Περίπλοκος και
ακατανόητος ο κόσμος μας. Η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (ΑfD) θεωρείται Κόμμα
συνωμοσιολόγων, ομοφοβικών, ρατσιστών, ιδεολόγων ακροδεξιών, φιλοναζί και
καιροσκόπων.
Εάν αποτελεί τη
συνισταμένη αυτών των χαρακτηριστικών, θέλει σοβαρότητα η εκτίμηση της
ψήφου των Γερμανών. Διότι πρόκειται περί πεντέμισυ περίπου εκατομμυρίων
πολιτών, προβληματικής ποιοτικής στάθμης από πλευράς δημοκρατικότητας. Φαίνεται
να αποτελούν εσμό υπερσυντηρητικών ανθρώπων με αναφορές θαυμασμού του
εθνικοσοσιαλιστικού στρατού (Βέρμαχτ) και υστερία στην ξενοφοβία.
Αλλά η Εναλλακτική αυτή είναι και πλήρης
αντιθέσεων. Έχουν και απροσδόκητα ανοχή στην ομοφυλοφιλία. Η επικεφαλής του
εκλογικού αγώνα τους κ. Alice Weider (Βάιντερ), 38ετής οικονομολόγος που οδήγησε την Εναλλακτική στον
προχθεσινό θρίαμβο, καταλαμβάνοντας στη Βουλή την Τρίτη θέση με 12,8%, είναι
δεδηλωμένη ομοφυλόφιλος, βρίσκεται σε συμβίωση με την σύντροφό της
Ασιατικής καταγωγής (Σρι-Λάνκα), με την
οποία μεγαλώνουν μαζί τα δύο παιδιά τους.
Έπειτα η Αντιπρόεδρος
του Κόμματος κ. Φράουκε Πέτρι, απεχώρησε από το Κόμμα, κατά τη δοθείσα
μετεκλογική συνέντευξη, διότι το κόμμα πηγαίνει στα άκρα (είχε διαφωνήσει και
στο Συνέδριο).
Αλλά το φαινόμενο αυτό
στη Γερμανία αναιρεί τις αβασάνιστες θεωρίες ότι η ανεργία έχει άμεση συνάρτηση
με την άνοδο της ακροδεξιάς.Διότι στη Γερμανία δεν συμβαίνει
αυτό.
Έπειτα καθιστά σαφές ότι οι Χώρες που δεν βρίσκονται σε οικονομική κρίση, αλλά αντίθετα γνωρίζουν οικονομική άνοδο και ευημερία, δεν εξασφαλίζουν ανοσία από τις ασθένειες της ξενοφοβίας, ρατσισμού κ.λπ.
Είναι αφελείς και
ανιστόρητες οι ερμηνείες διαφόρων μεγαλοσχημόνων χωρίς αντίκρυσμα για
εφησυχασμό των Ελλήνων. Ας μην
λησμονούμε ότι προεκλογικά ο κ. Παπαδημούλης διαβεβαίωνε τους δημοσιογράφους
σε τηλεοπτική συνέντευξη, και επομένως και το Λαό, ότι ο Σούλτς θα είναι
νικητής των εκλογών. Αντίθετα αυτός πέτυχε το χειρότερο αποτέλεσμα που έχουν
μεταπολεμικά οι Σοσιαλδημοκράτες.
Δεν έχουμε
συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα στην Ευρώπη. Οι τεκτονικές αλλαγές που
ζούμε δεν θα παρέλθουν χωρίς συνέπειες.
Η Γαλλία δεν θα
υποχωρήσει επειδή βγήκε ο Μακρόν και όχι η Λεπέν, ούτε είναι για παρηγοριά ότι
στην Αυστρία βγήκε Πρόεδρος, με διαφορά στήθους, ένας μη ακροδεξιός.
Αντίθετα πρέπει να προβληματιστούμε από την συμπεριφορά των Γερμανών ψηφοφόρων. Μισό εκατομμύριο μετακινήθηκαν από τους Σοσιαλδημοκράτες ( SPD) στην Εναλλακτική και 430.000 από την Αριστερά (Die Linke) επίσης στους ίδιους. Είναι απίστευτα νούμερα. Και μέσα σε όλα αυτά συγκυβερνήτρια του AfD είναι μια ομοφυλόφιλη.
Δεν καταλήφθηκε
ξαφνικά η Ευρώπη από ΑΜΟΚ και ψηφίζει ακραίους.
Είναι φανερή η ευθύνη των Κυβερνώντων στην Ευρώπη. Είναι διάχυτη
η καχυποψία για υστερόβουλες σκέψεις των ασκούντων επιρροή στη διακυβέρνηση της
Ευρώπης.
Κάποιος πρέπει να πει
την αλήθεια στους Λαούς.
Το ανέξοδο ξεπούλημα του «κοσμοπολιτισμού» των
ΕΛΙΤ και της «δημοκρατικής ανεκτικότητας» έχει όρια.
Ήρθε η ώρα της αλήθειας.
ΓΙΑΝ.ΚΟΣ
