Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2020

Ο BIG BROTHER

 

ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΥΘΥΝΗ

         Ο big brother, o Μεγάλος αδελφός, περιγράφεται από τον Τζωρτζ Όργουελ, συγγραφέα του βιβλίου «1984»,  σαν μάτι, που βλέπει και παρατηρεί τα πάντα στην Ανατολική Ευρώπη. Ένα μάτι εφιαλτικό, που παρακολουθεί τα πάντα στον ύπνο, στη ζωή σου, στην καθημερινότητά σου, στην εργασία σου, στην ιδιωτική σου και ελέγχει τα πάντα, όπως τις λέξεις σου, τις πράξεις σου και όλες τις ιδιαιτερότητές σου.             

 "Ο Μεγάλος Αδελφός", αποτελεί την έκφραση της πιο άθλιας τυραννίας.

     Η σκοτεινή πλευρά αυτού του πολιτικού έργου, μεταφέρθηκε ως reality show εις τα τηλεοπτικά μέσα επικοινωνίας.

    Υποτίθεται ότι η τηλοψία ψυχαγωγεί, μορφώνει, διδάσκει "αξίες", προβάλλει" αρχές", διαπαιδαγωγεί τους νέους ιδιαίτερα και παραδειγματίζει το κοινό.

    Στην προοπτική αυτή θα ανέμενε κανείς οι "παίκτες" του show να έχουν μόρφωση, να έχουν χαρακτήρα κοινωνικής ευθύνης, να έχουν ανοιχτά μυαλά και ανοιχτούς ορίζοντες, ώστε να αποτελούν παράδειγμα στο κοινό.

     Πολύ περισσότερο όταν έχεις πρόθεση να καταργήσεις κάθε ιδιωτικότητα. Δυστυχώς αυτή η κατάργηση της ιδιωτικότητας σε αυτό το τηλεπαιχνίδι, δηλ. της δημοσιοποίησης της ιδιωτικότητας σου, γίνεται με προβολή του ασήμαντου, σε έναν δήθεν πόλεμο απροσχεδίαστο ή απρόσμενο του τίποτε, από άτομα ανεπαρκούς παιδευτικού συστήματος και μη ελεγμένης κοινωνικής και καλλιτεχνικής ευαισθησίας.

    Αυτό αποδεικνύει και η παράσταση των καλλιτεχνών του show,που διεκόπη η μετάδοση από τηλεοπτικό σταθμό.

     Είναι φανερό ότι οι οργανωτές εζήλωσαν τη δόξα των αδελφών ΚΑΡΝΤΑΣΙΑΝ, που ξεκίνησαν τα ριάλιτυ σόου πριν 14 χρόνια . Αλλά είχαν την απερινόητη έμπνευση, να την εφαρμόσουν τώρα που οι αδελφές μετά την πολυτάραχη ζωή τους, έφθασαν στο τέλος του σόου τους, αφού πούλησαν το τίποτα, σε πανάκριβη συσκευασία, "φτιάχνοντας μόδες του αφρού". Και αφού το προϊόν όχι μόνον κούρασε, αλλά εξύπνησε και την αξιολογική κρίση του κοινού, στην απαξίωση του ασήμαντου.

     Οι τηλεοπτικοί σταθμοί σιτίζονται από τις διαφημίσεις που τους εξασφαλίζει η μεγάλη τηλεθέαση. Και εδώ έχει θέση η ανάδειξη μιας κοινωνικής αναισθησίας που αποδέχεται ή ανέχεται την προβαλλόμενη τερατωδία.

     Η σκοτεινή έλξη μεγάλης μερίδας του κοινού για το κουτσομπολιό, για την ασημαντότητα περιεχομένου του θεάματος της κλειδαρότρυπας, παρασύρει τους πρωταγωνιστές σε επίδειξη, ναρκισσισμού, απροσμέτρητης ηλιθιότητας και απελπιστικής κουλτούρας!! Η άξεστη γλώσσα, οι απελέκητοι τρόποι και οι ασήμαντες γελοίες εκδοχές της καθημερινότητας, συγκροτούν την τιποτολογία του τηλεθεάματος.

    Πρέπει να σταθούμε στη δική μας συμπεριφορά, να αναλογιστούμε τη δική μας συνευθύνη, μαζί με τους παίκτες του reality, γιατί όλοι είμαστε προϊόντα μαζικής εξαχρείωσης. Έτσι φαινόμαστε.

Αλλά, ευτυχώς, αυτός δεν είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας…

                                                                                                      ΓΙΑΝ.ΚΟΣ