Είδαμε το ξέσπασμα του
Μεϊμαράκη στην εφορευτική επιτροπή της Ν.Δ. Ακούσαμε από όλα τα κανάλια την
αρνητική προβολή που πέτυχε αυτό το ξέσπασμα. Δεν γνωρίζουμε την ακριβή
αιτιολογία αυτής της συμπεριφοράς.
Δεν γνωρίζουμε σε ποιο ακρότατο
σημείο έφερε τον συνήθως ψύχραιμο Μεϊμαράκη η συμπεριφορά και ίσως απόκρυφη και
υποβολιμαία στάση της.
Προβλημάτισε πάντως τον
Νεοδημοκράτη που ακόμη στέκεται ακλόνητος και πιστός στο κόμμα και αναρωτήθηκε
γιατί η Ν.Δ. σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, βρήκε τον χρόνο να αναδείξει
διαλυτικές τάσεις. Είναι τόσο δύσκολο να βρούνε με την συζήτηση την χρυσή τομή;
Όλοι οι Αρχηγοί, Αρχηγίσκοι και υποψήφιοι Αρχηγοί, υποτιμούν την νοημοσύνη μας
και μας θεωρούν αγελαίους, άκριτους, δεδομένους και γενικά ζώα; Χρειάζεται
νοητική ικανότητα Αϊνστάιν για να σταματήσουν να παίζουν παιχνίδια σε βάρος
μας; Γιατί αρέσει η βρωμιά, η ίντριγκα και η πιστότητα στην ιδιοτέλεια και στη
φωνή του κυρίου μου;
Φτάνει πια. Αν δεν θέλουν την
αγνότητα, την σιγουριά, την πείσμονα επιμονή του άδολου 30% του Ελληνικού Λαού
στην φιλελεύθερη ιδεολογία, ας έχουν το
θάρρος να μας αφήσουν ήσυχους. Δεν αντέχουμε άλλο. Κουραστήκαμε, υποφέραμε
αρρωστήσαμε. Θέλουμε πολιτικούς με κύρος, με λεβεντιά, με ανθρωπιά και
θαρραλέους. Όχι με τάσεις εμπλοκής σε συμφέροντα, όχι υποκριτές όχι
δουλοπρεπείς, όχι εξαρτώμενους. Ελεύθερους ανυπότακτους, ευσεβείς και τίμιους
θέλουμε.
Χ. Κ.
