Στην
παγκοσμιοποίηση της εποχής μας, επικρατεί ένας μη αποκρυπτομένος υλισμός. Ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός μετά
την επικράτησή του επί του μαρξιστικού μοντέλου, αναδεικνύει συνεχώς τη δύναμη
και τη σημασία του Κεφαλαίου. Το κυνήγι του κέρδους έχει καταστεί κοινό διαδικτυακό σπόρ. Η οσμή του χρήματος
αναδύεται στην παγκόσμια ατμόσφαιρα.
Το Κεφάλαιο
πάει παντού. Βρίσκεται παντού. Σε ποσότητες απεριόριστες. Το Κεφάλαιο
διαφεντεύει τον κόσμο. Σε όλα τα πολιτικά συστήματα.
Εν τούτοις η απόλυτη
εκμετάλλευσή του, έχει πρόβλημα. Οι τεχνολογικές εξελίξεις προκαλούν σύγχυση. Ο Καπιταλισμός πλέον δεν έχει ανάγκη από
Κεφάλαια, αλλά από «κεφάλια» από ανθρώπινο δυναμικό, από μυαλά, από ταλέντα.
Ο καπιταλισμός
μετασχηματίζεται από κεφαλαιοκρατία, σε «ταλαντοκρατία». Η σημασία του
κεφαλαίου συνεχώς μειώνεται.
Αναγκαία προβάλλει η αξία του μυαλού, του
πνεύματος του ανθρώπινου δυναμικού. Συνεχώς αυξάνεται η αναγκαιότητα αυτή.
Χωρίς το πνεύμα του ανθρώπου, σταματάει ο καλπασμός του καπιταλιστικού συστήματος.
Γι’ αυτό έχει
βγει στη γύρα του κόσμου για άγρευση ταλέντων. Μοιραία το πνεύμα θα υποτάξει
την ύλη. Είναι μακρύς ο δρόμος. Λέτε να το δούμε στις μέρες μας;
ΓΙΑΝ.ΚΟΣ
