Πρόκειται για το θέαμα της κας Θάνου.
Πρωτόγνωρο και πρωτοφανές για έναν ανώτατο θεσμικό παράγοντα.
Μια Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, μια
Πρωθυπουργός, δέχθηκε την υπαλληλική θέση του Διευθυντού του Νομικού Γραφείου
της Γενικής Γραμματείας του πρωθυπουργού!
Είναι από τα ανείπωτα, τα ανομολόγητα
των καιρών μας. Κατάπτωση των θεσμών, αλγεινή μείωση της ηθικής της
προσωπικότητας.
Ποιος θα πιστέψει ότι η θέση αυτή
είχε μοναχική αυθεντία τις νομικές γνώσεις της κ. Θάνου; Κανένας.
Ποιος θα πιστέψει ότι η επιλογή της κ. Θάνου, ως
προέδρου του Αρείου Πάγου, εκτός σειράς επετηρίδας, ήταν αξιοκρατική και
όχι ευνοιοκρατική;
Ποιος θα πιστέψει ότι η συσσώρευση
όλων των πειθαρχικών υποθέσεων υπό την ευθύνη της ως προέδρου, για πρώτη φορά,
δεν ήταν σκόπιμη και εκτός της καθιερωμένης τάξης;
Δεν είναι κρυφό στους
νομικούς κύκλους ότι η κ. Θάνου δεν ήταν κορυφαία δικαστικώς και
ανεδείχθη δια της συνδικαλιστικής της δράσεως, εκπροσωπούσα τον αριστερό χώρο.
Ποιος θα πιστέψει ότι η προσπάθεια
της κ. Θάνου να παρατείνει τη θητεία της ως Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, αντισυνταγματικώς,
άλλα τρία χρόνια, υπαγορεύετο από τον
έρωτά της προς την δικαιοσύνη;
Ποιος δεν θα πιστέψει ότι η
δοθείσα υπαλληλική θέση, και μάλιστα άνευ ανταλλάγματος, δεν είναι το αντίτιμο
της πιστής πορείας της όλα τα προηγούμενα χρόνια;
Και καλά η Κυβέρνηση της «πρώτης
φοράς Αριστερά».
Αποτελεί κοινή συνείδηση και έχει ομολογηθεί από τους
αξιωματούχους αυτής και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε, ότι η Κυβέρνηση
αυτή θέλει όλες τις εξουσίες στα χέρια της. Δεν καταλαβαίνει από
διάκριση των εξουσιών. Δεν θέλει μόνον τη Νομοθετική και Εκτελεστική εξουσία.
Θέλει και τη Δικαστική Εξουσία.
Έτσι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Ο
βολονταρισμός της σε όλο του το
μεγαλείο. Όλοι το ξέρουμε αυτό.
Η κα Θάνου δεν το έχει
αντιληφθεί;
Δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος
της ηθικής απαξίωσής της;
Τι θα απαντήσει στον κ. Παπαθεοδώρου της «Δημοκρατικής
Συμπαράταξης» που της λέει ξεκάθαρα ότι
«Σήμερα αποδεικνύεται ότι η θεσμική και αντισυνταγματική εκτροπή που
επιχειρήθηκε στο χώρο της Δικαιοσύνης, είχε εντολέα και εκτελεστικό όργανο»;
Αυτήν καταδεικνύει.
Διότι δικαίως δίδει το δικαίωμα και
στον κ. Στ. Θεοδωράκη να χαρακτηρίζει «ντροπή για τη Δημοκρατία μας, αυτή
την επιλογή».
Αλλά γνωρίζουμε την ασέβεια της
Κυβέρνησης προς τους θεσμούς
και τους ανθρώπους τους. Ελάχιστα τους ενδιαφέρει η ύπαρξή τους. Αρκεί να κάνει
τη δουλειά της.
Γι’ αυτό και σημασία ιδιαίτερη δεν
έχει το σημαίνον (Θάνου) του πράγματος. Σημασία έχει το σημαινόμενο.
Σ’ αυτό στοχεύει η Κυβέρνηση. Να
δείξει ότι βρίσκεται πάνω και κοντά στη Δικαστική εξουσία. Και η κ. Θάνου
ασφαλώς το γνωρίζει και δέχθηκε να παίξει αυτό το παιχνίδι.
Το αντάλλαγμα θα έρθει με μια έδρα
στο Ευρωκοινοβούλιο ή στο Επικρατείας.
Αλλά η τιμή, τιμή δεν έχει και χαρά
σ’ τον που την έχει.
ΓΙΑΝ.ΚΟΣ
