ΤΖΑΜΠΑ ΤΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ

            Ο κ. Τσίπρας στο πρόσφατο συνέδριο του SPD εδήλωσε ότι: "τον Ιούλη του 2015" ήταν που με καθαρό μυαλό, εκτίμησε τις συνέπειες που θα είχε η πολιτική επιλογή του.

            "Συνεπώς, η επιλογή της εξόδου  από το ΕΥΡΩ, η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, ήταν στην πραγματικότητα η επιλογή της ολικής καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης...".

            Επειδή δεν μπορεί να ήλθε ξαφνικά η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και δη στον κ. Τσίπρα, βασίμως υποψιαζόμαστε ότι επεχείρησε άλλη μία εξαπάτηση του Λαού μας.

            Η επιχειρηθείσα λαϊκίστικη εξαπάτηση του Λαού το προηγούμενο εξάμηνο,  κρίθηκε ότι ήταν προτιμότερο να αποδοθεί σε πολιτική απειρία, παρά σε συνειδητή πράξη. Είναι το νέο αφήγημα για την kolotoumba.

            Γιατί δεν πρόκειται περί απειρίας όταν:! από το 2010 έως το 2014 όλοι οι προκάτοχοί του είχαν προειδοποιήσει ότι τα δεινά αυτά θα επέρχονταν, εάν η χώρα δεν εφάρμοζε τα μνημόνια. Και αυτός, με τους περί αυτόν Συριζαίους, τους λοιδορούσαν.

            Εδέησε να ομολογήσει την αποτυχία της αρχικής επιλογής του ο κ. Τσίπρας, αλλά για την ταμπακιέρα δεν μας είπε τίποτε. Ενηλικιώθηκε κάποια στιγμή, έστω και καθυστερημένα. Αλλά για τα δίδακτρα της ενηλικίωσής του, αυτής ουδέν ανέφερε. Τοξικό το νούμερο.

            Πανάκριβα τα δίδακτρα. Πάνω από το μισό ΑΕΠ, θα πληρώνουν οι πολίτες για πολλά χρόνια.

            Δυστυχώς, όπως φαίνεται, τα δίδακτρα δεν έπιασαν τόπο.

            Τώρα η κυβέρνηση επέτυχε, όπως διαλαλεί, το πρώτο δημοσιονομικό πλεόνασμα στη σύγχρονη ιστορία. Με τεράστιες θυσίες, με σκληρό, απάνθρωπο εξωτερικό περιορισμό.

            Αντί να πατήσει γκάζι, να ολοκληρώσει τις αναληφθείσες υποχρεώσεις, αντί να επιτύχει την προσαρμογή που έχει αναλάβει, αυτή πατάει φρένο.

 Οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις έχουν ακινητοποιηθεί,

 τα spreads καλπάζουν,

 το "μαξιλάρι" ρευστότητος συνεχώς αδυνατίζει,

οι τραπεζικές μετοχές ευρίσκονται σε ελεύθερη πτώση.

            Ο βολονταρισμός, στη διαχείριση του υπερπλεονάσματος, είναι αυτοκατα-στροφικός. Διότι συμπεριφέρεσαι με το δημόσιο χρήμα, σαν ιδιοκτήτης του. Το μοιράζω όπου θέλω.

            Γιατί το υπερπλεόνασμα, είναι το υστέρημα των σημερινών και αυριανών φορολογουμένων. Εάν δεν οικοδομηθεί αναπτυξιακή πορεία και παραγωγική διαδικασία, κάθε φιλοδώρημα στους σημερινούς συνταξιούχους, θα επιφέρει την πλήρη ένδεια των αυριανών συνταξιούχων. Δεν θυσιάζεται το αύριο των πολιτών αυτής της Πατρίδας, με τη βεβαιότητα ότι αύριο θα είναι κάποιος άλλος και όχι εγώ.

            Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, υποεκτελέστηκε και πέρυσι και φέτος. Η κυβέρνηση το μειώνει εκ νέου για παροχές. Μιλάει και για 34.000 προσλήψεις υπαλλήλων.

            Ναρκοθετεί συνειδητά, όχι μόνον την επόμενη κυβέρνηση, αλλά και τις επόμενες γενιές. Με κυνική προσπάθεια εξαγορές ψήφων.

            Δυστυχώς, αυτή τη φορά δεν αρκεί "καθαρό" μυαλό.

Απαιτείται καινούργιο μυαλό και άλλο κεφάλι.

            Τα δίδακτρα αυτή τη φορά θα είναι εξ ιδίων. Και θα τα πληρώσει από την Αντιπολίτευση, όπου με βεβαιότητα οδεύει.

                                                                             ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ

            Ο ΣΥΡΙΖΑ παριστάνει την Αριστερά... Αλλά δεν είναι Αριστερά!

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερός λαϊκισμός. Και ο λαϊκισμός δεν έχει ιδεολογία.

 «Ο Λαϊκισμός είναι ο θρίαμβος του τακτικισμού, γιατί δεν δεσμεύεται από καμία ιδεολογία», σημειώνει ο Ανδρέας Πανταζόπουλος, του ΑΠΘ. Δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να συμφύρεται και συνεργάζεται με δεξιούς - ακροδεξιούς (ίδε ΑΝΕΛ), παλαιοπασόκ και κινηματικούς αγνώστου ταυτότητος.

            Όπως λέγει ο Πιέρ-Αντρέ Ταγκίεφ, ο λαϊκισμός πάνω από κάθε τι και πριν απ' αυτό είναι ένα πράγμα: Είναι "ενάντια". «Ουσιαστικοποιεί και καθιστά ευθέως πολεμικές τις ταυτότητες  "εμείς" vs "οι άλλοι"». Όπως ακριβώς πράττει ο Τσίπρας ακόμη και από εδράνων του Κοινοβουλίου: "Εμείς ή εσείς".

            Ο αριστερός Λαϊκισμός επενδύει διαχρονικά στην πόλωση και τον διχασμό. Έχουν θέσει σε εφαρμογή το Λαϊκισμό του Ερνέστο Λακλάου (Αργεντινού μεταμαρξιστή φιλοσόφου) του Πανεπιστημίου του Έσσεξ, που καθοδηγεί κάθε βήμα του. Με την καθοδήγηση αυτή επιλέγεται η σύγκρουση και ποτέ η συναίνεση.

            Αυτό έγινε με το ΣΥΡΙΖΑ: από το Μακεδονικό μέχρι την Εκκλησία, από την Παιδεία, μέχρι τα ζητήματα της Οικονομίας και της Δικαιοσύνης.

            Η θεωρία Λαϊκισμού του Λακλάου, προϋποθέτει και την αναμόρφωση των θεσμών: "οι θεσμοί δεν είναι ποτέ ουδέτεροι", αντικατοπτρίζουν τον συσχετισμό δυνάμεων.

            «Πήραμε την Κυβέρνηση, αλλά δεν πήραμε την εξουσία», μας έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό ξεκίνησαν την απόπειρα χειραγώγησης της Δικαιοσύνης, ελέγχου των ΜΜΕ, κατάληψης του κράτους, αλλοίωση της διαδικασίας της συνταγματικής αναθεώρησης με την εξωθεσμική δημοψηφισματική διαδικασία.

            Στο διφορούμενο-ψευδή λόγο του, ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται το λαό, αλλά η λαϊκίστικη πολιτική στην πράξη εκμηδενίζει το Λαό, αμφισβητεί τους θεσμούς, υπονομεύει την αντιπροσωπευτική δημοκρατία και στο τέλος περιστέλλει την ελευθερία.

            Ο ΣΥΡΙΖΑ φτωχοποιεί συστηματικά τη μεσαία τάξη και ταυτόχρονα προσπαθεί να διατηρήσει τη φιλολαϊκότητά του, με τη δημαγωγία των αντιμέτρων (Δημ. Κρουστάλλη, Το βήμα, 28-5-17).

            «Η λαϊκίστικη αυτή πολιτική», προσθέτει ο Πανταζόπουλος, «γίνεται  συνώνυμο του κυνισμού, της εργαλειοποίησης των κοινωνικών αιτημάτων, αλλά και των κοινωνικών παθών, ειδικά σήμερα των αρνητικών παθών».

            Επιδιώκεται μέσω της φτωχοποίησης των ανωτέρων και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, η ριζοσπαστικοποίηση της δημοκρατίας, ώστε να επωφεληθεί η προσπάθεια της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ, να διατηρηθεί στην πολιτική κονίστρα ακόμη κι αν χάσει την εξουσία.

            Γιατί ο μόνος συνεκτικός δεσμός των σημερινών λαϊκιστών της κυβέρνησης, είναι η ΕΞΟΥΣΙΑ.

            Μπροστά σ'αυτή θυσιάζονται τα πάντα. Ο Λαϊκισμός τους, δεν έχει όρια. Πατάει στη διαίρεση και το διχασμό: "Λαός" vs "Ελίτ", "φτωχοί κατά πλουσίων".    Η βία είναι συστατικό στοιχείο των διαδηλώσεων των λαϊκιστών, όπως του ΣΥΡΙΖΑ πριν από την άνοδο στην εξουσία και μετά με τις διάφορες "συμπαθείς" ...συλλογικότητες (Ρουβίκωνας κ.λπ.).

            Η διαίρεση, ο διχασμός και τα πάθη εκτρέφονται με ανοίκειους χαρακτηρ-ισμούς και μαύρη προπαγάνδα: Οι αντίπαλοι αποκαλούνται "εθελόδουλοι", "προδότες", "γερμανοτσολιάδες", "λαμόγια", "πουλημένοι". Πολιτική αντιπαράθεση δεν γίνεται. Προέχει η προτροπή, για εξόντωση των αντιπάλων.

            Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το έκτρωμα της Αριστεράς. Κανένας αριστερός δεν αναγνωρίζει αυτήν την περίοδο του Αλαβάνου και ύστερα Τσίπρα, «δεν έχει αναφορά στην οποία ιστορική παράδοση της ανανεωτικής Αριστεράς ή ακόμη και του ΚΚΕ».

            Επομένως ο Τσίπρας δεν είναι Αριστερά. καπηλεύεται την Αριστερά, την πραγματική Αριστερά.

            Αλλά αυτό πρέπει η ίδια η πραγματική Αριστερά, με οποιαδήποτε έκφρασή της, να το υπερασπισθεί. Εμείς απλά κάνουμε διαπιστώσεις. Και θα επανέλθουμε με τον μεταμαρξιστή Λακλάου και την σύντροφό του Σαντάλ Μούφ, επίσης θεωρητική - φιλόσοφο.

ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΥΛΗ

Στην παγκοσμιοποίηση της εποχής μας, επικρατεί ένας μη αποκρυπτομένος υλισμός. Ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός μετά την επικράτησή του επί του μαρξιστικού μοντέλου, αναδεικνύει συνεχώς τη δύναμη και τη σημασία του Κεφαλαίου. Το κυνήγι του κέρδους έχει καταστεί  κοινό διαδικτυακό σπόρ.         Η οσμή του χρήματος αναδύεται στην παγκόσμια ατμόσφαιρα.

Το Κεφάλαιο πάει παντού. Βρίσκεται παντού. Σε ποσότητες απεριόριστες. Το Κεφάλαιο διαφεντεύει τον κόσμο. Σε όλα τα πολιτικά συστήματα.

Εν τούτοις η απόλυτη εκμετάλλευσή του, έχει πρόβλημα. Οι τεχνολογικές εξελίξεις προκαλούν σύγχυση. Ο Καπιταλισμός πλέον δεν έχει ανάγκη από Κεφάλαια, αλλά από «κεφάλια» από ανθρώπινο δυναμικό, από μυαλά, από ταλέντα.

Ο καπιταλισμός μετασχηματίζεται από κεφαλαιοκρατία, σε «ταλαντοκρατία». Η σημασία του κεφαλαίου συνεχώς μειώνεται.

 Αναγκαία προβάλλει η αξία του μυαλού, του πνεύματος του ανθρώπινου δυναμικού. Συνεχώς αυξάνεται η αναγκαιότητα αυτή. Χωρίς το πνεύμα του ανθρώπου, σταματάει ο καλπασμός του καπιταλιστικού συστήματος.

Γι’ αυτό έχει βγει στη γύρα του κόσμου για άγρευση ταλέντων. Μοιραία το πνεύμα θα υποτάξει την ύλη. Είναι μακρύς ο δρόμος. Λέτε να το δούμε στις μέρες μας;

       ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

Η ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Η Τεχνολογία δεν έχει ηθική. Δεν έχει συνείδηση.Μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για το ωφέλιμο, όσο και για το ζημιογόνο.

Η διαδικτυακή επικοινωνία έχει αποδειχθεί ανεξέλεγκτη. Γιατί είναι άμεση και μαζική. Ο ένας περνάει στον άλλο ένα αβασάνιστο μήνυμα, χωρίς το απαραίτητο φίλτρο της αξιοπιστίας, χωρίς τη δυνατότητα της εγκυρότητος της πηγής από την οποία εκπέμπεται. Άγνωστος ο προσανατολισμός στον οποίο αποβλέπει.

Ο μεγάλος κίνδυνος, όμως, είναι η χειραφέτηση της βλακείας.

Εκατοντάδες ή χιλιάδες επαναλαμβάνουν ανόητα συνθήματα ή έντεχνα κατασκευάσματα προϊόντων βλακείας. Δεν στέκεται κανένας σε λογική ανάλυση του γεγονότος. Ούτε στη βάσανο της αληθείας του. Γίνεται η αιτία εκμετάλλευσης από αδίστακτους εγκάθετους της βιομηχανίας των ψευδών ειδήσεων (fake news). Έτσι η οποιαδήποτε βλακεία, γίνεται δύναμη πολιτική, αφετηρία πολιτικής εκμετάλλευσης.

Συνθηματική κατά κανόνα η δομή της. Γίνεται πολιτική πρόταση. Όπως π.χ. «θα σκίσω τα μνημόνια μ’ ένα άρθρο και ένα Νόμο», «θα πετάξω τους μετανάστες έξω», θα τα πάρω από τους πλούσιους».

Κατευθυνόμενη η επιλογή του στόχου. Βάσει στρατηγικού σχεδιασμού. Το τερατάκι της μυθολογίας των βορειοευρωπαίων και άλλων, το ΤΡΟΛ, κάνει το θαύμα του. Ανθρωπάκια στημένα πάνω σ’ ένα λάπτοπ και επιτίθενται στο στόχο μέσω των social media. Το τρολάρισμα αναπαράγεται, η βλακεία ταξιδεύει ανεξέλεγκτη και αφιλτράριστη.

Ας θυμηθούμε τι έχει πει ο Αϊνστάϊν για τη βλακεία: «Δύο πράγματα δεν έχουν όρια στον κόσμο: Το χάος και η βλακεία. Αν και για το χάος έχω κάποιες αμφιβολίες».

Η Τεχνολογία δεν είναι αποκρουστέα.

Είναι αναπόδραστο στοιχείο προόδου. Με τα καλά της και τα κακά της. Και τους κινδύνους της.

Την ελπίδα που φέρνει η σύγχρονη Τεχνολογία περιέγραψε ο H.Wells με το «Άνθρωποι σαν Θεοί». Τον εφιάλτη της Τεχνολογίας τον επεσήμανε και ο Aldous Huxley με το «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος». Δυστυχώς ο τεχνολογικός εφιάλτης του Huxley συναντήθηκε με τον πολιτικό εφιάλτη του Όργουελ (1984, η φάρμα των ζώων). Οι τεχνολογικές ανισότητες έχουν παγκόσμια εμπεδωθεί. Τροφοδοτούν ευθέως τον ολοκληρωτισμό. Η ανθρωπότητα έχει πέσει στα βαθιά. Αναζητεί τη λύτρωση.

Εν τω μεταξύ το ταξίδι της βλακείας, μέσω του στρατηγευμένου τρολαρίσματος, συνεχίζεται, στην υπηρεσία του ψεύδους και του αποπροσαναταλισμού.

Τελευταία παραδείγματα:

Ο κ. Τσίπρας υπερηφανεύεται στην Αντιπολίτευση ότι η δική του Κυβέρνηση έφερε το μέτρο της μη περικοπής των συντάξεων, που πρώτη η Αντιπολίτευση το είχε προτείνει! (πλέον του οτι και ο ίδιος είχε επιβάλλει την τελευταία αυτή περικοπή τους).

Ο κ. Τζανακόπουλος διαμαρτύρεται που του καταλογίζουν ότι είπε ότι θα αδειάσουν 10.000 θέσεις παπάδων,

ενώ αυτός είπε μόνον για τις προλήψεις που θα καλύψουν τις 10.000 κενές θέσεις!!!

Ο κ. Τσίπρας και ο κ. Ιερώνυμος σε ολόκληρο το διαδίκτυο βροντοφώνησαν την ιστορική συμφωνία Κράτους – Εκκλησίας, με διθυραμβικούς επαίνους του κ. Ιερώνυμου προς τον Πρωθυπουργό,και την επομένη, το ιστορικό σύμφωνο έγινε σχέδιο συμφώνου, με τη γνωστή πλέον κατάληξη. Εν τούτοις το τρολάρισμα συνεχίζεται....

Παλαιότερα είχα μιλήσει για το «νοόμετρο», το οποίο θα μας λύτρωνε από τέτοιου είδους εφιαλτικές δυστοπίες. Και εμεμφόμουν τους....Αμερικανούς, που δεν το έχουν βρει ακόμη.

Φαίνεται, όμως, πως η ελπίδα ξανάρχεται.

Εξαγγέλλεται πανταχόθεν η εμφάνιση του συστήματος της τεχνητής νοημοσύνης, που θα μπορεί να αξιολογεί της αναφυόμενες καταστάσεις μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Ο εφιάλτης της σύγχυσης και της εξαπάτησης απειλείται ολοκληρωτικά. Και σε όλα τα πεδία.

Φοβούμαι τον ανθρώπινο και πάλιν παράγοντα. Του «άλλου» τρολαρίσματος. Εν τούτοις και αυτή η τεχνητή νοημοσύνη, είναι μια κάποια λύση, όπως λέει ο Καβάφης.

Δεν μπορώ, εν τούτοις, να αντέξω στον πειρασμό που με βάζει ο Νίκος Γκάτσος, με την Αμοργό του και τους στίχους του:

«Έλα της θάλασσας θεριό

και του πελάγου μπόρα

το φοβερό σκουπιδαριό

να διώξεις απ’ τη χώρα.

Πότε θ’ ανθίσουν τούτοι οι τόποι

πότε θάρθουν καινούργιοι ανθρώποι,

να συνοδεύσουνε τη βλακεία

στην τελευταία της κατοικία».

                 ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

Η ΝΕΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Πάντοτε είχα μία απορία, που δεν μπορούσα να λύσω.

Πως γίνεται ο Πρωθυπουργός μας να κάνει τις πιο ατυχείς επιλογές του, να παίρνει τις πιο εσφαλμένες αποφάσεις του, να λέγει τα πιο άρρητα και αθέμιτα ρήματά του και εκεί που επέρχεται η καταστροφή, αυτός να τα αλλάζει όλα αυτά και να παίρνει τις σωστές αποφάσεις. Και σώζεται. Ευτυχώς μαζί του, κι εμείς.

Δεν είναι διαπιστώσεις αβάσιμες ή φανταστικές οι σκέψεις αυτές που εκφράζω.

Ας δούμε, μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:

1. Για Γεωργίου (ΕΛΣTΑΤ):

α) «Διόρισαν διευντυντή της ΕΛΣTΑΤ έναν άνθρωπο του ΔΝΤ, ο οποίος διόγκωσε το έλλειμμα προκειμένου η Χώρα μας να έχει μεγαλύτερο έλλειμμα απ’ όλες τις άλλες, για να γίνει και με τη βούλα το πειραματόζωο» ((Alter, 20-9-2011).

β) «Κανείς δεν αμφισβητεί την αξιοπιστία της Αρχής.

Δεν κρύψαμε ποτέ ότι αναγνωρίζουμε τα αριθμητικά στοιχεία του Γεωργίου.... Αν όμως μας ζητήσει το δικαστήριο να καταθέσουμε υπέρ του, θα το κάνουμε (Die Welt, 17-6-2017).



2. Για Μέρκελ:

α) «Go back μαζί με τη σκληρότητά σας, την αλαζονία σας, την περιφρόνηση προς τον Ελληνικό Λαό, που τόσα χρόνια έχει γίνει αντικείμενο της χλεύης της εκμετάλλευσής σας» (στη Μυτιλήνη, 2-5-2014).

β) «Θεωρώ τη Μέρκελ πραγματίστρια, αφοσιωμένη στην προώθηση του Ευρωπαϊκού σκοπού» (Stern, 19-2-2015).



3. Για Δ.Ν.Τ.

α) «Δεν πιστεύουμε ότι η αξιοπιστία καθαρής εξόδου εξαρτάται από τη συμμετοχή ή ΟΧΙ του ΔΝΤ στο πρόγραμμα» (Κ.Ο.ΣΥΡΙΖΑ 23-4-2017).

β) «Ελπίζουμε το ΔΝΤ στις συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους να παίξει ένα καθοριστικό και κρίσιμο ρόλο» (στην Ουάσινγκτον, 17-10-2015).

4. Για τον ΤΡΑΜΠ και την Αμερική:

α) «Με όλα όσα σηματοδοτεί αυτή η υποψηφιότητα και με τις ιδέες που εκπροσωπεί....ελπίζω να μη μας βρει κι αυτό το κακό και γίνει Πρόεδρος» (συνέδριο στην Αθήνα, 18-3-2016), ενώ η Αμερική ήταν μήτρα του ιμπεριαλισμού και φονιάδες των Λαών.

β) «Η προσέγγισή του στα πράγματα ορισμένες φορές μπορεί να μοιάζει διαβολική, αλλά είναι για καλό», ενώ η Αμερική είναι ο καλύτερος σύμμαχός μας και της τα έχει δώσει όλα όσα ζήτησε και έχει προσφέρει και παραπάνω (βάσεις, Σκοπιανό κ.λ.π.).

5. Για εταίρους – Μνημόνιο:

α) «Θα τηρήσουμε το πρόγραμμα μέχρι κεραίας, αλλά δεν θα ρωτήρουμε κανέναν για να δώσουμε τα πλεονάσματα σε όσους έχουν ανάγκη» (από τις δηλώσεις του σε επίσκεψή του στη Νίσυρο, στις 13-12-2016).

β) «Επί της διαδικασίας, αναγνωρίζω ότι μέτρα με δημοσιονομικές συνέπειες πρέπει να συζητηθούν και να συμφωνηθούν με τους θεσμούς, σε συμμόρφωση με τις μνημονιακές μας υποχρεώσεις» (27-12-2016, στην επιστολή που απέστειλε ο Υπουργός Οικονομικών στους επικεφαλής του Euro group και το ESM).

6. Παρέστη στη μεγάλη συνάντηση των Σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία, πριν λίγο καιρό, τους οποίους ονόμαζε «ξεπουλημένους» και σκυλόβριζε σχεδόν καθημερινά «από το μετερίζι της Ευρωπαϊκής Αριστεράς».

7. Εκεί, ο κ. Τσίπρας, αφού εδίχασε τους Έλληνες με το προσβλητικό της νοημοσύνης μας δημοψήφισμα, αφού εχώρισε τους Έλληνες σε προσκυνημένους και σε πατριώτες, εξομολογήθηκε ότι «με καθαρό μυαλό» πήρε την απόφαση που μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ και πήγε και υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο, για να μην καταστραφούμε.

8. Έτσι, επίσης, εκεί θυμήθηκε ότι «οι Χώρες της Ευρώπης απειλούνται με διχασμό από τον Υπερ-Εθνικισμό», ενώ αυτός ξέχασε ότι προέτρεπε στο διχασμό με δηλώσεις τύπου: «ποτέ μ’ αυτούς», «ή αυτοί ή εμείς», «κλείστε τους φυλακή» και ενέσπειρε με κάθε ευκαιρία «ταξικό μίσος» στους Έλληνες.

Βέβαια, εάν κανείς καθήσει να καταγράψει ότι έχει πει τα τέσσερα χρόνια ο κ. Τσίπρας στο Λαό μας, από ψέματα, ανακολουθίες, παραποιήσεις πραγμάτων και καταστάσεων και ότι έχει πράξει στη διοίκηση της χώρας, στην εξαχρείωση της Παιδείας, στην προσπάθεια χειραγώγησης της Δικαιοσύνης, στις κατά παραγγελία διώξεις, εκβιασμό και απειλές στα Μ.Μ.Ε. κ.λ.π. και ότι δεν έχει πράξει για την αποφυγή του οργίου της παραβατικότητας, των αποφυλακίσεων ισοβιτών και δολοφόνων κ.λ.π., τότε θα χρειαζόταν ολόκληρη Μαύρη Βίβλος.

Αλλά η εξήγηση των παλινορθώσεων των σκέψεων και αποφάσεων του κ. Τσίπρα ήλθε με την ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ (όχι τη γνωστή), της στενής πνευματικής συνεργασίας του κ. Τσίπρα με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο.

Έτσι δικαιολογείται το «καθαρό μυαλό» στην ανατροπή του δημοψηφίσματος, οι αλλαγές σκέψεων και θέσεων που καταγράφω παραπάνω και η μεγάλη απόφαση για επαναπροσδιορισμό των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας.

Είναι εξόχως συγκινητικό και διδακτικό πώς ένας άθεος μετατράπηκε σε πιστό στην αιωνιότητα (της εξουσίας του) και δεν είναι καθόλου αδύνατον αύριο, στις κομματικές αποφάσεις του, να ισχυρισθεί ότι… αποτελούν θεία βούληση!

Τώρα λύθηκαν οι απορίες μου...


                                                                                                                 ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

        

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑΣ

Απόμακρος ο φθόγγος της ελλογικευμένης δράσης. Σιμώνει μια πράξη παράταιρη και σχιζοφρενική. Ο πολιτικός μας λόγος. Στην Εθνική ζωή και στη Δημοτικής αντανάκλασή της.

Κάποτε για να ζηλώσεις δόξα δημοσίου άρχοντα,

 έπρεπε να επιδείξεις την προσωπική σου μετοχή στο κοινωνικό και πολιτικό περίγυρο.

 Έπρεπε η προσφορά σου στην κοινωνία να είναι της γενικής αποδοχής. Έπρεπε η επιστημονική, η επαγγελματική, η κοινωνική δραστηριότητα κάθε υποψηφίου να είναι διακριτή στους πολίτες.

Από τη μεταπολίτευση και εδώθε η προσμονή μιας πολιτικής και ιδεολογικής ανόδου δεν ήλθε ποτέ. Η ελπίδα πως αρχίζει μια νέα ιστορική περίοδος, πως εγκαινιάζεται μία νέα φάση της πολυκύμαντης Ελληνικής ιστορίας, με πρόταξη των αιωνίων αξιών του Έθνους, της ανεξαρτησίας, της αυτονομίας, της αξιοπρέπειας, της αξιοκρατίας κ.λ.π., απεδείχθη φρούδη.

Το καινούργιο που περίμενε καθένας, υπονομεύθηκε από τον παρασιτισμό, την ιδιοτέλεια, τον πολιτικό αμοραλισμό, την αποεθνικοποίηση της πολιτικής ζωής, την ανάδειξη σε «εθνικό» στόχο τον Ευρωπαϊκό δρόμο, την παράδοση της πνευματικής ηγεμονίας στην Αριστερά.

Από το 1990, με την Παγκοσμιοποίηση, ο Ελληνικός Λαός εθίστηκε σ’ ένα παρασιτικό, ψευδοεκσυγχρονιστικό και καταναλωτικό μοντέλο, που επέφερε τη διάλυση της Ελληνικής βιομηχανίας και της αγροτικής παραγωγής.

Του υπέβαλαν την ιδέα ότι δεν χρειάζεται παραγωγή, αλλά μόνο χρηματιστήρια και «καζίνο».

Έτσι ο πληθυσμός της παραγωγής, ενθαρρυνόμενος και από τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, εγκατατέλειψε το εργοστάσιο και το χωράφι. Αρκέστηκε στους μετανάστες που τον υποκαθιστούσαν, για την ώρα τουλάχιστον, στις δικές του δουλειές.

Έπειτα η εγκατάλειψη της Παιδείας, στα χέρια εθνομηδενιστών δασκάλων και της προπαγάνδας τους, με παπαγαλάκια δημοσιογράφους και πολιτικούς, ανέδειξαν σε θλιβερό μέγεθος την εκπαίδευση της αμάθειας.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες ήταν ζήτημα χρόνου το ξεπούλημα ουσιαστικά της Πατρίδας μας. Όλη η δημόσια περιουσία, αεροδρόμια, λιμάνια, σιδηρόδρομοι, ενέργεια, νερό, επικοινωνίες, αρχαιολογικοί χώροι, υποθηκεύονται για 99 χρόνια και εκποιούνται, ανάλογα στην επιθυμητή χρήση. Οι Τράπεζες αλλάζουν χέρια. Η μικρή και μεσαία ιδιοκτησία διαλύεται. Η κανονική εργασία εξαφανίζεται. Οι νέοι της γνώσης και της υψηλής εξειδίκευσης φεύγουν στο εξωτερικό.

Εκείνο, όμως, που μαστιγώνει τη λογική και την νοητική μας λειτουργία, εκείνου που ευτελίζει τους θεσμούς και εξευτελίζει τους ανθρώπους, είναι η συνεχής προσπάθεια παραποίησης της πραγματικότητας. Αλλάζουν τις έννοιες ακόμη και των λέξεων, ερμηνεύουν αυθαίρεται τα γεγονότα, περιφρονούν το λαϊκό εθνικό αίσθημα, αυθαιρετούν, αν δεν κάνουν κάτι άλλο και απαξιωνούν τα ιερά και τα ζώπυρα των Ελλήνων, κάνουν το άσπρο μαύρο.

Είναι εκείνο που δεν πρόβλεψε ο Καστοριάδης, όταν έγραφε για την «Άνοδο της Ασημαντότητος». Ενώ είναι φυσικό επακόλουθο των διαπιστώσεών του. Η γελοιότης.

Τις τελευταίες μέρες μπήκε στο κλουβί της κομματικής γελοιότητας και η διοίκηση της Εκκλησίας. Κάναμε συμφωνία, λέει ο Αρχιεπίσκοπος και εύγε για την ιστορική συμφωνία στον Πρωθυπουργό την πρώτη μέρα. Την επομένη δεν ήταν συμφωνία, ήταν σκέψεις για μια συμφωνία. Κατάπτωση.

Άσε που την Ελληνορθόδοξη παράδοση, των κοινωνικών Ιδρυμάτων, επιχειρούν να την μετατρέψουν σε όργανο της παγκοσμιοποιημένης αγοράς με ανώνυμες εταιρείες αμφιβόλου επιτυχίας και μεγάλου ρίσκου.

Παρακάμπτουν και το Ευαγγελικό «Ου δύνασαι δυσίν κυρίοις δουλεύειν. Θεόν και Μαμμωνάν». Και το εμπόριο προϋποθέτει εκμετάλλευση ανθρώπων και ευκαιριών για το κέρδος. Και από τότε η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία είχε στόχο το κέρδος; Ποιοι Ιεροί κανόνες το επιβάλουν;

Είναι φυσικό, λοιπόν, μέσα σε αυτό το κλίμα της καταρράκωσης κάθε αρχής και αξιοπρέπειας, που είναι απότοκο της μεταπολιτευτικής μας περιπέπειας, όλα τα περιτρίμματα της μακράς αυτής περιόδου να βγούν στον αφρό, ως επιστέγασμα αυτής.

Βουλευτές, Υπουργοί Δήμαρχοι κ.λ.π. θεωρούν τους εαυτούς τους ικανούς να ασκήσουν τα ανάλογα καθήκοντα χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ. Και όταν ακόμη βαρύνονται με βαρείς χαρακτηρισμούς δικαστικών αποφάσεων.

Τα απαραίτητα εφόδια επιστημονικής, επαγγελματικής, κοινωνικής ή διοκητικής κατάρτισης δεν τους ενδιαφέρουν.

 Και το χειρότερο είναι ότι ο Λαός, όπως τον γαλούχησαν, δεν συγκινείται δυσμενώς. Τα βλέπει μάλλον απαθώς. Συνεχίζεται ο ωχαδερφισμός της μεταπολίτευσης.

Η κοινωνία της παρακμής έχει περιέλθει πλέον εις το στάδιο της γελοιότητος. Είναι το τελευταίο σκαλί «στου κακού τη σκάλα».

Ας ελπίσουμε, μαζί με τον Παλαμά στο ανέβασμα ξανά με τα Ελληνικά φτερά για χτίσιμο της αυθεντικής Ελληνικής κοινωνίας. Με λογισμό και μ’ όνειρο, όπως θέλει ο Σολωμός.

                                   ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

ΕΠΙ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΛΟΓΙΑΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Στο Δημοτικό Συμβούλιο της 27-9-2018 ο κ. Π. Αγγελόπουλος, χωρίς καμία πρόκληση, στράφηκε κατά του τ. Δημάρχου κ. Γιάννη Καζάκου, κατηγορώντας τον:

1.             ότι έδινε περίπτερα στους οδηγούς του,

2.      ότι  στον πλειοδοτικό διαγωνισμό για τη μίσθωση της Γαρδένιας, έκανε αποκλεισμό υποψηφίων μισθωτών,

3.       ότι «βρέθηκε κάποιος... που δεν ήταν στα καλά του ο άνθρωπος και λέει εγώ θα δίνω 7 χιλιάρικα. Τα GOUDY’S και τα EVEREST δίνανε 3.000. Εγώ 7.000. Το φτιάχνει και πάει και το δουλεύει ένα Νομικό Πρόσωπο, μία ανώνυμη εταιρεία»,

4.       ότι η χορηγηθείσα άδεια λειτουργίας του καταστήματος πάνω στη Γαρδένια, είναι παράνομη.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι μία και απόλυτη:

1.       Δεν έδωσε ποτέ και σε κανέναν οδηγό του περίπτερα ο Δήμαρχος Καζάκος, όπως και όλοι οι προηγούμενοι Δήμαρχοι, γιατί δεν είχε αρμοδιότητα.

2.   Δεν έγινε αποκλεισμός κανενός υποψηφίου στον πλειοδοτικό διαγωνισμό, για τη μίσθωση της Γαρδένιας.

3.       Ο διαγωνισμός ανέδειξε πρώτο πλειοδότη την VIVARTIA ΑΒΕΕ (FLOCAFE), η οποία και ανακηρύχθηκε πλειοδοτούσα ανάδοχος, με 8.000 Ευρώ.

4.       Δεν βρέθηκε κανένας τρελός να δώσει 7.000, ούτε και να πάει να φτιάξει χωρίς λόγο ανώνυμη εταιρεία.

   Ούτε τα GOUDY’S και τα EVEREST δίνανε μίσθωμα 3.000, για τον απλούστατο λόγο ότι ΔΕΝ μετείχαν καν του διαγωνισμού, αλλά ούτε και είχαν λάβει τη διακήρυξη προς γνώση αυτού.

5.       Η χορηγηθείσα άδεια λειτουργίας της Α.Ε., δόθηκε απόλυτα νόμιμα, γιατί πληρούσε ΟΛΕΣ τις προϋποθέσεις που ζητεί ο Νόμος και είχαν αποφανθεί όλες οι αρμόδιες δημοτικές και δημόσιες Υπηρεσίες.

       Οι όροι της δημοπρασίας, επέτρεπαν την σύσταση εταιρείας σε όλους τους υποψηφίους του πλειοδοτικού διαγωνισμού.

       Η συναίνεση της ΜΑΞΙΑΔΗΖ ως ιδιοκτήτης του καταστήματος, δεν έχει σχέση με τον Δήμο που εκδίδει την άδεια.

       Άλλο είναι η λειτουργία στην πραγματικότητα ενός καταστήματος και άλλο η άδεια. Εάν δεν έχεις το κατάστημα, η άδεια δεν έχει νόημα και σημασία.

 Επομένως: η ΜΑΞΙΑΔΗΖ μετά την 31-12-2010, είχε συναινέσει τουλάχιστον σιωπηρά στην λειτουργία του καταστήματός της από την Ανώνυμη Εταιρεία του μισθωτή της Ι. Σταθόπουλου.

        Οι διοικήσεις της ΜΑΞΙΑΔΗΖ το γνωρίζουν αυτό καλά και παριστάνουν τους δήθεν απορούντες, πώς έγινε επί οκτώ χρόνια να δουλεύει εκεί η Ανώνυμη Εταιρεία.

                  Οι ευθύνες τους, για τη συσσώρευση οφειλών είναι προφανείς.

   Η συμπαικτική συμπεριφορά του κ. Αγγελόπουλου, προς υποβοήθηση της διοίκησης του Δήμου και των συνεργατών της, επίσης προφανής. Πολύ περισσότερο εάν αναλογισθούμε ότι έχουν περάσει τα τέσσερα χρόνια της θητείας του και ότι ο κ. Ι. Σταθόπουλος, κατά του οποίου ευθέως στρέφεται, ήταν μέχρι το Μάη του 2018, ο εξ απορρήτων του!!!

         Οι ψευδολογίες Αγγελόπουλου δεν αγγίζουν κανέναν και δη τον τ. Δήμαρχο Γιάννη Καζάκο και τα Γραφεία μας (Μπισκίνη 1), θα είναι ανοικτά κάθε Τρίτη-Τετάρτη-Πέμπτη και ώρα 12-2 μ.μ., για να λάβει ο καθένας που επιθυμεί, γνώση των εγγράφων, που βεβαιώνουν τα παραπάνω.

                             Από τη Γραμματεία της ΔΑΔΑ.

28η Οκτωβρίου 1940: Το ηρωικό «ΟΧΙ» της Ελλάδας στην Ιταλίας

  hare Tweet e-mail

Μία ημέρα, που γράφτηκε στην ιστορία για το ηρωικό «ΟΧΙ» της Ελλάδας στον Μουσολίνι. 
Μία ημέρα, που άραγε η νεολαία γνωρίζει τον πραγματικό λόγο που την εορτάζουμε;

Τι έγινε την 28η Οκτωβρίου 1940;

Η ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος.                                                                 Η απάντηση της κυβέρνησης Μεταξά στο τελεσίγραφο ήταν αρνητική.

Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της χώρας μας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία.

Ουσιαστικά, την 28η Οκτωβρίου, η Ελλάδα γιορτάζει την είσοδό της στον πόλεμο, ενώ οι περισσότερες άλλες χώρες γιορτάζουν την ημερομηνία λήξης του πολέμου.

Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα το 1944 με παρέλαση, ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.

Η καθιέρωση του εορτασμού της επετείου

Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής.                                                                                                     Ο πρώτος εορτασµός πραγματοποιήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1941,  στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έγιναν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει μάθηµα την ηµέρα της επετείου, με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο.

Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγματος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΠΕΑΝ και ΕΠΟΝ. Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίοι όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις.

Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν την επέμβαση των καραμπινιέρων.

Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943. Σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας).

Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν.

Επίσημα για πρώτη φορά, η επέτειος επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944, με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.

Το ιστορικό

Ήταν περίπου 3 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940 όταν o Μουσολίνι απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.

Το τελεσίγραφο δόθηκε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά και μάλιστα στην οικία του στην Κηφισσιά , από τον Ιταλό Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι.

Μετά την ανάγνωση του κειμένου, ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (προφέρεται από τα γαλλικά, αλόρ, σε λα γκερ, δηλαδή, Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.

Ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που κυκλοφόρησαν το 1945, περιγράφει τη σκηνή: 

«Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του.  Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε:  αυτό σημαίνει πόλεμο.Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί.   Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος...,  ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού,   που προτίμησε την θυσία, αντί της υποδουλώσεως».

Ο Μεταξάς εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη ΟΧΙ.».                                                           Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη «ΟΧΙ» παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά, ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας: «Ελληνικό Μέλλον», στις 30 Οκτωβρίου του 1940.

Ο πόλεμος

Δύο ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος με εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη, ενεπλάκη στον πόλεμο.

Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατέκτησε, εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει.

Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου, να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι:            η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.

Ιστορικά έγγραφα για την 28η Οκτωβρίου 1940:

1.           Διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά

«Προς τον ελληνικόν λαόν,

Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο, ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.

Έλληνες,

τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τας ιεράς μας παραδόσεις.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών.

                                               Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως

                                                      Ιωάννης Μεταξάς».

2.         Διάγγελμα του Βασιλιά Γεωργίου Β΄

Πρὸς τὸν ἑλληνικὸν λαόν,

«Ὁ πρόεδρος τῆς Κυβερνήσεως ἀνήγγειλε πρὸ ὀλίγου ὑπὸ ποίους ὅρους ἠναγκάσθημεν νὰ κατέλθωμεν εἰς πόλεμον κατὰ τῆς Ἰταλίας, ἐπιβουλευθείσης τὴν ἀνεξαρτησίαν τῆς Ἑλλάδος.

Κατὰ τὴν μεγάλην αὐτὴν στιγμὴν εἶμαι βέβαιος, ὅτι κάθε Ἕλλην καὶ κάθε Ἑλληνὶς θὰ ἐπιτελέσῃ τὸ καθῆκον μέχρι τέλους καὶ θὰ φανῇ ἀντάξιος τῆς ἐνδόξου ἡμῶν ἱστορίας.

Μὲ πίστιν εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τὰ Πεπρωμένα τῆς φυλῆς, τὸ Ἔθνος σύσσωμον καὶ πειθαρχοῦν ὡς εἷς ἄνθρωπος θὰ ἀγωνισθῇ ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν μέχρι τῆς τελικῆς νίκης.

Ἐν τοῖς ἀνακτόροις τῶν Ἀθηνῶν τῇ 28ῃ Ὀκτωβρίου 1940,

                                                                  Γεώργιος Β΄».

3.         Ημερήσια Διαταγή Αρχιστράτηγου

«Η  Α.Μ. ο Βασιλεύς και η Εθνική Κυβέρνησις μου ενεπιστεύθησαν την αρχηγίαν του Στρατού. Αναλαμβάνων αυτήν, καλώ τους Αξιωματικούς και οπλίτας του Ελληνικού Στρατού εις την εκτέλεσιν του υψίστου προς την Πατρίδα καθήκοντος με την μεγαλυτέραν αυταπάρνησιν και σταθερότητα. Ουδείς πρέπει να υστερήσει.

Η υπόθεσις του αγώνος, τον οποίον μας επέβαλεν ο αχαλίνωτος ιμπεριαλισμός μιας Μεγάλης Δυνάμεως, η οποία ουδέν είχε ποτέ να φοβηθή από ημάς, είναι η δικαιοτέρα υπόθεσις, την οποίαν είναι δυνατόν να υπερασπισθή ένας Στρατός. Πρόκειται περί αγώνος υπάρξεως.

 Θα πολεμήσωμεν με πείσμα, με αδάμαστον εγκαρτέρησιν, με αμείωτον μέχρι τελευταίας πνοής ενεργητικότητα. Έχω ακράδαντον την πεποίθησιν ότι ο Ελληνικός Στρατός θα γράψη νέας λαμπράς σελίδας εις την ένδοξον ιστορίαν του Έθνους.

Μή αμφιβάλλετε ότι τελικώς θα επικρατήσωμεν με την βοήθειαν και την ευλογίαν του Θεού και τας ευχάς του Έθνους.

Έλληνες Αξιωματικοί και οπλίται φανήτε ήρωες!

Αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος».

        

4. Μήνυμα Αρχιεπισκόπου Αθηνών

«Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Η Α.Μ. ο Βασιλεύς και ο πρόεδρος της εθνικής ημών κυβερνήσεως καλούν ημάς πάντας ίνα αποδυθώμεν εις Άγιον υπέρ Πίστεως και Πατρίδος αμυντικόν αγώνα. Η Εκκλησία ευλογεί τα όπλα τα ιερά και πέποιθεν ότι τα τέκνα της Πατρίδος ευπειθή εις το κέλευσμα Αυτής και του Θεού θα σπεύσουν εν μιά ψυχή και καρδιά ν΄ αγωνισθούν υπέρ βωμών και εστιών και της Ελευθερίας και τιμής και θα συνεχίσουν ούτω την απ΄ αιώνων πολλών αδιάκοπον σειράν των τιμίων και ενδόξων αγώνων και θα προτιμήσουν τον ωραίον θάνατον από την άσχημον ζωήν της δουλείας. Και μη φοβούμεθα από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι, ας φοβούμεθα δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχή και σώμα απωλέσαι.
Επιρρίψωμεν επί Κύριον την μέριμναν ημών και Αυτός θα είναι βοηθός και αντιλήπτωρ εν τη αμύνη κατά της αδίκου επιθέσεως των εχθρών. Ούτοι εν άρμασι και ούτοι εν ίπποις, ημείς δε εν ονόματι Κυρίου του Θεού και εν τη γενναιότητι και ανδρεία μεγαλυνθησόμεθα.

Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και Πατρός  είη μετά πάντων ημών. 

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χρύσανθος».                                  Αυτά, για την ιστορία.         

                                                    
                                                       Από τη γραμματεία της ΔΑΔΑ.