Οι Έλληνες ποτέ δεν κάθισαν να μετρήσουν τους εχθρούς τους.
Μιλιούνια οι
Πέρσες, αρίφνητο πλήθος οι Τούρκοι, εκατομμύρια λόγχες οι Ιταλοί.
Δεν τους μέτρησαν ούτε στο Μαραθώνα , ούτε
στις Θερμοπύλες, ούτε στην Σαλαμίνα, ούτε στις Πλαταιές, ούτε το 1453, ούτε το
1821, ούτε το 1940!!
Γιατί είχαν πάντα το ίδιο Εθνικό φρόνημα,
είχαν πίστη στην Πατρίδα τους και τα ιδανικά τους, είχαν Αρχές, υπηρετούσαν
αξίες, είχαν υψηλό το αίσθημα της αυτοθυσίας για τις οικογένειές τους, την
ελευθερία τους, την τιμή τους.
Και βέβαια ευτύχησαν να έχουν και ικανές
ηγεσίες, που να εμπνέουν και να έχουν προετοιμάσει, κατά τις περιστάσεις και
τις δυνατότητες την άμυνά τους και την πολεμική στρατηγική τους.
- Ίτε
παίδες Ελλήνων.....οι Αθηναίοι.
-Μολών λαβέ, στις Θερμοπύλες οι
Σπαρτιάτες.
-Την
Πόλιν ούτε ημών εστί, ούτε άλλων των ενοικούντων εν αυτή…
- Νυν πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεθα
και οι φεισόμεθα της ζωή ημών στην Πόλη, ο Λάκων Κων. Παλαιολόγος.
-ΌΧΙ ο Γαβριήλ και ο Γιαμπουδάκης στ' Αρκάδι.
-ΌΧΙ ο Καψάλης και ο Ραγών Ιωσήφ στο Μεσολόγγι.
-ΌΧΙ οι γυναίκες στο Σούλι.
-ΌΧΙ οι γυναίκες στην Αραπίτσα.
-'ΟΧΙ ο Μεταξάς το 1940.
- ΌΧΙ
στην Κομμουνιστική απειλή το 1949.
Σήμερα, δήθεν διερωτώμεθα, ποιός είναι ο
χαρακτήρας της Επανάστασης του 1821 και
ποιά είναι η σημερινή μας ταυτότητα.
Όλα αυτά , κάτω από τις '' πιέσεις '' δήθεν
διανοουμένων ιστορικών και δημοσιογράφων, που μόνον επιστημοσύνη δεν αποπνέουν
και είναι φορείς ενδοτικότητας και υποτονικής διεκδίκησης των εθνικών μας
δικαίων.
Διότι οι Έλληνες, κάτω από δουλεία 400 χρόνων,
δεν έπαυσαν να είναι μέλη του Ελληνικού Έθνους, παρ' όλες τις επιδρομές και
άλλων ξένων τα χρόνια της σκλαβιάς. Ποτέ δεν αποκήρυξαν την Ελληνική τους
καταγωγή. Και όταν ορισμένοι ανθέλληνες, προσπάθησαν από την Κεντρική Ευρώπη με
τον Φαλμεράγιερ, να αμφισβητήσουν το Ελληνικό DNA στη Χώρα των Ελλήνων , όχι
μόνον αποκρούστηκαν επιστημονικά από τους Έλληνες ιστορικούς, με επικεφαλής τον
Κων. Παπαρρηγόπουλο , αλλά κατέστησαν καταγέλαστοι και από την σύγχρονη Ευρώπη,
αφού από τις επιστημονικές μετρήσεις του DNA των Ελλήνων σε όλη την χώρα α π ε δ ε ί χ θ η και επιστημονικά ότι παραμένει Ελληνικό , με
ελάχιστο ποσοστό να ανήκει σε άλλες εθνότητες ( ίδετε το βιβλίο μου: Έθνους
Ελλήνων Εγκόλπιον, σελ 178 επ).
Χαρακτηριστική είναι η απάντηση, του μέγιστου
της Επαναστάσεως του 1821 και
αρχιστρατήγου της Θεοδ. Κολοκοτρώνη, σε συνομιλία του με τον Άγγλο
Αντιναύαρχο Χάμιλτον, όταν αυτός του είπε ότι πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν
συμβιβασμό με τους Τούρκους και η Αγγλία θα μεσιτεύσει:
'' Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή
θάνατος. Εμείς καπετάν Χάμιλτον, ποτέ συμβιβασμό δεν κάναμε με τον
Τούρκο. Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς,
εζούσαμεν ελεύθεροι από γενεά σε γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμον με τους
Τούρκους και δυο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα''.
Με είπε: '' Ποιά είναι η βασιλική φρουρά
του, ποιά είναι τα φρούρια;''
'' Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι
λεγόμενοι κλέφτες, τα φρούρια: η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά''. Έτσι δεν
με ωμίλησε πλέον'' ( ίδετε Θ. Κολοκοτρώνη: Διήγησης συμβάντων της Ελληνικής
Φυλής, σελ. 21-22).
Ο πόθος των Ελλήνων του 1821, ήταν πόθος και
πάθος Ελευθερίας. Τίποτε άλλο. Και στον αγώνα για την ελευθερία, επεστράτευσαν
και την βοήθεια του θρησκευτικού αισθήματος των Ελλήνων έναντι των Ισλαμιστών
και καθολικό ήταν το σύνθημα: Ελευθερία ή Θάνατος και η επαναστατική πρόσκληση του Υψηλάντη στην προκήρυξη του: ΜΑΧΟΥ
ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ.
Καθ' όλη την διάρκεια της Εθνικής
Επαναστάσεως του 1821, παντού παρούσα ήταν η επίκληση της πίστεως και η
παρουσία και συμμετοχή εκατοντάδων ιερωμένων.
Το
ελευθερία ή θάνατος, ήταν για την απελευθέρωση από το Τουρκικό ζυγό.
Στη διάζευξη του θανάτου δεν
υπήρχε κανένα κοινωνικό αίτημα. Ο αγώνας των Ελλήνων το 1821 ήταν
Επανάσταση Εθνικοαπελευθερωτική, δεν ήταν εμφύλιος πόλεμος, δεν
εστρέφετο η αδύναμη τάξη κατά της
άρχουσας τάξης, δεν ήταν πόλεμος μεταξύ καταδυναστευομένων πολιτών από την
διοίκησή τους, αλλά ήταν εναντίον του ζυγού που είχε επιβάλει ένας
άλλος Λαός, αλλόθρησκος και αλλοδαπός.
Eπομένως είχε
καθαρά εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα και δεν είχε
στενά κοινωνικά κριτήρια. Βεβαίως η επιδιωκόμενη Ελευθερία, θα έφερνε ως φυσική
συνέπεια και την κοινωνική ανέλιξη και οικονομική πρόοδο των ραγιάδων.
ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Εξ' άλλου όλοι αυτοί οι διεθνοποιημένοι ''
διανοούμενοι'' της υποταγής, παραλείπουν να μας πουν ή αποκρύπτουν ότι οι
Έλληνες και στα 400 χρόνια της σκλαβιάς διατήρησαν την εθνική τους συνείδηση
και ότι εξεγέρθησαν επαναστατικά, με τοπικές επαναστάσεις άλλες δεκάδες φορές
για την ελευθερία τους, πλην οι εξεγέρσεις εκείνες απροετοίμαστες απέτυχαν με
ακριβή πληρωμή αίματος.
Η εθνική συνείδηση, είναι ποιοτικό στοιχείο
της εθνικής μας ταυτότητας. Αυτό μας προσδιορίζει σε σημαντικό βαθμό. Η Εθνική
συνείδηση εγκλείει μέσα της το υπαρξιακό στοιχείο, που δίδει το δικαίωμα σ'
αυτόν που την έχει να επικαλείται το όνομα του ως Έλληνας.
Την εθνική συνείδηση επιχειρούν εδώ και
πολλά χρόνια να την απαξιώσουν και να την μετατρέψουν ως αντικείμενο
ιδεολογικής ή ιδεοληπτικής θέσης. Έτσι πιστεύουν ότι θα πλήξουν το εθνικό
φρόνημα, θα επιτύχουν την αδιαφορία του πολίτη για την Πατρίδα του και θα
εκθρέψουν μηδενιστές και απάτριδες.
Γι' αυτό αμφισβητούν και βάλλουν κατά της
εθνικής ταυτότητας και του χαρακτήρα των Νεοελλήνων.
Αλλά η εθνική ταυτότητα δεν είναι κανένα
επιφανειακό υλικό, που φεύγει με την πρώτη ριπή του ανέμου. Εθνική ταυτότητα
σημαίνει αυτογνωσία, σημαίνει αναζήτηση και ταύτιση με τις ρίζες σου, σημαίνει
ανάδειξη των χαρακτηριστικών και της αλκής του πολιτισμού και του χαρακτήρα
εκείνων (με τα καλά και τα κακά τους)
και σύνθεση των στοιχείων αυτών στην πραγματικότητα
που ζούμε σήμερα που μας δίδει το δικαίωμα να αναγνωριζόμαστε ως Έλληνες!
Στο χαρακτήρα των Ελλήνων είναι βαθιά
ριζωμένο το πνεύμα της θυσίας και αυτοθυσίας για την Πατρίδα του, την
οικογένεια του, τις εστίες του, των αξιών του προσωπικού του βίου.
Ο Οδυσσέας αναζητούσε να ιδεί καπνόν ανωθρώσκοντα από την καμινάδα
του σπιτιού του. Πολλοί ήσαν πρόθυμοι να θυσιάσουν προσφιλή τους πρόσωπα, χάριν
του κοινού σκοπού της Πατρίδας, όπως ο Αγαμέμνων την Ιφιγένεια.
Αρκετά παραδείγματα θυσίας στη διαχρονική πορεία του Ελληνισμού αναφέρω
παραπάνω , χαρακτηριστικά της Ελληνικής ποιότητας.
Τέτοια παραδείγματα, συνοδεύουν τους Έλληνες
και στις μέρες μας, αναδεικνύοντας κατά απόλυτο τρόπο, το μεγαλείο της ψυχής
του Έλληνα.
Καθημερινά διαβάζουμε στις εφημερίδες,
πράξεις ηρωισμού και θυσίας καθημερινών
ανθρώπων, στη διάσωση συνελλήνων από διάφορες αιτίες (τροχαία, πυρκαϊές, σεισμούς κ.λ.π).
Από όλα αυτά, έχω συγκρατήσει στη μνήμη μου δυο
ανεξίτηλα περιστατικά :
Πριν δέκα περίπου χρόνια στη Δράμα, αν δεν
κάνω λάθος, κάηκε το σπίτι μιας πενταμελούς οικογένειας. Η οικογένεια βγήκε
μέσα από τα αποκαΐδια του φλεγομένου σπιτιού της σώα.
Όχι ακριβώς. Διότι διαπιστώνεται αμέσως ότι
το τρίτο μωρό παιδί, είχε μείνει μέσα στο σπίτι. Η τύχη του είχε προδιαγραφεί.
Το σπίτι κατέρρεε μέσα στις φλόγες. Και , το μεγάλο παιδί, ξαφνικά και από μόνο
του, μπαίνει στις φλόγες να σώσει τον αδελφό του!!!
Αποτέλεσμα ήταν ότι κάηκαν και οι δυο.
Το άλλο έγινε στη μεγάλη
πυρκαϊά στο Μάτι. Η γιαγιά μέσα στις φλόγες παίρνει τα δυο εγγονάκια της και
την κοπέλα του σπιτιού και τα οδηγεί έξω μακριά από το σπίτι και τους δείχνει
το δρόμο της σωτηρίας προς την θάλασσα.
Εκείνη δεν τα ακολουθεί, αλλά γυρίζει πίσω
στο σπίτι, που ήταν τριγυρισμένο από τις φλόγες, πήγε στο κρεβάτι που ήταν ο ''
γέρος'' της, που δεν μπορούσε να
μετακινηθεί - γιατί είχε κινητικά προβλήματα- τον πήρε αγκαλιά και σκεπαστήκανε
με κουβέρτες μήπως γλυτώσουν από τις φλόγες.
Εκεί τους βρήκανε καρβουνιασμένους αγκαλιά
αργότερα τα συνεργεία διάσωσης.
Τέτοιο μεγαλείο ψυχής και πνεύμα θυσίας,
μόνον οι Έλληνες διαθέτουν.
Και τώρα, τα λυμφατικά ανθρωπάκια της
διεθνοποιημένης αγοράς, μπερδεύουν την ταυτότητα της χώρας με το σήμα ( brand
name). Συνδέουν το μέλλον μας, με την μοίρα των αγορών. Αλλά τι μέλλον, μπορεί
να φανταστείς, όταν το εκχωρείς στις
αγορές;
Με την ευκαιρία της επικαιρότητας των 200
χρόνων της Εθνικής μας Επανάστασης, κάνουν επίθεση απροκάλυπτη προσπαθώντας να
υποβαθμίσουν τη συζήτηση περί Έθνους, ωσάν το 'Εθνος να είναι κάτι ευτελές,
κάτι ασήμαντο. Οπότε και η Πατρίδα δεν έχει νόημα και η Εθνική ταυτότητα είναι
ανύπαρκτη!!
Αυτοί, είναι οι αυριανές Κερκόπορτες του
Ελληνισμού. Γι' αυτό, όλοι οι Έλληνες ''
στώμεν καλώς'' , '' στώμεν άνευ
φόβου'', να πληρούμε πάντοτε την εθνική μας αναφορά και όπως λέει και η
διευθύντρια του Βυζαντινού Μουσείου, στην αναδρομή που κάνει το Μουσείο στην
περίοδο της Τουρκοκρατίας σκοπός είναι « να αναδείξουμε την πνευματική
και καλλιτεχνική παραγωγή του Γένους, που μπορεί να ήταν υπόδουλο, αλλά
διατηρούσε τόσο ζωντανή την εθνική του συνείδηση, ώστε να εξεγερθεί όταν ήλθε
το πλήρωμα του χρόνου το 1821».
Και τονίζει παρακάτω: « Διότι κυρίως η
Ελληνική Επανάσταση του 1821 δεν ήταν ένα τυχαίο ιστορικό γεγονός, αλλά
το αποτέλεσμα των πόθων και των άθλων του 'Εθνους, για
την Ελευθερία του από την τελική Άλωση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ( 1453)
έως την Παλιγγενεσία».
Aς συνεορτάσομε ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ, την 200η επάνοδο του Έθνους μας στον
ιστορικό του προορισμό και ας αφήσουμε τους άλλους, στη χαρωπή τους απέχθεια
προς την πρόοδό μας.
ΓΙΑΝΚΟΣ
