Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ



                Τα έμπεδα της Αριστεράς είναι δυσπρόσιτα για τον πολύ τον κόσμο.
            Υπάρχει μια Αριστερά, μια ιδεολογικοποιημένη Αριστερά, που ανατράφηκε και που πίστεψε στη δική της «Αριστερή Ηθική», στην «κοινωνική δικαιοσύνη», στην «κοινωνική αξιοπρέπεια», στο «δημοκρατικό ήθος και στην ανθρώπινη αλληλεγγύη και ανιδιοτέλεια».
 Αυτοί που πίστεψαν στις Ιδέες αυτής της Αριστεράς, απογοητεύτηκαν, ατύχησαν πολιτικά, απεδείχθησαν οι σκέψεις και οι ιδέες αυτές ατελέσφορες και παρά τα λάθη τους, δεν είναι λόγος να ντρέπονται γι’ αυτά. Πίστεψαν με συνέπεια και απέτυχαν.
            Σήμερα μιλάμε για την άλλη, την κυρίαρχη Αριστερά. Την αριστερά που έγινε Κυβέρνηση και «δεν έχει την Εξουσία».
Είναι και αυτό ένα από τα πολλά ιδεολογήματά της.
Αυτή που εμφανίζεται στα λόγια προοδευτική, αλλά οι πράξεις της δεν πείθουν.
            Ας δούμε τι είναι αριστερά, προοδευτικά, ιδεολογικά και πρακτικά στη σημερινή κυβερνώσα αριστερά, την «για πρώτη φορά αριστερά».
            Υποτίθεται ότι σαν συγκροτημένο πολιτικό κόμμα, γνώριζε την κρίση του 2008 και τις συνέπειες που επέρχοντο από το 2010 και τα επακολουθήσαντα μνημόνια. Είχε τόσους καθηγητάδες κ.λ.π οικονομολόγους.
             Εν τούτοις, παράβλεπε τους κινδύνους, αγνόησε τις προειδοποιήσεις από μέσα και από έξω, έπαιξε το λαϊκίστικο χαρτί, ανέπτυξε χωρίς όρια ανεύθυνο αντιπολιτευτικό λόγο, τροφοδότησε με τα μέτρα της Θεσσαλονίκης άπληστες κατακτήσεις κερδών, έσκισε τα μνημόνια με ένα άρθρο και μια γραφή, έβαλε τους Ευρωπαίους να παίζουν στους σκοπούς του ζουρνά του, παρακολούθησε και πρωτοστάτησε στις εκδηλώσεις των «αγανακτισμένων», της πλατείας, εστράφη εναντίον των πάντων, υποσχέθηκε τον κατώτατο ημερομίσθιο σε 750 ευρώ τουλάχιστον, αύξηση μισθών και συντάξεων, εξόρκισε την Ευρωπαική πολιτική και εξήρε το αντιευρωπαικό κλίμα και δεν απέκρυψε το φλερτ του με την δραχμή. Δεν λογάριασε τίποτε μπροστά στην εξουσία. Εξουσία και γαία πυρί μιχθήτω.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΙΣΤΗΣΗΣ
Γνώριζε ότι αυτά που εξήγγειλε δεν ήταν πραγματοποιήσιμα;   Ασφαλώς τα γνώριζε, εάν αναλογισθούμε τους οικονομικούς εγκεφάλους που τον συμβούλευαν (Δραγασάκης, Βαρουφάκης, Μηλιός, Τσακαλώτος, Σταθάκης κ.α). Αν πούμε ότι δεν είχε κατανοήσει καλά την πραγματικότητα, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι δεν την κατάλαβε όταν βρέθηκε στην Κυβέρνηση και μπροστά στο αδιέξοδο της υποχώρησης ή της χρεωκοπίας της Χώρας.
            Τότε τι έπρεπε να κάνει μια Α ρ ι σ τ ε ρ ή διακυβέρνηση και μάλιστα για πρώτη φορά;
             Κανονικά, έπρεπε να βγει στο λαό και να πει ότι: μπροστά στο αδιέξοδο που βρήκα, δεν μπορώ να πουλήσω τα ιδεώδη και τις Αρχές μου και  π α ρ α ι  τ ο ύ μ α ι  από την Κυβέρνηση.
            Η Αριστερή, όμως, αυτή διακυβέρνηση, «σαν έτοιμη από καιρό», είχε ήδη συμβιβαστεί με τον εαυτό της. Το ωραίο είναι ότι παράλληλα «είχε δουλέψει» και τους πιο στενούς συνεργάτες της (Λαφαζάνη κ.λπ.).
            Προέβη σε ένα προσχηματικό δημοψήφισμα, που θα κάλυπτε τα προσχήματα και τον αποφασισμένο συμβιβασμό του, δηλ. Την αποδοχή των μνημονίων που θα έσκιζε. Το δημοψήφισμα με την υπερψήφιση του «ΝΑΙ», ουσιαστικά οδηγούσε εκτός Ευρώπης με τα επακόλουθα τα δυσμενή για τη χώρα.
            Ο λαός ψήφισε «ΝΑΙ», με πρόταση της ίδιας της Κυβέρνησης  και αυτή η αριστερή διακυβέρνηση, εντός 24ώρου, με δική της θέληση και πρωτοβουλία το μετέτρεψε σε «ΟΧΙ», που προφανώς ήταν μελετημένο. Και όχι μόνον αυτό. Αλλά υπέγραψε και τ ρ ί τ ο κατάδικό της μνημόνιο.
            Αυτή η πολιτική  προφανώς δεν αντιστοιχεί στο διακηρυγμένο μέχρι τότε πνεύμα της Αριστεράς. Αυτή είναι η «προοδευτική» πολιτική της κυβερνητικής Αριστεράς; Είναι μια πραγματικότητα.
            Τα μνημόνια έγιναν τελικά καθεστώς.
 Αποδέχθηκε η Αριστερά ότι της υπαγόρευσαν οι δανειστές.
 Και ο ηγέτης της αριστερής αυτής διακυβέρνησης, απεδείχθη πρωτοπόρος της ωραίας Ελληνικής λέξης «κυβίστησης».
            Δυστυχώς η πρακτική αυτή της Αριστεράς έχει και συνέχεια, οδυνηρή γι’ αυτήν.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΜΟΡΑΛΙΣΜΟΥ
            Διότι, ήδη έχει αποδειχθεί στους κόλπους της, τη χειρότερη εκδοχή του ΠΑΣΟΚ και τους θαυμαστές του Άκη.
            Έπειτα, ακόμη χειρότερο για την Αριστερά. ‘Έχει αποδεχθεί να κυβερνά τη χώρα με τους εξορκισμένους γι’ αυτήν ακροδεξιούς ΑΝΕΛ.  Εδώ χάνεται κάθε είδος ντροπής. Πρόκειται για  απάτη προοδευτικότητας.
            Ακόμη, έχει κόψει συντάξεις και αφορολόγητα.
            Υπερφορολογεί τον κοσμάκη για να βγάλει υπερπλεόνασμα, για να έχει την δυνατότητα να κάνει ελεημοσύνη για λίγα ΕΥΡΩ το χρόνο, σε μαστιζομένους από τη διαχείριση της πολίτες. Αυτήν την «ελεημοσύνη» που κατηγορούσε τους προηγούμενους.
            Έχει επιβαρύνει με τις άστοχες καθυστερήσεις των αξιολογήσεων τη Χώρα από τον Φεβρουάριο 2015 έως τώρα άνω των 100 δις ΕΥΡΩ.
            Ενώ βγάζει την ελεημοσύνη από το υπερπλεόνασμα της φορολογίας, συγχρόνως
χαρίζει πρόστιμα εκατομμυρίων (40) στον Ιβάν Σαββίδη.
            Χαρίζει λεφτά στον Τραμπ με τους γνωστούς «εξοπλισμούς».
            Παρακαλεί τον Σούλτς να κυβερνήσει με την Μέρκελ (Go back, madam Merkel, έλεγε πριν λίγο καιρό)!
            Ενώ πρώτα καταριόταν τα μνημόνια και τις αξιολογήσεις τους, ήδη ώδευσε ο ίδιος στην Τρίτη αξιολόγηση του μνημονίου του και π ρ ο π α γ α ν δ ί ζ ε ι τα οφέλη της.
            Η ασυνέπεια αυτή, τα συσσωρευμένα ψεύδη και μάλιστα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα δεν είναι διακριτικό και μάλιστα επαινετικό της Αριστερής διακυβέρνησης.
            Βέβαια, μπορεί μερικοί καλοθελητές να ισχυριστούν ότι όλοι οι πολιτικοί λένε ψέματα. Ο «δικός μας» συνηθίζει να λέει μόνο ψέματα. Αλλά δεν είναι ποσοτική η διαφορά μας.
            Γνωρίζουμε ακόμη ότι ο Μακιαβέλλι, που δεν γνωρίζει μάλλον ο ηγέτης της δικής μας Αριστεράς, γιατί δεν έχει χρόνο ασφαλώς να διαβάσει τον «Ηγεμόνα»,  θεωρεί πετυχημένο τον ηγεμόνα που «έδινε μικρή σημασία στο λόγο του και ήξερε να εξαπατά τα μυαλά των ανθρώπων».
            Αλλά στην περίπτωσή μας δεν πρόκειται ούτε περί αυτού. Διότι ο Μακιαβέλλι αναφέρεται προφανώς στα μυαλά των «άλλων» που αποδέχονται τα ψέματα ή παραπλανώνται από αυτά των αντιπάλων του ηγεμόνα. ‘Οχι των ιδίων των οπαδών του.
Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ
            Εδώ τα ψέματα και η εξαπάτηση γίνεται και στους «δικούς μας» ανθρώπους, μέσα στο σπίτι μας, μέσα στο «κόμμα μας».
Δεν κοροϊδεύει η σημερινή και κυβερνητική Αριστερά τους τρίτους, κοροϊδεύει και τους «δικούς της» ανθρώπους. Μήπως και αυτό λέγεται προοδευτικότης της πολιτικής τους;
            Μήπως όταν ο κος Τσίπρας στοχοποιεί τους αντιπάλους του ως…….ακροδεξιούς, λησμονεί ότι συγκυβερνά με τους………..ΑΝΕΛ;
Δεν υπάρχει όριο ντροπής, ούτε ηθικού ενδοιασμού.
            Αυτή η Αριστερά δεν έχει ιδεολογικό περιεχόμενο. Γι’ αυτό και η κοινωνική της θεώρηση των πραγμάτων είναι ομιχλώδης  και στρεβλή. Αυτή η «Αριστερή διακυβέρνηση», δεν έχει καμία έφεση για τα πανανθρώπινα δικαιώματα, δεν έχει κανένα προοδευτικό ιδεώδες.
Έχει αναλωθεί με τα ανεμώλια έπη της, σε συνεχή υποβάθμιση της πολιτικής καλλιέργειας των πολιτών. Αυτή είναι συμμαχία διαταραγμένων προσώπων, που δεν τους ενδιαφέρει η προκοπή της Χώρας, αλλά το πορτοφόλι του άλλου, επιζητούν την ισοπέδωσή της ζωής του διπλανού της.
            Άλλως τε, τι άλλο επεδίωκαν με την επιδίωξη ελέγχου του τηλεοπτικού τοπίου και της εκδόσεως αδειών και εκείνου που απέτυχε και εκείνου που επιδιώκει τώρα; Είναι ιδανικό της Αριστεράς η επίτευξη ελεγχομένου συστήματος ενημέρωσης του Λαού και μάλιστα στα πρότυπα των τσαβίστας;
            Τώρα με τα νομοθετήματα των τελευταίων ημερών, υπερέβησαν κάθε εσκαμμένο αριστερής ιδεολογίας και μάλιστα βάσει του δικού τους μνημονίου, μεταξύ των οποίων και ο στραγγαλισμός της απεργίας των εργαζομένων. Τέτοια μέτρα δεν θα τολμούσε να διανοηθεί καμία «δεξιά» Κυβέρνηση.
            Αλλά προφανώς, τίποτε από αυτό δεν είναι Αριστερά. Αυτή τουλάχιστον που ξέρουμε από τα διαβάσματά μας.
Αυτή τη στιγμή οι πραγματικοί αριστεροί είναι δυστυχισμένοι. Είναι εξαπατημένοι. Ασφαλώς δεν μπορούν να πιστέψουν ότι η δική τους αριστερή διακυβέρνηση κάνει όλα εκείνα τα οποία αυτοί πολέμησαν και τα οποία αρνήθηκαν στις κυβερνήσεις της δεξιάς.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΠΑΤΗΛΗ ΕΛΠΙΔΑ.
            Τελευταία εξυφανομένη απάτη της κυβερνητικής Αριστεράς είναι η οργανούμενη «συμμαχία των φτωχών». Δηλ. η ίδια πολιτική που πλήττει κυρίως τους φτωχούς. Είναι άλλη μια κυνική ενέργεια της υπαρκτής αριστεράς. Από τη μία κατεβάζει  το  α φ ο ρ ο λ ό γ η τ ο, ώστε σχεδόν όλοι οι Έλληνες να φορολογούνται (δηλ. οι φτωχότεροι) και αυξάνει το Φ.Π.Α και τους εμμέσους φόρους, που τους πληρώνουν ΟΛΟΙ οι Έλληνες (και ασφαλώς και οι φτωχότεροι) και από την άλλη προσπαθεί να ξεγελάσει με τη «συμμαχία των φτωχών» προφανώς για εκλογική πελατεία.
            Αυτό δεν είναι «εξυπνάδα» ή τακτικισμός που του αποδίδουν, αλλά σκέτος  άθλιος αμοραλισμός, που προφανώς δεν περιποιεί τιμή στην Αριστερά. Και βεβαίως ελεεινή απάτη.
            Αλλά το αντιδημοκρατικότερο, που εξέλιξαν προπαγανδιστικά διάφορα κυβερνητικά παπαγαλάκια, το είπε επίσημα και υπεύθυνα η σύντροφος του Πρωθυπουργού, στη συνέντευξή της στην εφημερίδα των Συντακτών:        …Πήραμε την Κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία…
Δηλαδή θέλει να πει ότι δεν τους αρκεί η διακυβέρνηση της χώρας βάσει των Νόμων της και των Θεσμών της.
 Εξουσία γι’ αυτούς είναι να κάνουν ότι θέλουν. Ένας κυνικός βολονταρισμός, που δεν απαντάτε σε καμία Δημοκρατία. Έτσι, θέλουν Δικαιοσύνη δική τους, ελεγκτικές αρχές δικές τους, Στρατό, Αστυνομία και κάθε Κρατικό φορέα δικό τους. Να υπάγεται στην ανεξέλεγκτη βούλησή τους.
Τότε και μόνον θα έχουν την Ε ξ ο υ σ ί α!!!
Αυτή είναι η προοδευτικότητα της Αριστεράς;
            Η Χώρα είναι υπό γενική κατεδάφιση. Ας μην αναφωνήσουμε το τραγικό του Παλαμικού λόγου:
                                    Κι’απ’ τις ίδιες πόρτες διάπλατες
                                    Πριν το στοχαστής,
                                    Ο Σουλτάνος καβαλάρης
                                    Μπήκε, ο  χ α λ α σ τ ή ς.


                                                                                                       ΓΙΑΝΝΗΣ  ΚΑΖΑΚΟΣ