπαλλήλων, οι οποίοι πρέπει να είναι παρόντες στο ωράριό τους, διότι σε αυτό το ωράριο, έρχονται οι πολίτες δια να λύσουν τα αιτήματά τους. Και δεν μπορείς, στο νόμιμο ωράριο του υπαλλήλου, οποτεδήποτε έλθει ο πολίτης, να δηλώσεις απουσία και άρνηση εξυπηρέτησης.
    Επομένως, αυτοί που επικαλούνται ωράριο εργασίας- για τους εν λόγω εργαζόμενους- είναι εκτός ορίων νομιμότητας,  οι ίδιοι.
Σκοπιμότητες
      Αλλά εδώ δεν έχουμε μόνον τη γραφειοκρατική και σε πολλές περιπτώσεις Μανδαρινική συμπεριφορά, ορισμένων κρισίμων παραγόντων του Δήμου.
    Υπάρχει σκοπιμότητα. Να μην ξεπεράσει ο Δήμαρχο,ς το τείχος των μανδαρίνων- γραφειοκρατών και έλθει σε άμεση επαφή με τους εργαζόμενους. Διότι τότε, θα αποκαλυφθεί ο μη εποικοδομητικός ρόλος αυτών, στην επίλυση των προβλημάτων τους, η ανασταλτική τους διάθεση. Έτσι καιροπετάνε τους εργαζόμενους και τους πολίτες.
    Ο Δήμαρχος θα αποκτήσει από πρώτο χέρι, αντίληψη των αναγκών των εργαζομένων και του Δήμου. Οι εργαζόμενοι, είναι οι ειλικρινείς φορείς των αναγκών του Δήμου. Θα ξεπεραστούν διάφορα ταμπού, θα πέσουν μάσκες, θα αναφανούν τα κραυγαλέα μηδενικά και οι κρυπτόμενες ασημαντότητες.
Ο Δήμαρχος θέλει να γράψει ιστορία;
      Όλα όσα εκθέσαμε παραπάνω, εξαρτώνται από τη θέληση και την επιμονή του Δημάρχου. Ο κ. Βασίλης Θώδας, είναι νέος, ορεξάτος και πρέπει να είναι και φιλόδοξος.
     Είναι πολύ τυχερός, που βρίσκεται μπροστά σε μια τέτοια ουσιαστική και υλοποιήσιμη πρόκληση. Του δίδεται η ευκαιρία να γράψει ιστορία. Και το ξέρει. Το ξεπέρασμα της γραφειοκρατίας, είναι το μεγαλύτερο γέρας και η καλύτερη σφραγίδα επιτυχίας, για τον πολιτικό.
                                                                                   ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ των δήθεν αφελών "επιστημόνων"




      Τον τελευταίο καιρό, ενώ η Τουρκία προκαλεί και απειλεί συνεχώς, όλη τη Μεσόγειο και πιο πολύ την Ελλάδα και ενώ δεν αποκλείεται θερμό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας- Τουρκίας, βγαίνουν κάποιοι να δημοσιοποιήσουν τις "επιστημονικές " απόψεις τους, που είναι καθαρά υποβοηθητικές των Τουρκικών επιδιώξεων.
    Πρώτα- πρώτα, το θέμα δεν είναι επιστημονικό, αλλά εξόχως και αποκλειστικά και  π ο λ ι τ ι κ ό. Βρισκόμαστε μέτωπο με μέτωπο, με τον εχθρό.
     Έπειτα, οι διάφορες ποικίλες επιστημονικές ( γεωπολιτικές ή νομικές) ερμηνείες, από το γεγονός και μόνον ότι είναι ποικίλες, δεν αποτελούν επιστημονική αλήθεια.
    Εξ άλλου, είδανε οι εν λόγω "επιστήμονες", κανέναν άλλον επιστήμονα ή διανοούμενο Τούρκο, να δημοσιοποιεί απόψεις που δεν ευνοούν την Τουρκία ή λένε ένα καλό λόγο για την προστατευόμενη από την ΟΥΝΕΣΚΟ Αγία Σοφία ή για τα δικαιώματα αυτονομίας κ.λ.π. των Κούρδων ή για την παράνομη κατοχή και παραμονή των Τούρκων στην Κύπρο;
    Μήπως είμαστε πολύ αφελείς;
 Πολύ λόγος έγινε, για την απόσταση του Καστελόριζου, από την Ρόδο και την Τουρκία.
    Πότε αποτέλεσε γνώμονα για την προάσπιση του κυριαρχικών δικαιωμάτων μιας χώρας, η απόσταση που τη χωρίζει από τον εχθρό ;
     Η Αγγλία της Μάργκαρετ Θάτσερ, έκανε ολόκληρη εκστρατεία και πόλεμο για τα νησιά Φώκλαντ, που είναι στην Αργεντινή και κανένας Εγγλέζος πολιτικός ή διανοούμενος δεν της είπε ότι: δεν πρέπει να προασπίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Αγγλίας στα Φώκλαντ που δεν είναι 68 μίλια μακριά, όπως η Ρόδος με το Καστελλόριζο.
     Οι Αθηναίοι με τον Κίμωνα, εξεστράτευσαν,  τον 4ο αιώνα π.χ. και καταναυμάχησαν τους αντιπάλους τους, στην Κύπρο ( όπου ο Κίμων σκοτώθηκε και επί 30 ημέρες απέκρυπταν το θάνατό του, μέχρι την τελική νίκη), όπου η απόσταση βεβαίως δεν είναι 68 μίλια όπως Ρόδος- Καστελλόριζο.
     Οι Ρώσοι, κατέλαβαν την Κριμαία, στη νότιο Ουκρανία και η απόσταση:Ρωσία- Κριμαία, δεν είναι 68 μίλια μακριά όπως Ρόδος- Καστελλόριζο.
     Πέραν αυτών, ποιος είπε ότι επειδή ένα τμήμα εδάφους, ένα νησί, είναι πλησιέστερο στα όρια του άλλου Κράτους, πρέπει ή έχει το δικαίωμα το άλλο Κράτος να το καταβροχθίσει;
     Και μιλάμε για τη περίπτωση του Καστελλόριζου. Εδώ δεν προβάλουν οι "επιστήμονες" μας ή αποκρύπτουν και την ιστορία και την γεωγραφία.
     Ποτέ δεν πήγε, κανένα Καστελλόριζο προς την Τουρκία. Το Καστελλόριζο, παραμένει εκεί,  επί χιλιετηρίδες στην Ελληνική Επικράτεια. Ήταν χιλιάδες χρόνια εκεί, πριν οι Τούρκοι καταλάβουν τα εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και ως εκ τούτου και τα ιστορικά εδάφη της Ιωνίας κ.λ.π.
     Δηλαδή οι Τούρκοι, πλησίασαν με κατακτήσεις προς τα νησιά μας. Αυτά, δεν ήταν ούτε έγιναν ποτέ δικά τους.
     Πως θέλουν με διάφορες μεθοδεύσεις ή βολικές ερμηνείες να τα καταβροχθίσουν;
     Εάν υπήρχε τέτοιο δικαίωμα, τότε και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είχαν καταβροχθίσει την Κούβα, αφού είναι σπιθαμιαία ως μέγεθος για τις ΗΠΑ και μια ανάσα από το Μαϊάμι. Και υπάρχουν πλείστα παραδείγματα στον κόσμο.
     Οι "επιστήμονές" μας, κάνοντας χρήση της ακαδημαϊκής τους ελευθερίας, θεωρούν ότι δεν είναι ενδοτικοί, όταν προτείνουν έντιμους συμβιβασμούς την ώρα του πολέμου και μάλιστα δια δημοσιοποιήσεως των προτάσεων τους!!!
     Η αλήθεια είναι ότι: εάν απέβλεπαν σε τέτοιους στόχους και είχαν τέτοιες προθέσεις, έχουν τις κατάλληλες θέσεις να τις εισηγηθούν στην Κυβέρνηση     ( όποια Κυβέρνηση είναι, άλλως τε, όλοι τους είναι κρατικοδίαιτοι, είτε απ’ ευθείας από το Δημόσιο είτε μέσω Ιδρυμάτων κ.λ.π.) και να αναμένουν τις εξελίξεις.
     Αλλά δεν έχουν τέτοιες προθέσεις. Διότι ασφαλώς στις αρμόδιες Κυβερνητικές εξουσίες, έχουν εκθέσει τις απόψεις τους αυτές.
 Αλλά, δεν αρκούνται σε αυτό.
Θέλουν με τη δ η μ ο σ ι ο π ο ί η σ η τους, να επηρεάσουν και το Λαό. Να δημιουργήσουν πνεύμα σκεπτικιστικό, ηττοπάθειας, υποχωρητικότητας και συγχρόνως να ασκήσουν πίεση στην Κυβερνητική πολιτική.
    Αυτό, δεν προδίδει αφέλεια. Αποκαλύπτει εμμονή, η οποία δεν συνάδει με επιστημονική αντικειμενικότητα και αβρότητα.                                                              
Εάν είχε κηρυχθεί πόλεμος, αυτά, θα τα λέγαμε αλλιώς……..
                                                                                             ΓΙΑΝ.ΚΟΣ