Η στάση της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας, δεν έχει αλλάξει. Ίσως ποτέ. Ας μιλήσει η κοινή λογική: η επιδίωξη των Οθωμανών Τούρκων, ήτο πάντοτε η ανασύνταξη της Αυτοκρατορίας τους. Αυτό το σύνδρομο της αυτοκρατορίας, το έχουν και άλλες χώρες που υπήρξαν αυτοκρατορίες ( Αγγλία κ.λ.π.).
Αλλά οι Τούρκοι,
έχουν εξωτερική πολιτική. Έχουν τη Σουλτανική πολιτική και την συνεχίζουν ( Όπως οι μπολσεβίκοι συνέχιζαν την Τσαρική
εξωτερική πολιτική). Απλά χαμηλώνουν, κατεβάζουν τους τόνους, όταν πρέπει και
προετοιμάζονται πάντοτε.
Δεν έχουμε να
κάνουμε με τον Ερντογάν. Όλο το πολιτικό σύστημα της Τουρκίας, στην εξωτερική πολιτική, είναι το
ίδιο. Και το χειρότερο είναι ότι: η στάση τους αυτή, προς την Ελλάδα, δεν έχει
αντίθετη την κοινή Τουρκική γνώμη.
Η επικυριαρχία
της Τουρκίας στην περιοχή, είναι πάγιος στόχος του Οθωμανισμού- Τουρκισμού και
οι πραγματικοί λόγοι κάθε φορά της Τουρκίας που αναστατώνει, δεν είναι αυτοί
που οι διάφοροι αναλυτές " βαθυστόχαστα" προβάλλουν κάθε φορά, για να
μειώσουν τον επερχόμενο κίνδυνο.
Οι λόγοι, δεν
είναι τα "προβλήματα" της εσωτερικής πολιτικής δηλ. Η ακρίβεια, η τρομοκρατία, η οικονομία κ.λ.π.
Οι Τούρκοι, με
την σοβαρή και ιστορούμενη από αιώνες εξωτερική- στρατηγική πολιτική τους,
έχουν διαβλέψει την προοπτική και τους κινδύνους του μέλλοντός τους. Και έχουν
ξεκαθαρίσει ότι ο μεγαλύτερος εχθρός τους,
είναι το δημογραφικό τους πρόβλημα. Γιατί αυτοί, έχουν το σοβαρότερο πρόβλημα
ως δημογραφικό και όχι εμείς.
Την δεκαετία του ‘50, εμείς είμαστε 8 εκατομμύρια και οι Τούρκοι 30 εκατομμύρια.
Οι Τούρκοι το 2050, θα έχουν ξεπεράσει τα 100
εκατομμύρια.
Ο γεωγραφικός χώρος των Τούρκων, δεν θα αρκεί για την διαβίωση των ανθρώπων.
Η έλλειψη πόρων, θα γίνεται πιο έντονη και
πιο επείγουσα. Η νόμιμη μετανάστευση δεν θα αρκεί για αποσυμφόρηση του
υπερπληθυσμού. Η εσωτερική μετανάστευση
απ’ τα χωριά στις πόλεις, θα γίνεται πιεστική, παρά τους οποιουσδήποτε
αυταρχικούς περιορισμούς, των εκάστοτε Κυβερνήσεων.
Για την Τουρκία,
η επέκταση του γεωγραφικού χώρου της στους γειτονικούς, καθίσταται πλέον
αναγκαία. Δεν αποκλείεται να υπάρξουν και εμφύλιες συγκρούσεις και εσωτερικές
αναταραχές από τις διάφορες εθνικότητες του πληθυσμού της.
Ήδη προετοιμάζονται.
Οι δραστηριότητές της και η παρουσία της: στη Συρία, στο βόρειο ΙΡΑΚ, στο
Ναγκόρνο Καραμπάχ, στην Ανατολική
Μεσόγειο, με Αιγαίο και Λιβύη, είναι προανακρούσματα της μεγάλης εξόδου
που θα επιχειρήσει, όταν κρίνει ότι ήλθε ο καιρός. Και εκ του ασφαλούς . Όταν
θα έχει επιτύχει, κατά τον δυναμικό ή διπλωματικό
τρόπο, την αδρανοποίηση των γειτόνων της.
Σήμερα δεν
εξοπλίζονται, αλλά υπεροπλίζονται, πέραν κάθε λογικής. Τι τα θέλουν τα
αεροπλανοφόρα, τα πολλά υποβρύχια, τους πυραύλους κάθε βεληνεκούς, τους
δορυφόρους, την εκμετάλλευση της πυρηνικής ενέργειας κ.λ.π; Πολύ περισσότερον όταν ανήκουν στη δημοκρατική πολιτική οντότητα
της Δύσης και μετέχουν του μεγαλύτερου στρατιωτικού σχηματισμού στο κόσμο του
ΝΑΤΟ;
Είναι προφανές ότι: δεν υπεροπλίζονται προς υπεράσπιση της χώρας τους!!!
Όταν επιτύχουν την επιδιωκόμενη υπεροπλία και
εμείς- οι αναγκαστικοί γείτονες- βρισκόμαστε στην σημερινή εγκατάλειψη του
κατάλληλου εξοπλισμού της Χώρας επί μια 15ετία, τότε: όχι η βούλησή τους, αλλά
ο πειρασμός της υπεροπλίας τους, θα τους οδηγήσει στη σχεδιαζόμενη σύρραξη.
Γιατί η σύρραξη
θα είχε έλθει και σήμερα, εάν οι Τούρκοι ήσαν βέβαιοι ότι το εγχείρημα εις
βάρος της Χώρας μας, δεν θα τους κόστιζε ακριβά. Διότι οι Τούρκοι, το έχουμε
τονίσει και πάλιν, ποτέ δεν έχουν πολεμήσει με το στρατό τους. Ποτέ, δεν έχουν
πολεμήσει στην πραγματικότητα. Η εισβολή στη Συρία, έγινε σε συμφωνία με τους
Ρώσους, η εισβολή στην Κύπρο ομοίως με Αμερικανούς κ.λ.π. και η εμπλοκή τους
στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, έγινε συναινετικά με τους Ρώσους και τη Κυβέρνηση της
Αρμενίας και με προσυμφωνημένη τη γραμμή συνθηκολόγησης, όπως στην Κύπρο το
΄74 ( μόνο που εκεί την παραβίασαν εκ
δολιότητας κ.λ.π).
Γι΄αυτό
εξοπλίζονται: σε πλοία, και πυραυλικά
συστήματα. Εκ του μακρόθεν και εκ του ασφαλούς. Και η δική μας αβελτηρία, η
απερινόητη πολιτική μας αποχαύνωση και η
ιδεοληπτική αντίληψη της πραγματικότητας, θα είναι αυτές που θα συντελέσουν
στην επιθυμητή σύρραξη της Τουρκίας.
Μη μας
παρασύρουν οι διεθνείς φιλίες και σημερινές Συμμαχίες. Αυτές έρχονται και
φεύγουν. Όσο κρατούν τα συμφέροντα των συμμάχων. Στη διεθνή κονίστρα,
υπολογίζονται τα Κράτη, όταν έχουν δύναμη και επηρεάζουν την περιοχή τους.
Όταν έλθει
εκείνη η ώρα της σύγκρουσης θα είμαστε μόνοι. Γι΄αυτό, πρέπει από τώρα να
φροντίσουμε.
Αργότερα θα είναι αργά. «Δεν ειν΄εύκολες οι θύρες εάν η χρεία τες κουρταλεί», μας
συμβουλεύει και μας θυμίζει ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός. Ναι αυτός,
που θέλει να χτίσουμε το Έθνος μας, με λογισμό και με όνειρα.
ΓΙΑΝΚΟΣ
