ΤΟ ΣΟΚ της ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΟΙ ΚΑΙ «ΣΩΤΗΡΕΣ»

                                            Του Γιάννη Καζάκου

Λίγοι Έλληνες, δυστυχώς, έχουν αντιληφθεί ότι η Πατρίδα μας έχει εισέλθει στο πεδίο της Διεθνούς Οικονομικής Τρομοκρατίας.

Η βιβλιογραφία μας οδηγεί ευθέως από τη Σχολή του Σικάγου (Φρήντμαν) έως τα πρόσφατα χρόνια του Δ.Ν.Τ. και της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (σοκ ΒΟΛΚΕΡ ή σοκ χρέους ή κρίση του χρέους).

Ο Φρήντμαν και οι οπαδοί του (Σχολή του) με απλά λόγια ήταν και είναι υπέρ της «απελευθέρωσης των αγορών». Αυτή η απελευθέρωση, που όχι τυχαία, ήταν και προϋπόθεση για τη χορήγηση δανείων από το Δ.Ν.Τ., περιελάμβανε ιδιωτικοποιήσεις, κρατική απορρύθμιση, περικοπές (έως μηδενισμό) των κοινωνικών δαπανών.

Αυτό το μοντέλο αγοράς προωθήθηκε σε όλον τον πλανήτη. Βασικά υιοθετήθηκε από τη μήτρα του καπιταλισμού, που είναι οι ΗΠΑ και οι οικονομικές δυνάμεις που επηρεάζουν και καθοδηγούν τις Κυβερνήσεις της.

Επικρατήσασα ιδέα της Σχολής αυτής υπήρξε το «modus operandi», δηλαδή η ιδέα της εκμετάλλευσης κρίσεων και καταστροφών.

Αυτές οι κρίσεις δεν είχαν, ούτε έχουν επιλεκτικότητα. Μπορεί να είναι κάθε μορφής. Από φυσικές καταστροφές (τσουνάμι Σρι Λάνκα, Νέα Ορλεάνη ΗΠΑ), από πολεμικές αιτίες (Φώκλαντ – Θάτσερ, συντριβή ανθρακωρύχων – ιδιωτικοποιήσεις τεράστιες η πόλεμος κατά Σερβίας (1999) και ταχύτατες και ευρύτατες ιδιωτικοποιήσεις), από τρομοκρατικές ενέργειες (11-9-2001 ΗΠΑ, όπου με την κήρυξη του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, επεξέτεινε τους σταυροφόρους της ελεύθερης αγοράς και σε εταιρείες εργοληπτικές, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, υπηρεσιών ασφαλείας, στη «βιομηχανία» Εθνικής ασφάλειας κ.λ.π.), από δικτατορίες (Λατινική Αμερική, Νότια Αφρική), από οικονομικές κρίσεις  ή κατά κανόνα κρίσεις χρέους (στην Ασία 1997-1998 που ανάγκασε τις φοβερές δυνάμεις της Ασίας στη «μεγαλύτερη εκποίηση επιχειρήσεων που πραγματοποιήθηκε ποτέ σε ολόκληρο τον κόσμο», όπως χαρακτήριζε το The New York Times Magazine (31-3-1998) ή από απολυταρχικά καθεστώτα (Χιλή 1970, Κίνα τέλη της δεκαετίας του 1980, Ρωσία στη δεκαετία του 1990).  

Η επιβολή των μεθόδων αυτών δεν βασίζεται πάντοτε στην απροκάλυπτη βία.  Αυτές οι κρίσεις χρέους κυρίως μεθοδεύονται και ευδοκιμούν από την εξασθένιση των αντιστάσεων της Κοινωνίας.

Για να εξασθενίσει όμως η αντίσταση των μαζών δεν αρκεί η κρίση η οικονομική, ούτε οι αιματηρές περικοπές, ούτε οι διαγραφές των κοινωνικών δαπανών.

Χρειάζεται κάτι άλλο, μη υλικό ή υλιστικό. Πρέπει να διοχετευθεί στην Κοινωνία ένα ΣΟΚ, ένα ΔΕΟΣ που να διατρανώνει τους φόβους και κινδύνους για ολοκληρωτικές καταστροφές, να διεκτραγωδεί τις συνέπειες κόλασης που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε, που οι πλείστοι των ανθρώπων δεν μπορεί να κατανοήσουν. Έτσι μοιραία θα αποδεχθούν το οδυνηρό γεύμα που ετοιμάζουν και μάλιστα θα είναι και ευχαριστημένοι.

Αυτή η τραγικότητα της εποχής μας, δεν έχει περιγραφεί ποτέ από σύγχρονο δραματουργό.

Νύχτα και μέρα, με δήθεν αντικειμενικότητα και απροκάλυπτα όλοι οι δημόσιοι φορείς (Κυβέρνηση, Τύπος, Τηλεοπτικά μέσα, θεσμικοί και εξωθεσμικοί παράγοντες) κόπτονται να πείσουν τους Έλληνες ότι εάν δεν υπογράψουμε τα Μνημόνια (το πρώτο δεν έχει ψηφισθεί από τη Βουλή και δεν είναι νόμιμο), το μεσοπρόθεσμο και τη νέα δανειακή σύμβαση, καταστραφήκαμε, την επόμενη μέρα δεν θα έχουμε να φάμε.

Βέβαια δεν είναι έτσι τα πράγματα. Δεν σκέφθηκε κανένας τηλεοπτικός ή άλλος δημοσιογράφος να τους ρωτήσει να μας πουν, πως από 87 δις ΕΥΡΩ της δόσης του δανείου που περιμένουμε, εκ των οποίων τα 83 δις ΕΥΡΩ θα πάνε κατευθείαν στους δανειστές, εμείς θα λύσουμε τις καταστροφές που προαναγγέλλουν; Δεν θα πεινάσουμε και δεν θα καταστραφούμε επειδή θα μας μείνουν 4 δις; Υπάρχει σοβαρή απάντηση επ’ αυτού;

Αλλά εάν αυτό συμβεί, τότε όλα τα δανεικά θα γίνουν δραχμές, δηλαδή θα αντιστοιχούν στην υποτιμημένη εκ των πραγμάτων δραχμή που θα επανέλθει. Τότε ποιος θα είναι ζημιωμένος εξ ίσου με τον άλλον;

Θα δεχθούν οικειοθελώς οι δανειστές μας να μας πτωχεύσουν για να χάσουν τα λεφτά τους; Ας είμαστε σίγουροι ότι το συμφέρον τους το γνωρίζουν πολύ καλά.

Γι’ αυτό προσπαθούν να εισπράξουν τα γρηγορότερο όσο μπορούν περισσότερα, ώστε η ζημιά γι’ αυτούς ναν είναι αμελητέα.

Βασικός μοχλός για την επιτυχία τους αυτή είναι η ψήφιση από τη Βουλή της νέας δανειακής σύμβασης. Και πιο συγκεκριμένα και ειδικά η υπαγωγή  του δανείου στο Αγγλικό Δίκαιο.

Δεν πρόκειται για τυπική αναφορά ούτε σύνηθες γεγονός στις συναλλαγές αυτές. Γιατί αν ήταν έτσι, τότε στην έσχατη ανάγκη θα μπορούσαμε να το ανεχθούμε, αφού εμείς πιστεύουμε ότι το Έθνος μας θα πληρώσει όλες τις υποχρεώσεις του, δίκαιες και άδικες, στους δανειστές του. Αρκεί να μας αφήσουν αυτοί.

Διότι με τα σημερινά δεδομένα και των κυρίων υπευθύνων που αναφέρονται επίσημα, το ΧΡΕΟΣ μας ΔΕΝ είναι βιώσιμο με τους όρους που μας βάζουν. Είναι βέβαιο για τους δανειστές μας για τους εταίρους μας της Ευρώπης, ότι δεν θα εξυπηρετηθεί. Τότε αναγκαστικά θα επέλθει το «πιστωτικό γεγονός» που θα επιφέρει και την επίσημη πτώχευση. Αυτή μπορεί να είναι συντεταγμένη ή ασύντακτη, στη χειρότερη περίπτωση.

Όσο βρισκόμαστε στο νομικό σημερινό καθεστώς, οι δανειστές και οι ξένοι δεν πρόκειται να αποτολμήσουν καμίας μορφής πτώχευση. Διότι έχουν να χάσουν πάρα πολλά.

Εάν, όμως, υπαχθούν οι συμβάσεις μας στο Αγγλικό (Βρετανικό) Δίκαιο, τότε τα δάνειά μας παραμένουν σε ΕΥΡΩ και εάν επέλθει πτώχευση της χώρας λόγω χρέους της, οπότε και υποτιμημένο το Ελληνικό νόμισμα, θα πληρώνει τους δανειστές με την αξία του ΕΥΡΩ. Δηλαδή οι δανειστές δεν έχουν να χάσουν τίποτε και μόνον η Ελλάδα θα χάσει σε όλα τα επίπεδα.

Και αυτό θα συμβεί, πέραν του γεγονότος ότι με την υπαγωγή και μόνον του δανειστικού δανείου στο Αγγλικό Δίκαιο, αυτομάτως οι δανειστές έχουν δικαίωμα υποθήκης, προς ικανοποίηση των απαιτήσεών τους, εφ’ όλης της Ελληνικής περιουσίας, κινητής, ακίνητης κ.λ.π., σημερινής, καθώς και μελλοντικής.

Εάν δηλαδή βρεθούν υδρογονάνθρακες κ.λ.π. στο υπέδαφος της Ελλάδος, τα προϊόντα αυτά είναι υποθηκευμένα υπέρ των δανειστών νυν και αεί. Διότι η δανειακή σημερινή και μελλοντική επιβάρυνση δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ. Υποθηκεύουμε από τώρα το μέλλον των παιδιών και των εγγονών μας και ουσιαστικά ξεπουλάμε την Εθνική μας κυριαρχία και κληρονομιά μας.

Διότι υπενθυμίζουμε και πάλι ότι με τις εθνικοποιήσεις που γίνονται παράλληλα: γης, ακινήτων και επιχειρήσεων δεν θα υπάρχει ίχνος Εθνικής οικονομίας και αξιοπρέπειας.

Βαδίζουμε εθελόδουλα στην μόνιμη υποτέλεια προς αιώνια καταισχύνη.

Η Τρομοκρατία της καταστροφής δεν πρέπει να περάσει. Είναι απάτη. Με την περιουσία της Πατρίδας μας, την εθνική μας κληρονομιά και τη γεωπολιτική μας θέση δεν πρόκειται να καταστραφούμε ποτέ. Να δοκιμαστούμε. Ναι. Να μας εξαφανίσουν ΠΟΤΕ.

Γι’ αυτό είναι η ώρα για το μεγάλο ΟΧΙ στους τρομολάγνους της ψυχής μας.

Το πνεύμα είναι αδούλωτο.

ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ

Η  ΔΑΔΑ προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους της στη κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας στα γραφεία της,
ΜΠΙΣΚΙΝΗ και ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΥ 1,την ΤΕΤΑΡΤΗ  25  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ,στις 7 μ.μ.
                                                                          
                                                                                    Απο τη Γραμματεία της ΔΑΔΑ

Προς ηλιθίους κρυπτομπλογκάκηδες

Η ΔΑΔΑ με υπευθυνότητα πάντα και τεκμηριωμένα, σεβόμενη την αλήθεια και την πραγματικότητα, απηύθυνε την από 12-1-2012 ανοικτή επιστολή της στον κ. Δήμαρχο, εν όψει του Σχεδίου Νόμου για νέο δάνειο του Δήμου  από  το
Τ.Π και Δ.

Με το δάνειο αυτό παρέχεται η δυνατότητα στον Δήμο Ζωγράφου, εάν το επιθυμεί, να λάβει εικοσαετές δάνειο για να αποπληρώνει τις δόσεις του δανείου του Δήμου με την Αυστριακή Τράπεζα, τις οποίες έχει αναλάβει να πληρώσει το Ελληνικό Δημόσιο. Η κριτική μας ήταν συγκεκριμένη, τεκμηριωμένη στο κείμενο του Σ.Ν και στα απλά μαθηματικά.

Οι κουκουλοφόροι του περιβάλλοντος του κ. Δημάρχου, αντί να ασκήσουν κριτική ή εκφράσουν τη διαφωνία τους στα λεγόμενά μας, όπως έχουν κάθε δικαίωμα, προτίμησαν να μας υβρίσουν και να επιστρατεύσουν ανόητους ισχυρισμούς, που μόνον κραυγαλέα μηδενικά θα μπορούσαν να αρθρώσουν.

Γιατί μόνον αγραμματοσύνη και έλλειψη στοιχειώδους ορθολογισμού θα μπορούσε να παραδέχεται ότι το χρέος στους Αυστριακούς, που πληρώνει απευθείας  σ’αυτούς τώρα το Δημόσιο, ανέρχεται σε 2.000.000 ευρώ το χρόνο,

Ότι το δάνειο που θα πάρει ο Δήμος κατ’ έτος από το Τ.Π και Δ. «είναι ισόποσο της  ε τ ή σ ι α ς  εξυπηρέτησης του δανείου με τους Αυστριακούς»  δηλ. ίσον με 2.000.000 ευρώ το χρόνο και ότι ο Δήμος θα πληρώνει «σε μια  π ε ν τα ε τ ί α», δηλ. στα πέντε χρόνια, «γύρω στα 2.000.000 ευρώ» αντί των 10.000.000 που θα πλήρωνε για μια πενταετία με το δάνειο στους Αυστριακούς.

Δηλ. κατά την αριθμητική των συντακτών των κουκουλοφόρων τα 2.000.000 χ 5 έτη κάνουν  «γύρω στα 2.000.000 ευρώ» !!!!!!!

Και να σκεφθεί κανείς ότι τα 2.000.000 (κεφάλαιο + τόκοι = τοκοχρεολύσιο) υπολογίζονται όταν το δάνειο με τους Αυστριακούς είναι για 25 χρόνια και όχι για 20 που είναι με το Τ.Π και Δ.

Τώρα που προβλέπεται για 20 χρόνια με το Τ.Π και Δ θα είναι η δόση ακόμη μεγαλύτερη.

Και κάτι ακόμη που η άλογη σκέψη δεν μπορεί να παρακολουθήσει.

Εάν δεν υπάρχουν στο Δήμο χρήματα για τη δόση των «Αυστριακών» των 2.000.000 ευρώ, που θα βρει τα χρήματα ο Δήμος να αποπληρώσει το ακριβότερο δάνειο του Τ.Π και Δ. (έχει και διπλάσιο τόκο;)

Πρόκειται για μαγική εικόνα;  Όχι βεβαίως.  Διότι ο Δήμος έχει χρήματα και σήμερα και του περισσεύουν πέραν των 2.000.000 ευρώ το χρόνο. Αυτό αποδείχθηκε από την παράθεση-απόκρυψη εσόδων και υπεραύξηση εξόδων τα οποία δεν θα πληρωθούν το 2012 στο ψηφισθέντα Προϋπολογισμό 2012.

Περισσότερες λεπτομέρειες θα βρει ο αναγνώστης μας στην άνω Ανοικτή Επιστολή μας στον κ. Δήμαρχο, που βέβαια δεν έτυχαν καμιάς αντίκρουσης.

                             Από τη Γραμματεία της  ΔΑΔΑ

Ανοικτή επιστολή προς τον κ. Δήμαρχο Ζωγράφου

Στο σχέδιο Νόμου με τον τίτλο «Επείγουσες ρυθμίσεις που αφορούν την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015» προβλέπονται διατάξεις για την εξυπηρέτηση του Δανείου του Δήμου, κατ’ εφαρμογή της  από 25-8-2011 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, με την οποία ανέλαβε την πληρωμή του Δανείου το Ελληνικό Δημόσιο.

Βάσει αυτής της Π.Ν. Π. έπρεπε να υπάρξει κοινή Υπουργική Απόφαση που θα καθόριζε τον τρόπο αποπληρωμής του δανείου από το Δήμο στο Δημόσιο.

Όλοι ελπίσαμε ότι η τοκογλυφική δεινή εμπειρία του Κράτους μας από τους ξένους δανειστές μας, θα είχαν φωτίσει και συνετίσει τους δικούς μας του Υπουργείου Οικονομικών, ώστε ο τρόπος της πληρωμής του Δημοσίου να είναι ευχερέστερος και ανετότερος για το Δήμο.

Μάλιστα ο επικεφαλής της ΔΑΔΑ  στο Δημοτικό Συμβούλιο, πρότεινε στον κ. Δήμαρχο να ζητήσει τον Συμψηφισμό της απαιτήσεως του Δήμου από τα 10 εκατ. των παρακρατηθέντων φόρων έναντι αντιστοίχου ποσού του δανείου, ώστε το υπόλοιπο δανείου να μην φθάνει ούτε τη μισή δόση της ετήσιας δόσης αυτού (τοκοχρεωλυτικής).

Αντί των ελπίδων που εξέθρεψε η συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, βλέπουμε στο σχέδιο Νόμο, όχι καλυτέρευση αλλά χειροτέρευση των υποχρεώσεων του Δήμου.

Εκτός απ΄αυτό υπάρχει πλήρης σύγχυση και ασάφεια στη σχετική διάταξη του νομοσχεδίου και ειδικότερα:

1.       Δεν προβλέπεται η αντιμετώπιση ολοκλήρου του δανείου στο σύνολό του και με ενιαία νομική κάλυψη. Δεν λέει πώς συνδέεται το δάνειο που ανέλαβε το Δημόσιο, με εκείνο που θα παίρνει από το Τ.Π. και Δ.

2.       Το σχέδιο επιτρέπει τη χορήγηση δανείου στο Δήμο από το Τ.Π. και Δ. εικοσαετούς διάρκειας, ισόποσου με το ποσόν της ετήσιας εξυπηρέτησης, με τους εκάστοτε ισχύοντες όρους αποπληρωμής δανείων των ΟΤΑ.

Αυτό σημαίνει ότι:

α)  από 25ετές το δάνειο γίνεται 20ετές, δηλαδή θα υπολογισθεί μεγαλύτερη τοκοχρεωλυτική δόση.

β) στο ποσόν του δανείου που θα  παίρνει το Δήμος από το Τ.Π. και Δ. περιλαμβάνεται και η τοκοχρεωλυτική δόση που καταβάλλεται στην Αυστριακή Τράπεζα από το Δημόσιο. Διότι το δάνειο από το Τ.Π.και Δ. είναι ισόποσο της ετήσιας εξυπηρέτησης του δανείου με τους Αυστριακούς δηλαδή κεφάλαιο και τόκους (τοκοχρεωλύσιο).

γ) Αυτό σημαίνει ότι καλούμεθα να πληρώσουμε και τόκους στο Τ.Π. και Δ. επί των τόκων του ξένου δανείου !!!, γεγονός πρωτοφανές και πρωτάκουστο, ενέργεια τοκογλυφική και ποινικά κολάσιμη, οπωσδήποτε μη νόμιμη.

Τότε γιατί δεν αφήναμε να πληρώσουμε απ΄ευθείας την Αυστριακή Τράπεζα ή γιατί δεν αφήνανε να πληρώνουμε απ’ ευθείας το Ελληνικό Δημόσιο κάθε εξάμηνο, εξοφλούντες την αντίστοιχη δόση που θα πληρώσει εκείνο στην Αυστριακή Τράπεζα.

δ) Επί πλέον οι τόκοι του Τ.Π. και Δ. είναι πολύ υψηλότεροι έως διπλάσιοι από τους τόκους του Αυστριακού δανείου που ήταν η τιμή του Euribor συν 1%. Δηλαδή από 1,7% που άρχιζε το δάνειο της Αυστριακής Τράπεζας θα φτάνει σήμερα στο 3% περίπου, θα πληρώνουμε τόκους από 4,5 έως 7% & στο Τ. Π. και Δ. και με την άδηλη την περαιτέρω δυσμενή προοπτική τους.

      Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο κ. Δήμαρχος δεν είχε ανάμιξη σ΄αυτή την άθλια ρύθμιση. Δυστυχέστερη ρύθμιση δεν μπορούσε να υπάρξει για το Δήμο.

      Προσφερόμεθα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας να αποτρέψουμε την παράνομη και απαράδεκτη αυτή ρύθμιση στις επιτροπές νομοθετικού περιεχομένου που εισήχθη το Σ.Ν.

                                                                    
                                                                Απο τη    Γραμματεία της ΔΑΔΑ 

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ

    Του Γιάννη Καζάκου

Η παραμονή ή μη στο ΕΥΡΩ δεν αποτελεί πρωταρχικό σκοπό της Χώρας μας και γενικότερα ενός σύγχρονου Κράτους, δεν αποτελεί αυτοσκοπό.

Πρωταρχική επιδίωξη του Κράτους και το κύριο πρόβλημα της Πατρίδας μας σήμερα είναι η διαχειριστική βιωσιμότητα αυτής, που συναρτάται άμεσα και απαραίτητα με τη διατήρηση βιώσιμου δημοκρατικού Κράτους.

Οι σχεδιαστές της 26^ης Οκτωβρίου 2011 υποστηρίζουν ότι θα φθάσουν το χρέος της Ελλάδας στο 120% του ΑΕΠ το έτος 2020! Οι υπολογισμοί τους είναι προδήλως και αναιτιολογήτως αισιόδοξοι. Διότι παντού απέτυχαν σε παρόμοιους υπολογισμούς παταγωδώς.

Αλλά εάν τυχόν «επιτευχθεί» αυτό το 120% του ΑΕΠ τότε, η χώρα ήδη θα έχει αποσυντεθεί οικονομικά, κοινωνικά, εθνικά κ.λ.π. και αυτό δεν θα είναι βιώσιμο και διαχειρίσιμο, αφού με το ίδιο ποσοστό είμαστε το 2009 και …μπήκαμε στο Μνημόνιο.

Είναι φανερό ότι όλα αυτά τα πακέτα (μνημόνια, δανειακές συμβάσεις κ.λ.π.) δεν είναι προορισμένα να σώσουν την Πατρίδα μας, αλλά το αντίθετο. Γιατί αλλιώς θα το διόρθωναν. Εν τούτοις συνεχίζουν την ίδια συνταγή, που οδηγεί στην υποδούλωση.

Τους ενδιαφέρει μια επίφαση δημοκρατικής παρουσίας, που οδηγεί στη λεηλασία της χώρας και καθιστά τους Έλληνες φόρου υποτελείς τουλάχιστον για τα επόμενα πενήντα (50) χρόνια. Και εδώ έχουμε μεγάλη ευθύνη έναντι των παιδιών μας και των γενεών που έρχονται.

Γίνεται πολύς λόγος για την παραμονή μας ή μη στο ΕΥΡΩ. Εάν δηλαδή θα μας διώξουν ή θα φύγουμε από το ΕΥΡΩ. Είναι, όμως, νομικά αμφίβολο αν μπορούν να μας διώξουν, ούτε υπάρχει τέτοια πρόβλεψη και διαδικασία στο «χάρτη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ευκολότερο είναι να φύγουμε μόνοι μας.

Αλλά δεν συμφέρει στους Ευρωπαίους αυτό. Διότι αν θελήσουν να διώξουν τη Χώρα μας τώρα από το ΕΥΡΩ, θα αποδεχθούν αναγκαστικά και τη ζημιά από τη μετατροπή του χρέους σε δραχμές.

Τούτο θα επιδιώξουν σε δεύτερη φάση. Όταν το χρέος μας θα είναι αναγκαστικά σε ΕΥΡΩ, τότε μπορεί να διώξουν τη Χώρα μας, χωρίς να κινδυνεύουν οι αξιώσεις τους.

Και πότε μπορεί να γίνει αυτό;

Όταν γίνει η υπαγωγή του χρέους στο Αγγλικό Δίκαιο.

Και πότε μπορεί να γίνει η υπαγωγή αυτή;

Από τη στιγμή που επικυρωθούν με 180 ψήφους στη Βουλή οι συμβάσεις με Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. (μνημόνια και δανειακές). Τότε αποκτούν διεθνή νομική ισχύ.

Σήμερα η πρώτη δανειακή σύμβαση είναι ανυπόστατη, γιατί δεν έχει επικυρωθεί από τη Βουλή διόλου. Το ΠΑΣΟΚ δεν διέθετε τις απαιτούμενες 180 ψήφους. Με την ψήφιση όσων προβλέπει η πρώτη δανειακή σύμβαση και η υποβαλλόμενη δεύτερη με 180 ψήφους και άνω, τότε θα συμβούν τα ακόλουθα κακά:

1.   Η Ελλάδα παραιτείται από την ασυλία Εθνικής κυριαρχίας, υποθηκεύει το σύνολο της δημόσιας περιουσίας, σημερινής και μελλοντικής (Κρατικής Τραπεζικής, των υδρογονανθράκων που προβλέπεται να βρεθούν στη δυτική Νότια και στις ΑΟΖ που γειτνιάζουν με τη χώρα μας κ.λ.π.).

2.   Υποχρεούται σε εκποίηση περιουσιακών στοιχείων της χώρας (ακινήτων κ.λ.π.) σε τρέχουσες χρηματιστηριακές ή αγοραίες τιμές, που εκ των πραγμάτων και των περιστάσεων θα γίνει σε υποπολλαπλάσιες της αξίας τους τιμές.

3.   Η Ελλάδα δεν μπορεί να δανειστεί από τρίτους, αλλά μόνον από την Ε.Ε., διότι ρητά το λέει το μνημόνιο και πολύ περισσότερο ουσιαστικά, αφού δεν θα έχει να δώσει αντάλλαγμα για υποθήκευση.

4.   Δεν θα μπορεί να θέσει σε συμψηφισμό τις απαιτήσεις της από αποζημιώσεις (Γερμανικές) με τα δάνεια.

5.   Οι δανειακές συμβάσεις απαγορεύουν τη μετατροπή του υπόλοιπου χρέους προς ιδιώτες, έτσι ώστε καθίσταται πληρωτέο στο ακέραιο.

Ωστόσο, με όσα επισημάναμε παραπάνω και όλα αυτά να αποδεχθούμε και να κάνουμε δεν διανοίγεται κανένας ελπιδοφόρος δρόμος για την Πατρίδα μας.

Ήδη το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι βρίσκουν τώρα ότι το κούρεμα 50% δεν αρκεί για να καταστεί βιώσιμο το χρέος και προτείνουν 70 – 80%.

Ο γνωστός οίκος FITSCH προχθές ανακοίνωσε ότι προβλέπει στο εγγύς μέλλον την αποβολή – απομάκρυνση της χώρας μας από το ΕΥΡΩ.

Είναι αποδεδειγμένο ότι οι δανειστές μας περιμένουν τις επικυρώσεις των δανειακών συμβάσεων και την υπαγωγή αυτών στο Αγγλικό Δίκαιο, οπότε με την αποβολή μας από το ΕΥΡΩ, δεν θα χάσουν τίποτε και θα μας καταστήσουν φόρου υποτελείς επί γενεές, χωρίς Πατρίδα, χωρίς αξιοπρέπεια. Διότι γνωρίζουν ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι διαχειρίσιμο .

Το «Όχι» στην επικύρωση των δανειακών και την υπαγωγή τους στο Αγγλικό Δίκαιο μπορεί να μην σώζει απαραίτητα την Ελλάδα, αλλά της δίδει τη δυνατότητα να διατηρήσει όλα τα δικαιώματά της, νομικά και εθνικά, στις διαπραγματεύσεις και στη μεγάλη μάχη που θα επακολουθήσει σε εθνικό και διεθνές πεδίο.

Και χαμένη μάχη είναι μόνον αυτή που δεν δίδεται.

ΓΚΑΙΜΠΕΛΙΣΚΟΙ ΓΙΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ

-       Μερικοί κουκουλοφόροι της πλάκας γράφουν συνέχεια για οφειλή – χρέος του Δήμου από Δάνεια 53.992.000€.

-       Το ποσό αυτό ψάχνουμε να το βρούμε και δεν το βρίσκουμε πουθενά.

-       Τελευταία προσδιόρισαν και το….ληξιπρόθεσμο του χρέους για τις 28-12-2011.

-       Προσφύγαμε στα πιο έγκυρα στοιχεία που είναι ο ψηφισθείς την 28-12-2011 ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ του Δήμου και δεν βρήκαμε τέτοιες υποχρεώσεις του Δήμου.

-       Ως προβλεπόμενες δαπάνες από δάνεια του Δήμου προβλέπονται μ ό ν ο 3.900.000 προς το Ελληνικό Δημόσιο και 2.100.000 ΕΥΡΩ προς την Αυστριακή Τράπεζα, που στην πραγματικότητα δεν είναι ληξιπρόθεσμα, όπως έχουμε εκθέσει σε προηγούμενες αναφορές μας.

-       Είναι γνωστόν ότι ο Γκαίμπελς έχει πει τα δύο μεγάλα ρητά της βρώμικης προπαγάνδας:

  P Όσο πιο μεγάλο είναι το ψέμα, τόσο πιο πιστευτό γίνεται.

  P Επαναλάμβανε το ψέμα συνεχώς και επίμονα. Στο τέλος κάτι θα    

   μείνει.

-       Οι νεόκοποι Γκαιμπελίσκοι, πρέπει να ξέρουν ότι ο Γκαίμπελς τα τελευταία χρόνια του παρακολουθείτο από ψυχιάτρους και τελικά αυτοκτόνησε αφού σκότωσε και όλη την οικογένειά του.

-       Εσείς πρασινοφρουροί,Γκαιμπελίσκοι της κακιάς ώρας, αναμηρυκάζοντας τα ίδια και τα ίδια, πλέκετε το κομπλεξικό υφάδι της ζωής σας στα υψιπετή επίπεδα του Ψυχιατρικού μεγαλείου.
                                                       Απο τη Γραμματεία της ΔΑΔΑ