Οι αυταπάτες της Αριστεράς

Η αριστερά έχει μια δικαιολογημένη πολιτικά φιλοδοξία να κυβερνήσει. Δεν έχει καταλάβει, όμως, ακόμη, ότι για να γίνει αυτό, πρέπει να ξεπεράσει τις παιδικές της ασθένειες. Και όσο υπήρχε το Σοβιετικό καθεστώς, μπορούσε να εκτρέφει ελπίδες της μορφής εκείνης. Τώρα πια δεν δικαιολογείται με τίποτε. Ούτε την κοινωνική συγκυρία παρακολουθεί, ούτε την πολιτική ποικιλομορφία στην αναγκαιότητα των καιρών μας.

Η αριστερά δεν έχει αντιληφθεί το πρόβλημα. Εάν το είχε αντιληφθεί είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτή θα ήταν η  κατ’ εξοχήν υποδοχέας των αγανακτισμένων, φτωχοποιουμένων και δοκιμαζομένων κοινωνικών στρωμάτων. Αλλά δεν είναι. Και δεν είναι γιατί δεν έχει πολιτική για το μεταναστευτικό, γιατί δεν πείθει ως αξιόπιστος αντιμνημονιακός και αντισυστηματικός φορέας, γιατί αποφεύγει να τοποθετηθεί πάνω στο ζήτημα του Έθνους.

Η αριστερά πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση της και τη σχέση της με το ΕΘΝΟΣ και τα Εθνικά θέματα. Χωρίς σωστή αντίληψη της σχέσης εθνικού – κοινωνικού είναι αδύνατο για την Αριστερά και μάλιστα με τις σημερινές συνθήκες να μιλήσει στην καρδιά και στο μυαλό του εκλογικού σώματος. Είναι μοιραίο να υποστεί νέα εκλογική ήττα, που αυτή τη φορά θα έχει ιστορική σημασία.

Η Ελληνική αριστερά γενικότερα δεν κατάλαβε ότι για τον Έλληνα, δεν παίζουν ρόλο μόνον τα «οικονομικά» του, αλλά κυρίαρχο στοιχείο της επιλογής του είναι τα εθνικά θέματα. Αγανακτεί με την εξάρτηση της Πατρίδας του, εξοργίζεται με τη προσβολή της αξιοπρέπειάς του, επαναστατεί με τη μείωση της εθνικής του ανεξαρτησίας. Την παράνομη μετανάστευση η Αριστερά δεν την βλέπει και ως εθνικό θέμα, Ενάμισυ εκατομμύριο, ιδία λαθρομετανάστες, δεν του λέει τίποτε με το ενάμισυ εκατομμύριο ανέργους. Το 9-10% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, όπως λένε οι δημοσκοπήσεις, που μετεπήδησαν το 2012 στη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν λέει τίποτε για την αριστερά.

Η απόπειρα απαξίωσης της Αρχαίας γλώσσας μας, της εθνικής μας μήτρας, της αφετηρίας του παγκόσμιου πολιτισμού και του ανθρώπινου πνεύματος δεν λέει ακόμη και τώρα τίποτε για την Αριστερά. Η περιφρόνηση των εθνικών μας παραδόσεων (Σούλι, Μεσολόγγι, Γραβιά, Αρκάδι, κρυφό σχολειό κ.λ.π.) έναντι δήθεν έκφρασης επιστημονικής άποψης δεν κρίνονται υποκριτικά και ανιστόρητα γι’ αυτήν.

Αλλά φαίνεται ότι η Αριστερά στον Ελληνικό χώρο, διέπεται από ενιαίο «δόγμα» αυταπάτης. Οι αριστεροί του ΑΚΕΛ στην Κύπρο προσπάθησαν να μετατρέψουν το μάθημα των θρησκευτικών σε μάθημα θρησκειολογίας. Δηλαδή ότι υπεστήριξε και εδώ η ιέρεια της Αριστεράς Ρεπούση.

Ιδού, όμως και άλλη ενέργεια που αποτελεί αθλιότητα. Για να φανούν «προσγειωμένοι» και για να αποκρύψουν τον αφελληνισμό της Ιστορίας που πρότειναν για την Παιδεία, πρόταξαν τον ισχυρισμό ότι με αυτόν τον τρόπο θα επέλθει καλύτερη προσέγγιση…με τους Τουρκοκυπρίους.

Και το χειρότερο. Μεθόδευσαν τη διδασκαλία της τοπικής Κυπριακής διαλέκτου ως κύριας γλώσσας στα σχολεία εις βάρος της Νεοελληνικής. Για να γίνει πλέον αντιληπτό αυτό το τελευταίο, οι Αριστεροί της Κύπρου, που αυτοαποκαλούνται και «διανοούμενοι», υπό την επήρεια των μαρξιστικών διεθνιστικών ιδεοληψιών τους, ήθελαν να κατασκευάσουν μία νέα εθνική ταυτότητα, την Κ υ π ρ ι α κ ή,   αποκομμένη από την Ελληνική.

Βέβαια, τούτο, τελικά δεν επεβλήθη γιατί αντέδρασε η μεγάλη πλειοψηφία του Λαού και η Εκκλησία της Κύπρου.

Δεν εδιδάχθη η Αριστερά από τις εμπειρίες του πρόσφατου παρελθόντος. Σέρνουν σαν κατάρα τα ξόανα της κοινωνικής και εθνικής αποδόμησης των Σοβιέτ, που τα μετονομάζουν ανάλογα με τους καιρούς (Ευρωαριστερά, Ευρωσκεπτικιστές κ.λ.π.).

Η αριστερά ας παύσει να τρέφει αυταπάτες. Οι Έλληνες προτάσσουν τα εθνικά θέματα και των οικονομικών θεμάτων. Γι’ αυτό και η καθήλωση της αξιωματικής Αριστεράς στα επίπεδα του 20-22%. Για  να έχουν μέλλον στο πολιτικό γίγνεσθαι πρέπει να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους στα εθνικά θέματα. Άλλως παραμένουν αναξιόπιστοι όχι μόνον στην οικονομική πολιτική τους.

                                         Ι.Α.Κ.

                   Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΣ: Η ΑΡΧΑΙΑ ΓΛΩΣΣΑ

        Ο Α. Γιαννέλλης μας ξάφνιασε με την παρέμβασή του για την Αρχαία μας Γλώσσα. Γιατί τον ξέραμε να προοδεύει σε άλλους επιστημονικούς χώρους, κυρίως οικονομικούς.

        Η ευρύτητα των γνώσεών του και η ευστοχία των παρατηρήσεών του, μου δίδει την ευκαιρία, όχι να προσθέσω, αλλά να υπενθυμίσω λόγια και άλλων μεγάλων ανδρών και την επιβεβαίωση χρήσης της Ελληνικής Γλώσσας και σε άλλες διεθνείς συναντήσεις διεθνών Οργανισμών.

                        Ο Νίτσε για τους Έλληνες

Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε. Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο

«Η Γέννηση της Τραγωδίας» (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15,ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ο Νίτσε  είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.

«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει  τον εαυτό του από τους Έλληνες.

Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν,  φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο,  συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.

Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και  αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.

Κανέναςαπό τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».

                           Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ  ΞΕΝ. ΖΟΛΩΤΑΣ

Εξεφώνησε και 2^ο Αγγλικό λόγο με Ελληνικές λέξεις στο ΔΝΤ τον Οκτώβριο 1959

και είναι ο παρακάτω:

Kyrie, it is Zeus' anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our economic methods and policies that we should agonize between the Scylla of numismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.

It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic, but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices.

Our policies have to be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic.

In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopsonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Numismatic symmetry should not hyper-antagonize economic acme.

A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically.

These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didymοus organizations in this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies.

The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism on one or two themes, with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachy with them.

I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology.

In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers.

                   Ο  ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ  ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΗΣ   Π. ΣΟΥΚΑΚΟΣ

Κατά τη διάρκεια του "5ου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Ορθοπεδικής" που διοργανώθηκε στη Ρόδο, απευθύνθηκε στο ακροατήριό του μιλώντας μεν αγγλικά, χρησιμοποιώντας όμως λέξεις που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα.'Ετσι, ο κ. Σουκάκος είπε:

«Τhe Ηellenic orthopedic physicians, have synchronized their dynamism and energy with the Εuropean Οrganization of Οrthopedics and Τraumatology, to generate this symbiotic and not ephemeral synthesis of charismatic, academic scholars, and are enthusiastic with the atmosphere of euphoria and analogous ecstasy in Dodecanisa, Rodos.

Rodos is a graphic Ηellenic metropolitan center in the Αegean archipelagos, with myriads of archaeological and historical sites. Rodos is a geographical paradise of cryptic and chimerical icons of idyllic charm, amalgamated with Ηellenic gastronomy of mousaka, souvlaki, ouzo emporia and euphoria of the rhyme and rhythm of bouzouki, Βyzantine and Spanoudakis music.

Α plethora of basic and didactic themes in the sphere of orthopedics and traumatology, such as trauma of the musculoskeletal system, arthroscopic and arthroplasty surgery, paediatric orthopedics, poly-trauma, podiatric surgery, carpus and dactylic surgery with traumatic and genetic anomalies, microsurgery, spondylopathies like scoliosis, kyphosis and spondylolithesis, osteoporosis and pharmacologic and prophylactic therapeutic policies will be emphasized.

Diagnostic methods and etiological therapy of traumatic, non-physiological and pathological syndromes, therapeutic schemes and strategies, will be analyzed and synthesized at this academic symposium on the basis of a democratic climate and with the scope of a non-dogmatic and egocentric dialogue, which Ι prophesize will be an historic phenomenon and paradigm of dynamic synergy and harmony between polyethnic orthopedic physicians of the Εuropean Εpirus.

Τo paraphrase, with the phobia and dilemma of being tautological, let me empasize that the logistics and machinations in this academic symposium, will generate the scheme and type of our harmonic synergy and syndesmosis.

Ρragmatically, it is my thesis and not hypothesis that the next phase and programmed orthopedic symposium in Ηelsinki which Ι eulogize will be as dynamic and with colossal kyros, as in Rodos, Ηellas.

Ι apologize for my eulogistic demagogy and if my etymological glossary is based on philosophic or symbolic metaphors and lexical hyperbole, please sympathize with me and Ι apologize for the idiosyncrasy of a zealous Ηellenic, practising orthopaedic physician who is also fanatically enthusiastic about the giant anode of Εuropean propaedutics and academics in orthopedics and traumatology».

                                                ΓΙΑΝΝΗΣ  ΚΑΖΑΚΟΣ

Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΣ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

            Σε ώρες εθνικής κρίσεως, εμφανίζονται οι διάφοροι αριστεροί του ελιτίστικου είδους, που είναι η παιδική ασθένεια που πλήττει τους μη συγκροτημένους ανθρώπους που τυχαίνει να γίνουν γνωστοί, για να πλήξουν συθέμελα τα πιο ιερά πράγματα του Έθνους μας.

            Χαρακτηρίζονται από μόνοι τους «προοδευτικοί», προφανώς διότι με μεθοδικό, προοδευτικό τρόπο καταλύουν τα όσια και τα ιερά του Ελληνικού Λαού.

            Αυτή τη φορά ήταν η σειρά της γλώσσας.

Και πιο συγκεκριμένα τα Αρχαία Ελληνικά. Είναι νεκρή γλώσσα μας είπαν. Είναι και αυτό σύμπτωμα της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης. Ίσως να είναι και σύμπτωμα ιδεοληπτικό που τρέφεται από τη διεθνοποιητική αγωνία της Νέας Τάξης πραγμάτων, που επιθυμεί την ισοπέδωση των εθνικών πολιτισμών.

            Διότι η αρχαία γλώσσα μας είναι η απαρχή της ύπαρξής μας. Τα κλασσικά Ελληνικά είναι ο ορίζοντας της γλώσσας που μιλάμε, όπως η κλασσική σκέψη είναι ο ορίζοντας της σύγχρονης Ευρωπαϊκής σκέψης. Ουσιαστικά μας παροτρύνουν να διακόψουμε κάθε δεσμό με την αρχαιότητα και κάθε δεσμό έκγονο αυτής, όπως είναι η ιστορική μας διαδρομή, η πολιτιστική μας συνεισφορά στον κόσμο, όπως είναι η Ορθοδοξία κ.λπ.

            Πλείστες λέξεις της Νεοελληνικής, δεν νοούνται και δεν ερμηνεύονται ερήμην της Αρχαίας γλώσσας. Και μάλιστα λέξεις της καθημερινότητας. Αν δεν γνωρίζαμε ότι στην αρχαία γλώσσα το νερό λέγεται «ύδωρ» δεν θα εννοούσαμε την έννοια των καθημερινών λέξεων και την προέλευσή τους, όπως υδατογραφία, υδραγωγείο, υδροπλάνο, υδατοκαλλιέργεια, εταιρεία υδάτων, άνθρωπος, ουρανός, θάλασσα και άλλες λέξεις ανεξίτηλες στους αιώνες, ή γραμματικούς τύπους, που έρχονται κατευθείαν από την αρχαία γλώσσα, όπως «τοις μετρητοίς», «επί ίσοις όροις», στα δημόσια έγγραφά μας διαβάζουμε «λέγειν» και «πράττειν», «κατοικείν» κ.λπ.

            Δεν θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε χιλιάδες επιστημονικών λέξεων και όρων, που έχουν καθιερωθεί στην παγκόσμια επιστημονική ορολογία, όπως στην οικονομία, Αστροφυσική, Τηλεματική, Μαθηματικά, Παθολογία, Ανατομία και πλήθος άλλων, που δεν είναι του παρόντος.

            Οι  ξένες γλώσσες, έχουν χιλιάδες λέξεις με ελληνικές ρίζες και καταγωγή.

Ο Αριστείδης Κωνσταντινίδης, μια σπάνια περίπτωση διανοουμένου, εξέδωσε το 1991, ως έργο ζωής του, ένα τόμο με τον τίτλο «Οι Ελληνικές λέξεις στην Αγγλική γλώσσα». Έτσι προκύπτει χωρίς αμφισβήτηση ότι καταμέτρησε 51.807 λήμματα στην αγγλική γλώσσα, που προέρχονται κυρίως από την Αρχαία Ελληνική γλώσσα και έχουν υιοθετηθεί και κυριαρχούν και στην καθομιλουμένη και στην επιστημονική ορολογία.   

            Είναι δε τόσες πολλές οι Ελληνικές λέξεις εις την Αγγλική, η οποία είναι στη πραγματικότητα σήμερα παγκόσμια γλώσσα, που χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητα και στις εμπορικές συναλλαγές, όπως και στις επιστημονικές συνάξεις, ώστε παρατηρείται και το φαινόμενο να γίνονται και εισηγήσεις με λέξεις αποκλειστικά από Ελληνικές ρίζες.

            Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι του καθηγητή και Διοικητή της τράπεζας Ελλάδος αειμνήστου Ξενοφώντος Ζολώτα, όπου την 29-9-1957 η εισήγησή του στο Δ.Ν.Τ. στη Νέα Υόρκη έγινε αποκλειστικά στην αγγλική από Ελληνικές λέξεις.

            Αλλά για να μη θεωρηθεί ότι όλα αυτά αποτελούν εθνική φιλαυτία, πρέπει να αναφέρω και δύο μεγάλους Γάλλους διανοουμένους, κορυφαίους Ελληνιστές, οι οποίοι επιμελήθηκαν και εξέδωσαν το 2000 ένα τόμο με τίτλο: «Για την αγάπη των Ελληνικών». Είναι η Ζακλίν ντε Ρομιγί και ο Ζαν Πιέρ Βερνάν. Στον τόμο αυτόν γράφουν ποιητές, βιολόγοι, ιστορικοί, αλλά και μαθητές, οι οποίοι αφηγούνται τη σχέση τους με τα Αρχαία Ελληνικά και τον τρόπο που επηρέασαν τη σκέψη τους και τη ζωή τους, από τα μαθητικά θρανία.           

            Η Ζακλίν ντε Ρομιγί μάλιστα διατυπώνει και τρία επιχειρήματα για την αξία της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας.

            Πρώτον, είναι ότι η αρχαία Ελλάδα είναι ο πυρήνας του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.

            Δεύτερο, είναι ότι η αρχαία Ελληνική λογοτεχνία, επειδή είναι λογοτεχνία των απαρχών, εξευρίσκει μορφές και τρόπους έκφρασης, διαθέτει μια απλότητα και ακρίβεια σκέψης που είναι πολύ δύσκολο να τη βρεις στους επιγόνους της.

            Εδώ θυμόμαστε τον Σεφέρη που έλεγε: «Να μου δοθεί αυτή η χάρη να μιλήσω απλά», αλλά και τον Μπόρχες να λέει σε συνέντευξή του, ότι αν έχεις διαβάσει Όμηρο και Κάφκα, ξέρεις όλη τη λογοτεχνία.

            Τρίτον, στην ανάγνωση των κειμένων αυτών (αρχαίων Ελληνικών) στο πρωτότυπο, π.χ. Πλάτων, μαθαίνεις να διαβάζεις αργά. Και αυτό επιβάλει η πειθαρχία της αναγνωστικής εμπειρίας στην αρχαία γλώσσα, που δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσεις για τις καθημερινές σου συναλλαγές.

            Οι πολέμιοι της διδαχής των Αρχαίων Ελληνικών, είναι τόσο «προοδευτικοί», που ενώ διαθέτουμε μια γλώσσα με  τ ρ ε ι ς  χ ι λ ι ά δ ε ς χρόνια ιστορία, έχουν αποφασίσει να την περιορίσουν στα τελευταία   τριάντα χρόνια (δεκαετία του ’70).

            Αλλά της διδασκομένης τα τελευταία τριάντα χρόνια   καθομιλουμένης γλώσσας, δεν είχανε υπόψη τους, οι Ευρωπαίοι κατά τη διαδρομή της Ιστορίας που εκφράζονται με τα θετικότερα λόγια για την Ελληνική παρουσία και σκέψη στην Ευρώπη, η οποία την ονομασία της έλαβε από όνομα Ελληνικής προέλευσης (Ευρώπη).

            Ο μεγάλος δάσκαλος Κ. Ι. Δεσποτόπουλος γράφει ότι υπέχουν πολλαπλές οφειλές οι λαοί της Ευρώπης στην Ελλάδα. Ιδού τι γράφει ο Πλάτων: «ότε η Περσική επίθεσις τοις Έλλησιν, ίσως δε σχεδόν άπασιν τοις την Ευρώπην οίκουσιν εγίγνετο» (Νόμοι 698b).

            Με τις λίγες αυτές λέξεις «υποδηλώνεται η ενυπαρξία των Ελλήνων στην Ευρώπη και η αμυντική δράση των ως προφυλακής του συνόλου ίσως των λαών της Ευρώπης». 

            Αλλά και όλος ο Πολιτισμός των Ελλήνων που εξαπλώθηκε σ’όλη την Ευρώπη και στην Ασία, τη γλώσσα είχε βασικό του όργανο μετάδοσης και επικοινωνίας και γνώσης.

            Οι Ρωμαίοι είχαν δεχθεί μεγάλες επιδράσεις του Ελληνικού Πολιτισμού ανέκαθεν, ο διάσημος Βασιλέας Νουμάς είχε μυηθεί από τους Πυθαγόρειους της νότιας Ιταλίας. Και αργότερα (1^ο και 2^ο π.χ. αιώνα) οι Ρωμαίοι λόγιοι είχαν εμποτισθεί από την ελληνική Παιδεία. Ο Κικέρων είχε ονομάσει τα Ελληνικά Γράμματα Ηumanitates (ανθρωπιστικά). Ενώ ο Λατίνος ποιητής Οράτιος διεκήρυττε ότι «Η Ελλάς……εισήγαγε στον αγροίκο Λάτιο τα γράμματα και τις τέχνες».

            Και στην Αναγέννηση ακόμη μεγάλη ήταν η συμβολή των Ελλήνων λογίων που έφυγαν από την υποδουλωμένη Ελλάδα στη Δύση.

                                   

                                   

                                   

«-Τ’ είναι τούτα τα δεφτέρια, που κρατάτε,

 τα περγαμηνά,

σεβαστά κοπάδια, που τραβάτε,

σα διωγμένα από κακοκαιριά;

Και σε τούτα τα βιβλία,

Και στα μνήματα όλ’αυτά,

Ποια διαμάντια, ποια σοφία,

Ποιοι νεκροί, ποια κόκκαλα ιερά;

-Είν’εδώ κλειστοί μεσ’τα κιβούρια,

Μεσ’στα τυλιγάδια είναι κρυμμένοι,

-για νεκρούς η πλάση ας μην τους κλαίει!-

Ω, οι πηγές οι αθόλωτες της Σκέψης,

Οι ασυγνέφιαστοι της Τέχνης ουρανοί,

Οι Αθάνατοι κι οι Ωραίοι……»

Κ. Παλαμάς: Δωδεκάλογος του Γύφτου. Από τον Ε Λόγο

Ο Leopardi, o γνωστός Ιταλός ποιητής έγραψε: « Οι Έλληνες φεύγοντας της πατρίδος τον όλεθρον εγένοντο και αυτής πνευματικοί της Ευρώπης κηδεμόνες».

            Αλλά και στην ιστορία της Φιλοσοφίας πηγή έμπνευσης ήταν η παρουσία της Ελληνικής Φιλοσοφίας και ιδιαίτερα η φιλοσοφία του Αριστοτέλη κατά το Μεσαίωνα και του Πλάτωνος κατά τους νεωτέρους χρόνους.

            Και ο Γερμανός φιλόσοφος Hegel έγραφε για τα έργα του Πλάτωνα: «Από τα ωραιότερα δώρα του πεπρωμένου είναι η διατήρηση των έργων του Πλάτωνος μορφή και περιεχόμενό τους ενέχουν σαγηνευτική σπουδαιότητα» (Κ. Ι. Δεσποτόπουλος «Ελληνικά» εκδόσεις Παπαζήση 1998).

            Ελπίζω να μην αμφισβητήσει κανένας «προοδευτικός» ότι όλη αυτή η Ελληνική Γραμματεία «θησαυρός» έχει γραφεί και έχει διαδοθεί στην Αρχαία Ελληνική Γλώσσα. Στη Γλώσσα που είναι και σήμερα πηγή έμπνευσης και αειφόρου ανάπτυξης. Τη χρησιμοποιούμε ακόμη και χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Είναι η γλώσσα της σοφίας. Είναι η γλώσσα μας.

                                                                                                Α. ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ  κ. ΑΔΩΝΙ  ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

        Διαβάσαμε στον ημερήσιο Αθηναϊκό Τύπο της 2-10-2013 (Δημοκρατία) ότι ο κ. Υπουργός Υγείας εδέχθη τον Δήμαρχο Ζωγράφου, ο οποίος έλαβε διαβεβαιώσεις από τον κ. Υπουργό «για αναβάθμιση του Πολυιατρείου Ζωγράφου».

        Μάλιστα εγράφη ότι εξεδόθη και σχετική ανακοίνωση του Υπουργείου για το «γεγονός» αυτό «ότι η λειτουργία του Πολυιατρείου Ζωγράφου θα αναβαθμιστεί και ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν απολύσεις».

        Το δημοσίευμα έκανε πάταγο στο Δήμο Ζωγράφου στα sites και τα blogs, διότι όλοι ξέρουμε ότι δεν υπάρχουν Πολυιατρεία Ζωγράφου, πλην προφανώς αυτών που επισκέφτηκαν τον κ. Υπουργό και τον παραπλάνησαν μιλώντας του για ύπαρξη πολυιατρείων. Διότι ο κ. Δήμαρχος ασφαλώς γνώριζε ότι δεν υπάρχουν πολυιατρεία, τουλάχιστον ως εκ της ιδιότητός του ως γιατρού και ο Δ/ντής του Γραφείου του Υπουργού, ο οποίος «κανόνισε» τη συνάντηση, έπρεπε ως δημοτ. Σύμβουλος να το γνωρίζει.

        Βέβαια μπορεί και να μην το γνώριζαν. Αλλά τότε η ευθύνη τους είναι ακόμη πιο μεγάλη.

        Ο κ. Υπουργός υπέπεσε σε σοβαρό παράπτωμα (πολιτικό), αφού εμπιστεύθηκε μόνον τα πρόσωπα αυτά και δεν φρόντισε να πληροφορηθεί την πραγματική κατάσταση και από την πολιτική παράταξη του κόμματός του.

        Έπαιξε έτσι, πιστεύουμε άθελά του, (καίτοι τέτοιες αμέλειες και αφέλειες δεν δικαιολογούνται) το παιχνίδι των Καλλίρη-Δαβουρλή (δ/ντού γραφείου του), προς όφελος προσωπικών επιδιώξεων του τελευταίου.

        Διότι ο κ. Δαβουρλής έχει διαχωρίσει τη θέση του από την δημοτική μας παράταξη, έχει προσχωρήσει ουσιαστικά στην παράταξη του κ. Δημάρχου, προπαγανδίζει την ενίσχυση αυτής στον κόσμο της Ν. Δημοκρατίας και συγχρόνως παριστάνει τον Ηρακλειδέα του κ. Υπουργού Υγείας. Και οπωσδήποτε θα επεδίωξε κάποια «αναμνηστική» φωτογραφία της «συνάντησης». Δηλαδή τα γνωστά φτηνά αποκρουστικά παιχνίδια των παλαιοκομματικών, των οποίων γνωρίζει μόνον την ειδεχθή πλευρά τους.

        Είναι φανερό ότι η συμπεριφορά αυτή του κ. Διευθυντού, απάδει προς την κοινή, καθιερωμένη πολιτική πράξη, πολύ δε περισσότερον όταν ο εν λόγω κύριος πρόσφατα είχε αποδοκιμάσει την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και είχε προσχωρήσει στο Κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, απ’όπου και πάλιν έφυγε και χωρίς να δώσει εξηγήσεις επανήλθε περιέργως στην Ν.Δ.

        Επίσης, ο ίδιος ήταν πρωταίτιος της διάλυσης της μεγαλύτερης Τοπ. Οργάνωσης της Ν.Δ. Ζωγράφου, στο Δ.Σ. της οποίας μετείχε και έκλεισε τα γραφεία της επί της Λεωφ. Παπάγου, όπου ήσαν από το 1978 και πέταξε σε αποθήκες όλα τα αντικείμενα που είχαν τα γραφεία (από μηχανήματα έως καρέκλες). Έτσι οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις έγιναν στου  Ζωγράφου χ ω ρ ί ς τη συμμετοχή της Τ.Ο. του Κόμματος και οι ανάγκες καλύφθηκαν από τα Γραφεία και τα στελέχη της ΔΑΔΑ, που ανήκαν στην Ν.Δ.

        Υπό τα πραγματικά αυτά γεγονότα, εύλογη ήταν η έκπληξή μας όταν πληροφορηθήκαμε ότι για τις παραπάνω αμετροέπειες και παρασπονδίες του ο κ. Δαβουρλής επιβραβεύτηκε και «προήχθη» εις διευθυντή Γραφείου Υπουργού.

        Σκεφθήκαμε ότι ο κ. Υπουργός κάτι θα ήξερε παραπάνω από εμάς που ζούμε τον βίο και την πολιτεία του ανθρώπου. Δυστυχώς, όμως τόσον το τελευταίο περιστατικό «των πολυιατρείων» όσον και οι εγκαινισθείσες συνεργασίες του με τον σημερινό Δήμαρχο για αποκόμιση προσωπικών πολιτικών ωφελημάτων και παραπλάνηση της λαϊκής βάσης και του κορμού της Ν.Δ., αποδεικνύουν ότι ο λύκος «την τρίχα του αλλάζει, τη γνώμη δεν αλλάζει».

        Λυπούμεθα ειλικρινά που απευθύνομε δημόσια τις παρούσες αναφορές μας στον κ. Υπουργό, τον οποίον εκτιμούμε για την ευφυΐα του, την οξυδέρκειά του και την εργατικότητά του. Μέχρι τώρα μιλούσαμε σε ώτα μη ακουόντων.

Εμείς θα παραμείνουμε εργάτες του δημοκρατικού μας ιδεώδους. Αλλά οι πρακτικές των πολιτικών μας θα καθορίσουν αποφασιστικά και τις δικές μας πρακτικές.

                                                                Η ΔΑΔΑ      

ΕΚΔΗΛΩΣΗ  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Το βράδυ της 30/9/2013 στην αίθουσα «ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ» επί της οδού Ούλωφ Πάλμε, σε μια ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα από κόσμο, ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, επισφράγισε την οριστική απόφασή του να διεκδικήσει την Διοίκηση του Δήμου μας στις επικείμενες Δημοτικές Εκλογές.

Παρουσία του Υπουργού Εσωτερικών κ. Γ. Μιχελάκη και των ιστορικών στελεχών της ΔΑΔΑ, με μεστό, περιεκτικό και απόλυτο λόγο, δήλωσε ότι πρόθεσή του είναι να συνεχίσει την επιτυχημένη  επί 12ετία Διοίκηση του κ. Καζάκου, με όποιες αστοχίες, παραλήψεις ή αδυναμίες, γιατί το κράτος, στην οποιαδήποτε μορφή του, πρέπει να έχει συνέχεια, συνέπεια, προοπτική και ελπίδα και αναφερόμενος στη σημερινή Δημοτική Αρχή, με προσεκτική και ευπρεπή διατύπωση και χωρίς εκχυδαϊσμούς ή καλλιέπειες, δήλωσε ότι απλώς διαχειρίζεται, αόρατη και αδρανής, την κατάσταση.

Στην ενθουσιώδη εκδήλωση παρίσταντο  Σύμβουλοι του Συνδυασμού του, Πρόεδροι Σωματείων και Φορέων, πολιτικών και κοινωνικών του Δήμου μας, μεγάλος αριθμός ωραίων παρουσιών και κυρίως σοβαρών παραγόντων της  κοινωνίας μας.

Ο κ. Υπουργός μίλησε Πολιτικά, ανέλυσε την πολιτική κατάσταση, αναφέρθηκε  στην επικείμενη κατάθεση προς ψήφιση της τροποποίησης του εκλογικού νόμου που επεξεργάζεται η Κυβέρνηση και έκλεισε την ομιλία του με την σαφή δήλωση της αμέριστης συμπαράστασής του στον Παναγιώτη Αγγελόπουλο.

Η συγκέντρωση και η ομιλία του κ. Αγγελόπουλου, χωρίς υποσχέσεις και μεγαλοστομίες, έδωσε μια σιγουριά και ένα όραμα ότι κάτι καινούργιο γεννιέται.