Το σκηνικό των εκβιασμών, εκφοβισμών, απειλών, παραβιάσεων όλων των κανόνων του διεθνούς δικαίου, της επίδειξης του προσωπείου της ισλαμικής Τουρκίας του Ερντογάν και της άνευ ορίου πειρατικής επέμβασης στα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών της ανατολικής Μεσογείου, εξύπνησε τους πλαδαρούς Ευρωπαίους.
Πρώτα θύματα
της βουλιμίας του εθνικιστικού παροξυσμού του Ερντογάν, είναι η Ελλάδα και η
Κύπρος. Δηλαδή, δυο μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς υφιστάμεθα τις άμεσες
συνέπειες, του συνδρόμου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Έγινε
κατανοητό πλέον και στους Ευρωπαίους, ότι αυτή η Ευρώ Τουρκική φάρσα, των
εταιρικών σχέσεων Ευρώπης- Τουρκίας και η "Ευρωπαϊκή στρατηγική για την
Τουρκία" ( Κάρντιφ 1998) και Ελσίνκι 1999), τελειώνει.
Η Τουρκία,
ανήκει στην Ανατολή, δεν θέλει να έχει σχέση με το δυτικό πολιτισμό. Την έλκει
ο Οθωμανισμός. Παριστάνει την υπερδύναμη, με ξύλινα πόδια. Με καταρρέουσα
οικονομία και με "ανθούσα" πανδημία.
Η Ελληνική
ηγεσία, προσπαθεί απεγνωσμένα και με
αξιέπαινες πρωτοβουλίες , να ξεπεράσει την παράλογη πολιτική που παρήγαγε η Ευρώπη, όλα τα προηγούμενα
χρόνια και με συνυπογραφή της Αθήνας. ( Συμφωνία Ελσίνκι , παραδοχή συνοριακών
διαφορών, ( 1997) Μαδρίτη "ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο"
- γκρίζες ζώνες και ενώ η Τουρκία κατέχει το 40% της Κύπρου, την δεχτήκαμε
υποψήφια για ένταξη στην Ε.Ε.)!
Οι
αμφιταλαντεύσεις των Ευρωπαίων και σήμερα, ιδιαίτερα στην επιβολή άμεσων και
αποτελεσματικών κυρώσεων, είναι δικαιολογημένες
από την πολυχρόνια διάβρωση του
Ευρωπαϊκού συστήματος, από τον εμφανώς
έρποντα φιλοτουρκισμό, μεγάλων δυνάμεων ( Γερμανία, ΗΠΑ).
Τώρα η Γαλλία,
βγήκε εκτός διπλωματικής γλώσσας. Οι Τούρκοι δεν καταλαβαίνουν από λόγια, αλλά
μόνον από έργα, είπε ο Μακρόν.
Τις τελικές
αποφάσεις τις περιμένουμε. Μπορεί και να αργήσουν κάπως. Πάντως η Ευρώπη,
αλλάζει ρότα στην Τουρκική επιθετικότητα και βουλιμία.
ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
Και ενώ αυτά
συμβαίνουν σε διεθνές επίπεδο, έχουμε και τους "δικούς μας" εντός των τειχών, να ομιλούν για
συνδιαλλαγή, μη σύρραξη, για ησυχία, για κουβέντα να γίνεται, ώστε να μην
αποτρέψουμε την Τουρκία από τον Ευρωπαϊκό της ….. δρόμο. Είναι αυτό το ίδιο
πνεύμα, που επέτυχε τη διάβρωση των Ευρωπαίων στις πραγματικές προθέσεις της
Τουρκίας. Ποτέ δεν ήθελε να γίνει μέλος της Ε.Ε. Ήθελε ειδική σχέση, δηλ. και
μέσα και έξω, να τα παίρνει, αλλά να μην δίνει τίποτε και να κάνει την οθωμανική
πολιτική της.
Οι εθελοντές
αυτοί, δεν είναι διόλου κατανοητοί. Εκφράζουν έναν ανεξήγητο ραγιαδισμό και μια
δήθεν ειρηνική διάθεση, στον πόλεμο με
τον δηλωμένο εχθρό, που μόνο χαμηλά
πατριωτικά αντανακλαστικά προδίδει. Βέβαια ορισμένοι, δεν αποκρύπτουν την
πεποίθησή τους ότι: τα έθνη και τα Κράτη είναι ξεπερασμένες οντότητες. Γι’ αυτό
υπάρχουν μόνον πολίτες ( Δ.
Χριστόπουλος," Lifo"
27-8-20).
Στο μυαλό τους,
εθνική ασφάλεια και εθνική κυριαρχία, δεν υπάρχει. Προφανώς ασκούνται οι
εξουσίες αυτές, από τα δικαιώματα του μετανάστη ή του μασκαρεμένου πρόσφυγα.
Άλλοι πάλι,
έφτασαν στο σημείο να ζητούν μη επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας,
για να μην "στριμωχτεί", στην Ευρωπαϊκή της πορεία προφανώς ( Π. Κ. Ιωακειμίδης, ΤΑ ΝΕΑ 24-8-2020).
Πρέπει να το
καταλάβουμε. Το παραμύθι της Ευρωπαϊκής Τουρκίας, έχει τελειώσει. Είναι καιρός,
να αντιμετωπίσουμε απέναντί μας την Τουρκία, που πραγματικά είναι, με μια άλλη
πολιτική.
Μπορεί κάθε
ψευτοδιανοούμενος να κλασαυχενίζεται με την αιρετικότητα των γραφομένων του,
αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι προσφέρει
πολλή κακή υπηρεσία στην αλήθεια και στην πραγματικότητα.
Οι Έλληνες,
εθελοντές δουλείας, δεν γίνονται.
ΓΙΑΝ.ΚΟΣ
