Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017

Ο ΤΡΑΜΠ – Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ Η «ΜΕΤΑ-ΑΛΗΘΕΙΑ» ΕΠΟΧΗ


Το πρόβλημα δεν είναι Ελληνικό.Φαίνεται ότι έχει παγκόσμια διάδοση.
 Σήμερα το ψεύδος ή η απόκρυψη της αλήθειας έχει δευτερεύουσα σημασία. Η παραδοχή ότι η αλήθεια έχει θέση στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι αγνοείται.
Σήμερα υπάρχει μια πλαστή εκδοχή της πραγματικότητας, η οποία είναι προσωπική για πολλούς σαν αποτέλεσμα της μονομέρειας στην πληροφόρηση από ορισμένα δίκτυα κοινωνικής ενημέρωσης. Αυτοί οι άνθρωποι απορρίπτουν χωρίς συζήτηση οτιδήποτε προέρχεται από το κατεστημένο (πολιτικό, κοινωνικό, δημοσιογραφικό, επιστημονικό), μοιράζονται με τους ομοϊδεάτες τους τα δεδομένα που ευνοούνται από τις προκαταλήψεις τους και είναι ευάλωτοι στις θεωρίες περί συνωμοσίας.
Βρισκόμαστε στη «μετά – αλήθεια» εποχή και όπως λέγει το λεξικό της Οξφόρδης (Oxford Dictionaries) αυτή η καινούργια λέξη είναι η λέξη της χρονιάς.  “Η «μετά – αλήθεια» (πολιτική –ρητορική-πρακτική) αγνοεί την αλήθεια και βασίζεται σε μία ενίοτε εντελώς πλαστή εκδοχή της πραγματικότητας”.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που τροφοδοτούν τον κόσμο της «μετά- αλήθειας» εποχής αναπαράγουν ανεξέλεγκτες ή μεροληπτικές ειδήσεις. Η διάβρωση της εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς, τους πολιτικούς και τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, επεκτείνεται ακόμη και στην αμφισβήτηση της Επιστήμης, όπως συμβαίνει με την αμφισβήτηση της κλιματικής αλλαγής.
Ψεύτικες ειδήσεις, κατασκευασμένα δήθεν γεγονότα διακινούνται ανεμπόδιστα στο διαδίκτυο, υστερικές φωνές, νοσηρές προσωπικότητες, κοινοί συκοφάντες και κακοποιοί αποκτούν «ακροατήριο» ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Έχει αποδειχθεί πλέον ότι τα πραγματικά στοιχεία που παρουσιάζονται στην ενημέρωση έχουν μικρότερη επιρροή στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης από την επίκλυση στο θυμικό και στις προκαταλήψεις.
Βέβαια το φαινόμενο αυτό έκανε την εμφάνιση του στην Αμερική, με κύριο εκφραστή του τον Τράμπ, αλλά έδωσε και την ηχηρή παρουσία του στο δημοψήφισμα για το Brexit και οι θεωρίες περί συνωμοσίας έχουν βρει εύφορο έδαφος στη Ρωσία, Τουρκία, Πολωνία και στην Ελλάδα.
Χαρακτηριστικό είναι οι «εραστές» της «μετά – αλήθειας» εποχής, δεν δέχονται ούτε τις εξηγήσεις ή τις διαψεύσεις επί των απόψεών τους και όσοι αποτολμούσαν αυτό στα γνωστά δίκτυα, εδέχονταο τόννους συκοφαντιών, ορυμαγδό ύβρεων, αλλά και απειλών. Έτσι εγένετο στην προεκλογική περίοδο Τράμπ όταν ο Τράμπ «απεκάλυψε» ότι δήθεν ο Μπάρακ Ομπάμα δεν είχε γεννηθεί στην Αμερική, ακόμη δε και όταν παραδέχθηκε ο Τράμπ ότι ο Ομπάμα είχε γεννηθεί στην Αμερική.
Και ευλόγως γεννάται το ερώτημα πόθεν αυτό το σύμπτωμα και πως θεραπεύεται.
Είναι θέμα καθαρά πολιτικής. Αυτοί που εξέθρεψαν τα διάφορα δίκτυα και δη την ασυδοσία τους, πρέπει να επανεκτιμήσουν τη χρηστική τους ωφελιμότητα.
● Οι πολιτικοί να λένε στο Λαό την αλήθεια, γυμνή και όχι ψυμιθιωμένη.                                      ● Να καταστήσουν την πολιτική σεβαστή στο Λαό.
● Η πολιτική τους να σταθεί δίπλα στο Λαό,
● να υπηρετεί την εθνική πολιτική της Πατρίδας και του Έθνους,
● να μην εκτρέφουν εντέχνως τον εθνομηδενισμό και
● να μην καμώνονται ότι δήθεν απορούν για τον εθνικολαϊκισμό, που   είναι το αντίδοτό του,
 ● να τιμήσουν το μόχθο και την αξιοπρέπεια του Λαού μας,
 ● να επιδικώκουν την πρόοδο του Λαού μας στη γνώση, στην επιστήμη, στη δουλειά. Την κρίση αξιών αυτοί την εδημιούργησαν. Γι’ αυτό και πλήττονται περισσότερο οι ακαλλιέργητοι κυρίως πνευματικά άνθρωποι. Αυτοί καταλαμβάνονται από μονομανίες και το σύνδρομο της μοναδικής γνώσεως της αλήθειας. Και αυτοί οι άνθρωποι περιμένουν «απάντηση» από τους πολιτικούς.
Το πρόβλημα αυτό, πρόβλημα Κατεστημένης Δημοκρατίας, έχει αγγίξει και τη Χώρα μας. Η απροσμάχητη αλήθεια της «μετά – αλήθειας» εποχής, έχει διαβρώσει πλήρως όλους τους θεσμούς της Πατρίδας μας. Δεν υπάρχουν αρχές, (Κρατικές, ανεξάρτητες, ιδιωτικές, ημικρατικές κ.λ.π.), που να μην απαξιώνονται από τους πολίτες. Πλείστοι πολίτες, κατέχουν τη «δική τους αλήθεια», δεν την συζητούν και δεν την διαπραγματεύονται. Δεν ακούν κανένα, δεν εμπιστεύονται κανένα, βλέπουν παντού συνωμοσιολογίες και μόνον αυτοί «γνωρίζουν» τι κάνουν. Και δεν υπάρχει η επιβαλλόμενη αντίδραση από καμία πλευρά της πολιτικής, της κοινωνίας και της διανόησης.
Μόλις πριν ένα χρόνο η Πατρίδα μας «διαπραγματεύτηκε» επί εξάμηνο με τους Ευρωπαίους την οικονομική της πορεία. Από παντού διεμηνύετο το λάθος και η ζημιά. Μία ομάδα ευαρίθμων πολιτών ήξερε την «αλήθεια», τα έβλεπε όλα καλά. Έως ότου επήλθε η ζημία.....70 με 80 δις εκτιμήθηκε από τους ξένους. Μηδαμινή αντίδραση από τον «γνώστη» Λαό.
Ακολούθησε ένα περίεργο δημοψήφισμα, όπου οι επαΐοντες, δικοί μας και ξένοι, έλεγαν ΝΑΙ, άλλως καταστροφή. Η «μετά  - αλήθεια» αλήθεια ήταν δεδομένη από την Κυβέρνησή μας και την πλειοψηφία του Λαού μας. Εψήφισε ΟΧΙ το  60% του Λαού  μας.
Και ώ του θαύματος, η εξ......αποκαλύψεως αλήθεια, ήλθε μετά – μετά την «μετά – αλήθεια» και ανέτρεψε την προηγούμενη «βεβαία αλήθεια» και μάλιστα με αυθαίρετη, μονομερή, ερήμην του ψηφίσαντος Λαού ενέργεια της ίδιας της Κυβέρνησης που ήθελε ΟΧΙ.
Έτσι το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ, χωρίς «αντίσταση» του προδοθέντος Λαού και το χειρότερο χωρίς ντροπή. Η ζημιά τεράστια, κλείσιμο Τραπεζών, διακοπή ομαλής χρηματοδότησης της αγοράς κ.λ.π. Πολλά δισεκατομμύρια....Δεν μας τα μέτρησαν αυτή τη φορά.
Ακολούθησε το τρίτο μνημόνιο. Το υπέγραψε η Κυβέρνηση που κατακεραύνωνε τα άλλα μνημόνια. Το μεγάλο ψέμα. Θα ισορροπήσουμε τη Χώρα, τη βάζουμε μπροστά. Αυτή είναι η «μετά – αλήθεια». Μόνον αυτοί την ξέρουνε. Η ζημιά κατά εκτίμηση των Ευρωπαίων αξιωματούχων άλλα 100 δις. Και κανείς δεν συγκινείται. Το σκάφος βουλιάζει αύτανδρον.
Τώρα ετοιμάζεται νέα επίθεση κατά του Λαού:
Θα την πουν υπέρ του Λαού. Δεν έχει σημασία εάν λιμοκτονεί. Εάν έχει φτωχοποιηθεί. Αυτά είναι παραμύθια. Πάμε μπροστά, βγαίνουμε στις αγορές, θα τρώμε με χρυσά κουτάλια. Ο Λαός δεν ξέρει. Ξέρουμε όμως «εμείς». Δύο είμαστε. «ΕΜΕΙΣ» και οι «απέναντι». Αυτοί είναι αναξιόπιστοι, προδότες, το κατεστημένο, οι κεφαλαιοκράτες. Η «μετά – αλήθεια» είναι αυτή που λέμε ΕΜΕΙΣ. Δύο ψεματάκια ακόμη, μία συκοφαντία, μία ψευτοείδηση και τελειώνουμε.
Αρκεί να γίνουν όλα στο τέλος της διαδικασίας. Να μην προλάβουν να διαψεύσουν ή να ανταποδείξουν το ψεύδος. Το θυμικό και το συναίσθημα ενδιαφέρει. Όχι η πραγματική αλήθεια. Η Αμερική έδειξε το δρόμο.


                                                         ΓΙΑΝ.ΚΟΣ