Φτάσαμε στο σημείο να κάνουμε εκλογές τρεις – τέσσερις φορές τον χρόνο, χωρίς λογική, χωρίς περιεχόμενο, αλλά με μια σκοπιμότητα για να ικανοποιήσουμε την Μακιαβελική αρχή που λέει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Η κατάσταση μετά από παλινωδίες,
περιπλανήσεις, ανδρισμούς, απειλές, και αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές που
στοίχισαν οικονομικά και ηθικά κατέληξε στη ρεαλιστική υποταγή και στην
ταπείνωση που ερμηνεύτηκε, ή τουλάχιστον έγινε προσπάθεια να ερμηνευτή, σαν
επιτυχία.
Η
περιπλάνηση αυτή στοίχισε στο Ελληνικό Δημόσιο κάποια δισεκατομμύρια ΕΥΡΩ που
θα κληθούν να πληρώσουν-όχι να ωφεληθούν-
τα λαϊκά στρώματα, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Αυτά είναι δεδομένα, δεν
επιδέχονται αμφισβήτηση και δεν διορθώνονται κατά τρόπο τουλάχιστον οριστικό και
σύντομο.
Και
για όλα αυτά τα σκληρά, τα άδικα, τα απαράδεκτα και ανάλγητα σε πολλές
περιπτώσεις μέτρα, όλες οι πολιτικές Ευρωπαϊκές δυνάμεις προτίμησαν το μη
χείρον και συναίνεσαν στην αρχή με τις διαφοροποιήσεις στην υλοποίηση εκεί όπου
αυτές μπορούσαν να επέλθουν.
Ποια
σκοπιμότητα υπηρετούν οι επικείμενες εκλογές, αφού το όποιο αποτέλεσμα θα
καταλήξει ή πρέπει αναγκαστικά να καταλήξει σε Κυβερνήσεις συνεργασίας;
Σαφώς προκύπτει ότι η σκοπιμότητα ήταν το
ξεκαθάρισμα του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ αφού οι «αριστερές συνιστώσες»
του, διαφοροποιήθηκαν από το κυρίως σώμα, δημιούργησαν ουτοπιστική ομάδα
στηρίζοντας μια ξεπερασμένη από το παγκόσμιο γίγνεσθαι «αριστερή» ιδεολογία του
απόλυτου κρατισμού, σήκωσαν λάβαρα επαναστατικά, ξέθαψαν ξεχασμένες ιδεολογίες
και ζητάνε να πολεμήσουν με τόξα και βέλη.
Στις επικείμενες εκλογές έχουμε επιλογή.
Η μία είναι το ψέμα και που από την
αδήριτη ανάγκη έγινε αλήθεια, αφού χρειάστηκαν 7 μήνες περιπλάνησης σε
επικίνδυνα μονοπάτια, στη ζούγκλα της άγνοιας και στον παιδαριώδη πειραματισμό.
Αυτό το ψέμα οδήγησε το καράβι σε
ταραγμένα νερά, έφερε τα πάνω κάτω στην καθημερινή ζωή και χρειάστηκε η
αμέριστη βοήθεια των Ευρωπαϊκών κομμάτων, ακόμη και της πέραν του ατλαντικού υπερδύναμης, για να
έρθει σε μια ισορροπία και σε μια ρότα.
Τότε
που είχε σχεδόν την καθολική συναίνεση, ίσως σπάνιο φαινόμενο ομοψυχίας για την
ιστορία της Ελλάδας σε καιρό ειρήνης, ο αρχηγός της αμφισβήτησης, ο επαναστάτης
χωρίς αιτία, με τον νεανικό ενθουσιασμό και την απειρία, προτίμησε το κόμμα από
το Έθνος και οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές.
Αν
σκεφτείς λογικά, πατριωτικά, Εθνικά θα του γυρίσεις την πλάτη.
Αν
είσαι κομματικά τυφλωμένος, οικονομικά ωφελημένος , εραστής του όχι, λάτρης του
πείσματος και της αγανάκτησης, ικανοποιείς άκριτα το ένστικτό σου, την επιθυμία
σου και τον εγωισμό σου, ακολούθησέ τους. Ο ναρκισσισμός σου, σκέφτηκες αν
ωφελεί την ολότητα;
Και μπαίνει το ερώτημά. Είναι καλλίτερος ο
άλλος;
Ο
άλλος έχει σταθερή κι αμετακίνητη άποψη, για την παραμονή της χώρας στην ευρωπαϊκή
ένωση, με τις όποιες ελλείψεις της και το σπουδαιότερο:
διακατέχεται από πνεύμα εθνικής ενότητας
και συνεργασίας, πρωταρχικό και απαραίτητο στοιχείο για την επιβίωση της χώρας
μας.
Είναι
καιρός όχι για πειραματισμούς και
για κομματικούς τακτικισμούς.
Έλα στον σίγουρο στον βέβαιο και στρωτό δρόμο και με την βοήθειά σου να
προσπαθήσουμε μαζί να ανορθώσουμε την Πατρίδα.
Οι μαθητευόμενοι μάγοι όχι μόνο απέτυχαν αλλά
εψεύσθησαν, κορόιδεψαν και σου ζητούν να ξαναπαίξεις το ίδιο παιχνίδι. Το
ανέχεσαι; Το αντέχεις; Το δέχεσαι; Υποτιμούν την νοημοσύνη σου και συμφωνείς;
Ήρεμη ζωή σου υπόσχεται ο ένας στα πλαίσια των
διεθνών υποχρεώσεων, δεν υπόσχεται παράδεισους. Αβεβαιότητα, αστάθεια, διαρκή αναζήτηση κι
ανησυχία ο άλλος.
Είσαι πολίτης έχεις νου, έχεις λογική .
ΕΠΕΛΕΞΕ.
Μ.Σ.
