Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

ΠΑΝΤΙΕΡΑ ΡΑΣΑ


-       «Παντιέρα Ρόσα» ήταν το ιστορικό σύνθημα των Αριστερών στους διαφόρους αγώνες κατάκτησης της εξουσίας μέχρι τον Ισπανικό εμφύλιο. Σημαίνει «Κόκκινη Σημαία».
-       Σημαία σηκώνουν και τα Ελληνικά Ράσα, για να αγωνισθούν για την ανεξαρτησία της Εκκλησίας και την αποφυγή της διάλυσης των Μοναστηριών και της λεηλασίας της Εκκλησίας.
-       Εδώ επιχειρείται να εφαρμοσθεί μια ιδεολογική πλατφόρμα ξεπερασμένης κατασκευής. Πάντοτε με την ψευδεπίγραφη τεμπέλα του προοδευτικού. Αλλά είναι γνωστό ότι ο κολοφώνας της «προόδου» της Αριστεράς είναι το ΜΗΔΕΝ.
-       Η αποδοχή της ανυπαρξίας, η εκμηδένιση, το χάος αποτελούν διαχρονικά τα «ιερά δισκοπότηρα» μιας ιδεολογίας που δεν έχει να προσφέρει τίποτε περισσότερο από εκατομμύρια νεκρούς, στυγνά δικτατορικά καθεστώτα, παρωχημένες συμβουλές διαχείρισης υλικών πόρων και αποτυχημένες συνταγές οργάνωσης του συλλογικού βίου.
-       Όταν κάποιος θιασώτης της ιδεολογίας του κενού ερωτηθεί για το πρότυπο το οποίο προβάλλει, αποφεύγει να απαντήσει. Γιατί δεν έχει απάντηση . «Η κόλαση είναι οι άλλοι» του Σαρτρ, ταιριάζει στην περίπτωση του τιποτόφρονος προπαγανδιστή.
-       Η συνωμοσία του τίποτα έχει κατορθώσει ωστόσο, ακόμη και η λέξη «ουτοπία» να λαμβάνει θετική χροιά, όταν δηλώνει τις επιδιώξεις της Αριστεράς.
-       Ο αντιχριστιανισμός, η εναντίωση τη θρησκεία, η λυσσώδης πολεμική στην Εκκλησία είναι ανεξήγητες συμπεριφορές. Το μηδέν έχει πολλά να ζηλέψει από το κάτι  και πολύ περισσότερα όταν αναμετριέται με την ύπαρξη του Απολύτου, του «όντος – Όλου».

-       Οι μέρες μας είναι κρίσιμες. Το σκιάχτρο του «ΜΗΔΕΝ» ορθώνει το  μακάβριο σκελετό του πάνω στην Κοινωνία και το Έθνος μας. Είναι καιρός να αναλογισθούμε τις ευθύνες μας. Όχι μόνο για μας, αλλά γι’ αυτούς που έρχονται. Γι’ αυτούς που έφυγαν και μας θωρούν απ’ τα μαρμαρένια αλώνια τους.
-       Μια καλή λύση για τα διλήμματα που αντιμετωπίζει τώρα η κοινωνία μας, είναι
-        ν’ αφήσουμε το τίποτα εκεί που είναι και 
-       να μην του δώσουμε τα κλειδιά της εξουσίας.
Δεν του αξίζουν.