Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Με «δημιουργική λογιστική» μπήκαμε με «δημιουργική ασάφεια» φεύγουμε;


Δεν αντέχω στον πειρασμό να κοινολογήσω τις σκέψεις μου.
Θα αρχίσω να παριστάνω τον άτυχο κουρέα του Μίδα, ο οποίος για να λυτρωθεί από την αλήθεια που απέκρυψε μπροστά στο φόβο εξόντωσής του από τον τρομερό βασιλιά, έφυγε στην έρημο και άρχισε να φωνάζει και να επαναλαμβάνει στο απόλυτο κενό: Ο Μίδας έχει τεράστια αυτιά. Έτσι έσωσε την ψυχοπνευματική του ισορροπία.
Η «Αριστερή» Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα έτυχε μεγάλης και απροσδόκητης υποδοχής από το διεθνές περιβάλλον. Τηλεφώνημα ο Ομπάμα, ειδική συνέντευξη ο ίδιος στις τηλεοράσεις, τα πρωτεξαδέλφια του στο Λονδίνο, επίσης, ύψωσαν φωνές υποστήριξης με συνθήματα κατά της λιτότητας, λες και πρώτη φορά το μάθαιναν. Ο Λαός μας υποφέρει από αυτή και τα συμπαρομαρτούντα της εδώ και τέσσερα χρόνια.
Πρωθυπουργός, Υπουργοί και όλος σχεδόν ο βρετανικός τύπος συμπαρίστανται στη μεγάλη εναντίωση της «αριστερής» κυβέρνησης των Ελλήνων στην πολιτική της λιτότητας και των μνημονίων της Ευρωζώνης.
Αυτές οι συμπεριφορές αποτελούν διεθνή γεγονότα, που ούτε τυχαία είναι, ούτε γίνονται περιστασιακά. Η πέραν του Ατλαντικού μεγάλη δύναμη, δεν εκδηλώνεται φωναχτά υπέρ μιας χώρας, όταν η εκδήλωσή της αυτή αγγίζει και ενοχλεί μία άλλη χώρα. Οι συνήθεις παρεμβάσεις γίνονται στα κρυφά, στη διπλωματική γλώσσα και με τις διπλωματικές νότες. Όταν βγαίνουν στα φανερά, σημαίνει ότι κάτι άλλο θέλουν να υποδηλώσουν, ώστε να το μάθουν και οι άλλοι οι μη μεμνημένοι και να εννοήσουν τη σοβαρότητά του και εκείνοι στους οποίους απευθύνεται.
 Εις τον απόηχον αυτών των παρεμβάσεων και στηρίξεων, η Κυβέρνηση Τσίπρα βγήκε στην Ευρωζώνη και στην Κομισιόν με απόλυτες συμπεριφορές και αιτήματα ανυποχώρητα, παραβλέποντας τα καθιερωμένα διεθνώς και την έννοια της συνέχειας ενός  κράτους Με την πάροδο του χρόνου και παρά τις αντιρρήσεις ή επιφυλάξεις όλων των μελών της Ευρωζώνης η Κυβέρνηση συνεχίζει μία ρητορική γενικοτήτων, αρχών, δικαιοσύνης, αξιοπρέπειας, χωρίς να μπαίνει στο «ψητό».
 Όλα βέβαια χρειάζονται, αλλά κινδυνεύεις να τα χάσεις όλα, όταν κλωνίζεται σοβαρά η αξιοπιστία σου και η σοβαρότητά σου.
Εν τούτοις, η «αριστερή» μας Κυβέρνηση τα παίζει όλα. Και όταν ακούγονται επίσημες σοβαρές προειδοποιήσεις για απομάκρυνσή μας από την Ευρωζώνη. Με οποιοδήποτε τρόπο. Έστω και «λάϊτ». Το παιγνίδι βέβαια είναι ένα παίγνιο που δεν αφορά σε άτομα και στις περιουσίες τους. Είναι παίγνιο που αφορά στην τύχη και στο μέλλον μιας χώρας. Δεν το παίζεις σε μιά ή δύο ζαριές. Όταν μάλιστα έχεις τη δεδηλωμένη συντριπτική πλειοψηφία του Λαού (80%) ότι θέλει να παραμείνει στο ΕΥΡΩ.
Πού οφείλεται αυτή η περίεργη τακτική της διαπραγματευόμενης Κυβέρνησης; Σε όλους, όσους ξέρουν να διαβάζουν κάτω και πέρα από τις επίσημες ανακοινώσεις, δημιουργείται η εντύπωση ότι και αν συμβεί το λεγόμενο «ατύχημα», δηλαδή η βεβαίωση του πιστωτικού γεγονότος, δεν θα ίδρωνε το αυτί τους και το αίμα τους. Η μεγάλη περιπέτεια της χώρας φαίνεται ότι δεν τους αγγίζει. Το ότι εδώ κάτι δεν πάει καλά φωνάζει μόνο του. Οι κραυγές που εκπέμπονται ενοχλούν όσο οι κραυγές του κουρέα του Μίδα στην έρημο.
Αυτό σημαίνει ότι για τους διαπραγματευτές «πέρα βρέχει». Δεν μπορώ να φανταστώ τέτοια ανευθυνότητα.
Συντρέχουν προφανώς και άλλα γεγονότα και συμβαίνουν και άλλα δρώμενα στο αφανές της διεθνούς πολιτικής σκηνής που δεν έχουν φθάσει σε μας. Και αυτά τα γεγονότα οριοθετούν κάποιες γραμμές που πότε μας φέρνουν μέσα και πότε έξω από την Ευρωπαϊκή μας υπόσταση.
Τι ρόλο παίζουμε εμείς;
Μόλις τις τελευταίες μέρες ρίχτηκε ή κοινοποιήθηκε η ιδέα της δημιουργίας Ευρωπαϊκού Στρατού. Συνειδητοποιεί κανείς τι αναπροπές στους διεθνείς συσχετισμούς που μπορεί να επιφέρει ένα τέτοιο γεγονός;
Ήδη η Ατλαντική Συμμαχία εκδήλωσε την αντίθεσή της. Και τι ρόλο θα παίζουμε εμείς, σκέφτηκε ίσως.
Εν τούτοις τα απλά γεγονότα οδηγούν στην αύξηση της επιρροής ακόμη περισσότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση της Γερμανίας. Φαντάζεσθε μια Ευρώπη ενωμένη με δικό της στρατό και επικεφαλής στην ουσία τη Γερμανία; Ότι δεν πέτυχε σε δύο παγκόσμιους πολέμους, θα το πετύχει τώρα με τις «δημοκρατικές» Ευρωπαϊκές διακδικασίες;
Και βεβαίως αντιδρούν οι Ατλαντικοί σύμμαχοι. Μία τέτοια προοπτική είναι μακράν των προβλέψεων και επιθυμιών τους.
Η «αριστερή» μας Κυβέρνηση τι κάνει στο βραδυφλεγές περιβάλλον της Ευρώπης και της γενικότερης Οικονομικής προοπτικής της. Μάλλον ρίχνει λάδι στη φωτιά. Συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις με «δημιουργική ασάφεια», που στο κάτω κάτω της γραφής ευνοεί τον ισχυρότερο. Και δεν πιστεύω να θεωρούν οι διαπραγματευτές μας ότι εμείς είμαστε οι ισχυρότεροι.
Παίζουμε με τη φωτιά, με τους Γερμανούς. Χωρίς σοβαρότητα και χωρίς πρόθεση να εξασφαλίσουμε εδραία θέση στα συμφέροντά μας που υπαγορεύει η πραγματικότητα. Περιμένουμε να υποχωρήσουν οι....Γερμανοί.
Εις την ανεπίτρεπτη αυτή διαπραγματευτική συμπεριφορά, παρ’ ότι με τη ζητηθείσα από την Κυβέρνησή μας παράταση των 4 μηνών, υπέγραψε ο Υπουργός Οικονομικών τύποις και ουσία την παράταση της υπάρχουσας δανειακής σύμβασης και του «υπάρχοντος προγράμματος», δηλαδή του μνημονίου, η Κυβέρνησή μας έχει εξαπολύσει ένα νέφος επικοινωνιακού κονιορτού περί Εθνικής αξιοπρέπειας και ανεξαρτησίας. Για την ταμπακιέρα δεν λένε τίποτε.
Αντίθετα, έρχονται άλλα γεγονότα και πληροφορίες, τα οποία δείχνουν ότι η Κυβέρνηση ετοιμάζει «σχέδιον Β» για την περίπτωση της  εξόδου μας από την Ευρωζώνη και το ΕΥΡΩ.
Το Ινστιτούτο LEVY έχει εκπονήσει το σχέδιο, που προβλέπει έκδοση κρατικών ομολόγων μηδενικού τοκομεριδίου, τη δημιουργία ενός παράλληλου χρηματοδοτικού συστήματος κ.λ.π. Συγχρόνως προτείνει πάγωμα του χρέους, μη πληρωμή των τόκων κ.λ.π.
Αυτά, όμως, δεν αρκούν για την αντιμετώπιση της νέας χειρότερης κρίσης που προβλέπουν οι ίδιοι οικονομολόγοι.
Και εδώ ως οριστική αντιμετώπιση της νέας κατάστασης στην Ελλάδα της κρίσης έρχεται και το κερασάκι στην κορυφή της νέας, Plan B ,τούρτας:
Προβλέπεται να ακολουθήσει ένα «νέο σχέδιο Μαρσαλ» για τις απαραίτητες χρηματοδοτήσεις των απαραίτητων επενδύσεων, για την αύξηση της κρατικής κατανάλωσης κ.λ.π. Και ιδού η πονηρία: Οι χρηματοδοτήσεις αυτές φέρεται ότι θα γίνουν από «Ειδικά κονδύλια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ή από οποιοδήποτε άλλο όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Αλλά και στους πλέον αδαείς ή αφελείς όταν πείτε ότι θα χρηματοδοτηθείτε από τον Οργανισμό (Ε.Ε.) από τον οποίον απομακρυνθήκατα καθ’ οιονδήποτε τρόπο, θα σας πάρουν με τις πέτρες.
Ποία είναι πλέον η πιο πιθανή αλήθεια;
 Ότι ο φορέας της χρηματοδότησης του PLAN B, έρχεται από την εκείθεν του Ατλαντικού Χώρα και οι «δολοφόνοι» των Λαών είναι αυτοί που θα συνδράμουν την «Αριστερή» Κυβέρνηση και θα «σώσουν» τον Ελληνικό Λαό. Εξ ου και το συγκινητικό τους ενδιαφέρον για την καταπολέμηση της λιτότητας...
Και συ Λαέ βασανισμένε....πάντοτε ευκολόπιστε και πάντα προδομένε....

                                       ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΖΑΚΟΣ