Ο Λούντβιχ Βιτγκενστάιν, στο έργο του:
«Λογικοφιλοσοφική πραγματεία» (TractatusLogico-Philosophicus, London 1961 και
Ελληνική μετάφραση, Αθήνα 1978), επιχειρεί να οριοθετήσει το νόημα από την α ν
ο η σ ί α, δηλαδή αυτό που μπορεί να ειπωθεί, από εκείνο το οποίο δεν μπορεί να
ειπωθεί χωρίς παραβίαση των ορίων του νοήματος.
Αυτό,
κατά Βιτγκενστάιν είναι που δίνει νόημα σε μια έννοια, όπως διερωτάται ο κ.
Χαρ. Τσούκας στο άρθρο του στην «Καθημερινή» της 15-7-2014.
Τι
μπορεί να ειπωθεί στην έννοια του νοήματος του ΄Έθνους; Χωρίς να παραβιασθούν
τα όρια του νοήματος;
Μπορούμε
να πούμε ‘ότι οι Έλληνες στην ιστορική διαδρομή τους (Αχαιοί, Αργείοι,
Μακεδόνες, Θεσσαλοί, Αιτωλοί, Αρκάδες, Θεσπρωτείς, Αθαμάνες,Φθίοι, Δωριείς και
σύνολον 33 Ελληνικά φύλα, καταγεγραμμένα από την Επιστημονική έρευνα) έχουν την
ίδια καταγωγή με τους Σλάβους των Σκοπίων;
Μπορούμε
να πούμε ότι από το 1991 αυτοπροσδιορίστηκαν οι γείτονές μας ως «Μακεδόνες» ενώ
η ονομασία τους αυτή αποδόθηκε αυθαίρετα από τον Τίτο το 1944 και αυτό αποτελεί
ιστορικό γεγονός;
Μπορούμε
να πούμε ότι όταν ένας Λαός καταλαμβάνει με οποιοδήποτε τρόπο μια χώρα, παίρνει
το όνομα της Χώρας που καταλαμβάνει; (εάν
θεωρήσουμε ότι η Μακεδονία επεξετείνετο και στα Σκόπια).
Μπορούμε
να πούμε τους καταληψίες Σλάβους του Ελληνικού Μακεδονικού Χώρου ως Μακεδόνες
αναγνωρίζοντες τέτοια εθνικότητα;
Μπορούμε
να πούμε ότι το όμαιμον, ομόγλωσσο, ομότροπο του Ηροδότου (Ιστορίαι-144) για τα
φύλα των Ελλήνων, δανείζεται ή επεκτείνεται ή παρακάμπτεται από οποιαδήποτε
«εμπειρική ανωμαλία»;
Μπορούμε
να πούμε ότι η συλλογική μνήμη του Έθνους (εθνικές παραδόσεις, κοινές αξίες,
εθνική συνείδηση) και η πνευματική παρουσία των προηγουμένων γενεών,
παρακάμπτονται από την εμπειρική ανωμαλία 27 ετών;
Μπορούμε
να πούμε ότι ο κάθε κάτοικος μιας χώρας μπορεί από μόνος του να δίνει την
έννοια της εθνικότητας που εκείνος νομίζει, αυτοχαρακτηριζόμενος διαφορετικά
και από τους εξ αίματος συγγενείς του;
Μπορούμε
να πούμε ότι τα γυαλιά του Βιτγκενστάιν, δεν έχουν σχέση με το μυαλό, τη
συνείδηση, την ιστορική ευθύνη αυτού που είναι πίσω από τα γυαλιά;
Μήπως
πρέπει να θυμίσουμε την Ελληνική
καταγωγή των Μακεδόνων από τον Αλέξανδρο τον Ά (παππού του Μεγάλου
Αλεξάνδρου), όταν στη μάχη των Πλαταιών (479π.χ) επικαλέστηκε με έμφαση την
Ελληνική καταγωγή του έναντι των άλλων συμπολεμιστών του λέγων: Έλλην
καγώ ειμί το γένος το αρχαίον και ουκ αν εθέλοιμι δούλην οράν την Ελλάδα αντί
ελεύθερης (Ηρόδοτος, Ιστορίαι ΙΧ 45.2).
Και
για να ενισχύσω την «εμπειρική
ανωμαλία», μπορείτε να μας πείτε ποιοι Ευρωπαίοι ή άλλος στον κόσμο θα
ονόμαζε Αυστριακό αυτόν που θα καταλάμβανε την Αυστρία; και θα του προσέδιδε
και την εθνικότητα αυτήν;
Μπορούμε, όμως, να πούμε και κάτι άλλο.
Ότι δηλ. δεν υπάρχουν Έθνη. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, όπως θα έλεγε και
ο Κίπλινγκ.
Πάντως φαίνεται ότι κατασκευάζονται και Έθνη. Η Ναόμι Κλάιν μας θυμίζει ότι η
αντεπανάσταση της Σχολής του Σικάγο «επεδίωξε επίσης να εξαλείψει έθνη και να
δημιουργήσει καινούργια στη θέση τους (Το δόγμα του ΣΟΚ, εκδόσεις Λιβάνη 2007,
σελ. 446) και η αριστερή διανόηση με τον Μίλαν
Κούντερα (ΜilanKundera) μας
εξηγεί πως γίνεται αυτό: «Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα Έθνος είναι να καταστρέψεις: τα
βιβλία του, τη κουλτούρα του, την ιστορία του. Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει
νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία….Δεν
θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και
ποιο ήταν. Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμη πιο γρήγορα». (Μίλαν
Κούντερα: Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης, Βιβλ. Εστία, Αθήνα 2011). Αυτό μας θυμίζει τίποτε;
Όπως
φαίνεται, δεν είναι μόνον οι «γεωπολιτικές εξελίξεις» που περιζώνουν τη Χώρα
μας, αλλά και οι μεγαλύτερες και σπουδαιότερες βλέψεις των μεγάλων και ισχυρών
του κόσμου, που μας έχουν βάλει γυαλιά και δεν βλέπουμε το αληθινό συμφέρον και
το Ιστορικό χρέος της Πατρίδας μας. Ας
προβληματισθούμε. Οι
«ξένοι» μας προειδοποιούν.
ΓΙΑΝΚΟΣ
