Αποτελεί
τραγική ειρωνεία η αφύπνιση του Εθνικού αισθήματος των Ελλήνων να προκαλείται
από τον Ερντογάν.
Οι δουλοπρεπείς και κομπλεξικές Ελληνικές ηγεσίες, όχι μόνον δεν διδάσκουν την
Ιστορία μας στα παιδιά μας, αλλά κολοβώνουν και διαστρέφουν
και τη γλώσσα μας.
Δεν προβάλουν καμία αξίωση έναντι
των προκλητικώνενεργειών και εκδηλουμένων προθέσεων του Τούρκων, αλλά και
δεν διαμαρτύρονται δεόντως, έστω και διπλωματικά, στις ιταμές καθημερινές
προκλήσεις τους.
Και τώρα δεν απαντούν με τρόπο Ελληνικό στις δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού,
ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι η Τουρκία, αναγκαστικά σέβεται τα
καθορισθέντα από τη συμφωνία της Λωζάνης σύνορα, αλλά τα πραγματικά σύνορά της,
είναι εκείνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και «κανένας δεν μπορεί να μας
απαγορεύσει τα σύνορα της καρδιάς μας».
Αλλά περί ποίων τέτοιων συνόρων ομιλεί ο κ. Ερντογάν;
Μήπως
πρόκειται περί αυτών που οι Σουλτάνοι κατέκτησαν βίαια με πολέμους εναντίον
άλλων λαών, σφαγές αίμα, γενοκτονίες και γενιτσαρισμό;
Μήπως εκείνα που κατέκτησαν
με δουλεμπορία, ανδρών και γυναικών, με καταβολή λύτρων και χαρατσιών;
Το Οθωμανικό Κράτος μέχρι και το σημερινό Τουρκικό, δεν έχει να επιδείξει ούτε ένα μνημείο Πολιτισμού. Και μάλιστα σ’ αυτές τις χώρες που υπονοεί ως
«δικές» του, ως «σύνορα της καρδιάς του».
Μόνον καταστροφές έχει να επιδείξει, λεηλασίες, εξανδραποδισμούς,
δουλοπάζαρα, δολοφονίες, προσβολές κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και όχι μόνον
στα Σουλτανικά χρόνια. Αλλά και πρόσφατα από την Επανάσταση των Νεότουρκων, με
τις γενοκτονίες των Ποντίων και Αρμενίων, τις σφαγές και λεηλασίες των Ελλήνων
στη Σμύρνη το 1922 έως τις σφαγές, ατιμώσεις και κάθε είδους προσβολές και
κλοπές των περιουσιών των Ελλήνων στη Σμύρνη και στην Πόλη το 1955 έως τις τελευταίες
σφαγές και εξανδραποδισμούς στην Κύπρο.
Ο κ. Ερντογάν έχει πρόβλημα. Όχι μόνον πολιτικό. Πρέπει να εξετάσει τα σύνορα της καρδιάς τους, διότι κινδυνεύουν από
ανακοπή. Διότι πρέπει να αντιληφθεί ότι όλη η παγκόσμια κοινή γνώμη και οι
πλείστες των Κυβερνήσεων του κόσμου ξύπνησαν από το λήθαργο στον οποίον
ευρίσκονται. Βέβαια, ο
Νεο-Ιμπεριαλιστής Ερντογάν με τα όσα λέγει,
αφυπνίζει τους κοιμισμένους στην μακαριότητα και αφέλειά τους Λαούς.
Έπειτα, τι ήταν εκείνο
περί των προσωπικοτήτων που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε πόλεις, που δεν
ανήκουν στη σημερινή Τουρκία; Έχει δικαίωμα, λέει, η Τουρκία να προσβλέπει σ’
αυτές ως σύνορα της καρδιάς της και όχι μόνον.
Αυτό που είπε
είναι το πρώτο βήμα. Είναι γνωστό.
Το δεύτερο βήμα
η Τουρκία, σύμφωνα με τη σουλτανική διπλωματία, θα το κάνει σε 20-30 χρόνια.
Δεν βιάζεται. Και δεν πρόκειται να πολεμήσει. Το επιχειρεί, άλλως τε, εκ του
ασφαλούς. Σε κανένα παγκόσμιο πόλεμο δεν πολέμησε. Την ενδιέφερε, όμως, εκ των
υστέρων η μοιρασιά. Το ίδιο επιχειρεί
και σήμερα.
Όμως, εδώ, ανοίγει τα
σύνορα της δικής μας καρδιάς. Που είναι πολύ μεγαλύτερα και πολύ παλαιότερα από
τα σύνορα της καρδιάς του Ερντογάν:
● Έχει ξεχάσει
ο Ερντογάν ότι «η καρδιά» του χτυπά πάνω στα παλιά εδάφη της Ελληνικής
Μικρασίας, στον Πολιτισμό των Ελλήνων της Ιωνίας, στο πνεύμα των
Ελλήνων που με εργαλείο τη μοναδική στον κόσμο γλώσσα τους εδημιουργήσαν
και ανέπτυξαν τη φιλοσοφική σκέψη, έναν καινούργιο τρόπο ζωής και
υπηρέτησαν με θαυμαστό ζήλο την Τέχνη.
●Τα σύνορα
της δικής μας καρδιάς δεν μπορούν να αγνοήσουν το Ελληνικό αποτύπωμα της
Τροίας, της Περγάμου, της Εφέσου και των άλλων πόλεων της Ιωνίας από τους
Τρωικούς πολέμους, έως την επαίσχυντη συμφωνία της Λωζάνης, η οποία ανέτρεψε τη
συμφωνία των Σερβών, που και αυτήν ξεχνάει ο Τούρκος ιμπεριαλιστής.
● ● Γιατί οι χτύποι των συνόρων της καρδιάς μας
δεν έπαυσαν να χτυπούν συνέχεια και με την εποποΐα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και
κατά την Ελληνιστική περίοδο των επιγόνων αυτού (τέλος 4ου αιώνα
π.χ. έως τον 5ο αιώνα μ.χ.). Γράφει ο A.S. BOGOMOLOV (ιστορία Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας – Ελλάδα και Ρώμη):
«Ο Εξελληνισμός
μεγάλων περιοχών της περιοχής της Μεσογείου, της Εγγύς Ανατολής, της Βόρειας
Αφρικής.....οδήγησε στη σύνθεση Ελληνικών και ανατολικών στοιχείων και παρήγαγε
έναν καινούργιο πολιτισμό, βασισμένο στην Ελληνική Γλώσσα, πολιτισμό που
χαρακτηρίζεται από έναν μοναδικό συνδυασμό τρόπων ζωής, φιλοσοφικής σκέψης και
τέχνης». Οι Έλληνες άφησαν παντού πολιτισμό και εδίδαξαν ανώτερους τρόπους
ζωής.
Και όταν οι Ελληνικές
Πατρίδες κατακτήθησαν από τους Ρωμαίους και πάλιν «Η πολιτική κυριαρχία της
Ρώμης πάνω στον Ελληνικό κόσμο συνδυάστηκε κατά περίεργο τρόπο με την
επικράτηση του Ελληνικού πολιτισμού μέσα στη Ρώμη» (ως άνω BOGOMOLOV, για να μην επικαλεσθώ εκατοντάδες Έλληνες επιστήμονες).
● ●Έπειτα
ήλθε η Βυζαντική Χιλιετία (του ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους) που μετατράπηκε
τελικά σε Ελληνική Διοίκηση και Ελληνικό Κράτος και με επίσημη γλώσσα αυτού την Ελληνική.
Οι Τούρκοι ήλθαν από τη Μογγολία με τη λήξη της χιλιετίας
και ως κατακτητές, βάρβαροι την όψη και το φρόνημα, σφαγιαστές και δολοφόνοι
και δεν άφησαν κανένα μνημείο πολιτισμού όρθιο, αλλά ούτε εκείνοι εδημιούργησαν
κανένα άλλο δικό τους. Έσπειραν παντού το θάνατο, διέσπειραν τη βαρβαρότητα,
κατελήστεψαν τη Βασιλεύουσα Πόλη και ελάχιστα μνημεία Πολιτισμού διεσώθησαν,
όπως η Αγια – Σοφιά.
Αυτοί οι άθαφτοι και άκλαυτοι νεκροί είναι δυνατόν είναι
δυνατόν να σβηστούν από την αιώνια μνήμη των Ελλήνων και να κλειστούν έξω από
τα σύνορα της καρδιάς μας; Μας θυμίζει πολύ εύστοχα ο Γ. Αθάνας: «Κανείς δεν θα
μας βγάλει κι απ’ τα εδάφη, που τα κρατούν πιστά και τιμημένα χωρίς τουφέκια
και κανόνια οι τάφοι......αιώνες πολεμούν, νικούν και μένουν οι τάφοι. Και μας
κυβερνούν εκείνοι».
Οι σημερινοί Εθνομηδενιστές επιχειρούν να απαλείψουν από
τους Έλληνες το καθήκον που έχουνε έναντι της ιστορικής μνήμης. Ευτυχώς που μας ξυπνάει ο Ερντογάν.
Αλλά τι τόλμησε
να πει ο αθεόφοβος:
Επικαλέστηκε δικαίωμα της Τουρκίας για τον τόπο γεννήσεως εξόχου ανδρός της (Ατατούρκ).
Μας είπε δηλαδή να σηκωθεί να φύγει αμέσως από εκεί που είναι. Διότι εκεί που
πατάει η Τουρκία είναι οι γενέτειρες πλέον εξόχων πνευμάτων και προσωπικοτήτων
των Ελλήνων όλου του κόσμου.
Εκεί μπορεί να συνομιλήσει με τα πνεύματα των
Ελλήνων όλου του κόσμου. Εκεί μπορεί να συνομιλήσει με τα πνεύματα των Ελλήνων
της Ιωνίας και του Πόντου, με το Θαλή το Μιλήσιο, τον Αναξίμανδρο και τον
Αναξιμένη της Ιωνικής Σχολής Εφέσου (πόλεμος πάντων πατήρ), τον Αρχέλαο, τον
Αναξαγόρα από Κλαζομενές, τον Εκαταίο, τους Αντισθένη και Ηρακλείδη Πόντιο και
Διογένη από Σινώπη (Κυνική Σχολή), τον Ξενοφάνη από Κολοφώνα και Παρμενίδη
(Ελεατική Σχολή), τον Απολλώνιο από την Πέργαμο, τον Δίωνα τον Προυσσέα, τον
Επίκουρο που ίδρυσε τη Σχολή του στη Μικρά Ασία, (32 ετών), τον Χρύσιππο από Σόλους
Κιλικίας τον επικεφαλής των Στωικών.
Εκεί μπορεί να αφουγκραστεί τα μηνύματα των δεσποτάδων της
Ορθοδοξίας, των Τριών Ιεραρχών, των μαρτύρων ιερωμένων που κρέμασε και καθήμαξε
το τουρκικό ταπεραμέντο, όπως το μήνυμα του Ελληνισμού που έρχεται απο χιλιετίες
πριν, του τελευταίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου: «νυν πάντες
αυτοπροαιρέτως αποθανούμεθα και ου φεισόμεθα της ζωής ημών».
Σήμερα ο μονομερής
εκσυγχρονισμός του δουλοπρεπεούς Κράτους μας, επιδιώκει με κάθε τρόπο να
εκτρέψει τους Έλληνες από τον Οικουμενικό δρόμο των Ελληνικών Ιδεωδών, από
την πίστη τους στην ιστορική πορεία του
Έθνους μας, από την ορθοτόμηση του αιώνιου και αναλλοίωτου στους αιώνες
Ελληνικού Λόγου.
Έτσι ακριβώς
έκαναν και οι σύγχρονοι εξέχοντες πνευματικοί άνδρες Έλληνες που γεννήθηκαν,
όμως, στη Μικρά Ασία και εκτιμήθησαν πολλαπλώς για την πνευματική τους
παραγωγή, όπως ο Γιώργος Σεφέρης, Σμύρνη (Νόμπελ Λογοτεχνίας), Γιώργος Θεοτοκάς
(Κωνσταντινούπολη), Ηλίας Βενελής («Αιολική Γη»), Μανώλης Ανδρόνικος (Κυδωνίες
– Αϊβαλί) και άλλοι που δεν έχω τώρα στη μνήμη μου. Χωρίς να παραγνωρίζουμε και
την παρουσία και προσφορά του Αριστοτέλη Ωνάση, του παγκοσμίου φήμης
επιχειρηματία κ.λ.π., που σε κάθε εκδήλωσή του δεν παρέλειπε να μας πείθει ότι
είναι γνήσιος Έλληνας.
Νομίζω ότι είναι καιρός ο καθένας από εμάς, πέρα από το
λήθαργο του ξενοκρατουμένου κράτους μας, να ανοίξει τα μάτια της καρδιάς του
και να αγκαλιάσει την Πατρίδα μας και να αναλογισθούμε τι έχουμε και τι μας
πρέπει.
Και ένα
υστερόγραφο, για τους «κοσμοπολίτες» του αμίμητου Γιάννη Τσαρούχη: «Χρειάστηκε
να ζήσω πέντε χρόνια στο Παρίσι, για να καταλάβω πως για να γίνω κοσμοπολίτης, πρέπει πρώτα να είμαι
Έλληνας».
ΓΙΑΝ.ΚΟΣ
