Το έλλειμμα του
πολιτικού λόγου περιλαμβάνει και την απουσία του ιδεολογικού μανδύα αυτού.
Απουσιάζει η κριτική του ιδεολογικού περιεχομένου της Αριστεράς, που
ευνουχίστηκε σε όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Έτσι επέπλευσαν μύθοι και
ψεύδη, κενές μεγαλοστομίες και αποτροπιαστικές ιδεοληψίες.
Και, όμως, τα πράγματα δεν είναι
έτσι. Παραφούσκωσε η αριστερά και επόμενο ήταν να έχει την τύχη της φούσκας.
Χαροπαλεύει, αλλά βγάζει άναρθρες κραυγές παραλογισμού και ανορθολογισμού.
Παραμένει στην ομηρία της «πολιτικής ορθότητας». Ό,τι παράγουν οι λεφτάδες της
Αριστεράς, αυτό είναι το σωστό.
Αλλά πλέον τα
πράγματα δεν πάνε άλλο. Έχουν το δικό τους πείσμα τα πραγματικά γεγονότα.
Ανάγκη να πάρουμε με σταθερότητα και με ψύχραιμο βηματισμό την ιδεολογική
στράτα.
Από την αρχή, πρέπει να
ξεκαθαρίσουμε ότι η Αριστερά δεν
πιστεύει στην έννοια του Έθνους. Αυτή επιδιώκει την ύπαρξη Κράτους, που να
διοικείται από εγκαθέτους της Αριστεράς, όσο πιο μεγάλο γίνεται, που θα επιβιώνει με τα κόπια αυτών που
δημιουργούν και με δανεικά.
Αλλά τα χρήματα των άλλων
τελειώνουν και μένουν τα δανεικά.
Εκεί τελειώνει και ο σοσιαλισμός
της Αριστεράς.
Αυτή όμως είναι η επιδίωξη της Αριστεράς:
Όταν το Κράτος χρεωκοπήσει από τα χρέη, οι
πολίτες όλο και πέφτουν σε πιο χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, φτωχοποιούνται σε
μια ελεεινή «σεισάχθεια», αλλά για την Αριστερά αποτελούν τους «ταξικούς
ψηφοφόρους της». Αυτή πλέον τους υπόσχεται κοινωνικά επιδόματα και προσλήψεις
στο Δημόσιο. Αυτά, όμως, δεν βγαίνουν μόνον με δανεικά, που πρέπει να
πληρώνονται με δόσεις στους δανειστές. Προκύπτει η αναπόδραστη ανάγκη πιο μεγάλης
και πιο καθολικής φορολογίας στο Λαό. Όταν κατακτήσουν όλες τις εξουσίες στο
Κράτος (Νομοθετική-Εκτελεστική και Δικαστική) δεν θα φοβούνται το Λαό. Θα
αποτελούν την «νέα» εξουσία. Έτσι πορεύεται η Αριστερά, με όλες τις αντιφάσεις
της.
Έτσι, όταν οι Έλληνες αναφέρονται
στο Έθνος, στο «όμαιμον», το ομόγλωσσον και το ομότροπον» του Ηροδότου, αυτοί
όχι μόνον το λοιδορούν, αλλά και το αντιμάχονται.
Αλλά δεν έχουν ούτε τα πνευματικά εφόδια, ούτε
το θάρρος να αντιταχθούν ευθέως. Ενεργούν, όπως σε όλες τις δράσεις τους,
ύπουλα, υπόγεια, εμμέσως, δια της τεθλασμένης.
Έτσι υποβάθμισαν τη γλώσσα μας με
διάφορες παρεμβάσεις, ιδίως νομοθετικές, κατάργησαν τα Αρχαία Ελληνικά από τα
σχολεία, όταν τα διδάσκουν στην Αγγλία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία
κ.λ.π., απαξίωσαν την παιδεία μας και τη διδαχή στα παιδιά του Ελληνικού τρόπου
σκέψεως και ζωής, εισήγαγαν εκπαιδευτικό σύστημα (δομή της Αριστεράς) που δεν
παράγει Έλληνες της προγονικής σκέψης, δράσης και πολιτισμού, αλλά απλά τροφούς
Πανεπιστημιακών Σχολών.
Δεν θέλησαν να καταλάβουν ότι οι αρχές και αξίες του
Ελληνικού πνεύματος παραμένουν αειθαλείς και αναλλοίωτες στους αιώνες,
υποκλίνονται προ αυτών οι σοφοί του κόσμου, και ο λεγόμενος εκσυγχρονισμός δεν
κερδίζεται με τη μίμηση του «καινούργιου» που οι άλλοι παράγουν, αλλά με την
άρρηκτη σύνδεσή του με οργανικά γεννήματα της ντόπιας παραγωγής και των
δεδομένων της καθημερινότητας.
Οι ατυχείς μιμήσεις του δυτικού πρωτοτύπου, χωρίς να
διέρχονται από τον σωλήνα της κοινής εμπειρίας, δεν απηχούν πρότυπα του
Ελληνικού χώρου και του Ελληνικού πνεύματος.
Αλλά θα συνεχίσουμε.
ΓΙΑΝ.ΚΟΣ
