ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020

       Σκέψεις οδυνηρές, τραυματικές του χρόνου αυτού, μας προσγειώνουν στην πραγματικότητα της γνώσης. Στρώνουν μπροστά μας τη συνειδητοποίηση του εγωκεντρικού μικροκόσμου μας και βιώνουμε την οδύνη του θανάτου. Μιας εμπειρίας μοναδικής, που δεν αντέχουμε, σαν επιβεβαίωση ακριβώς της γνώσης της τελικής μας κατάληξης.

      Ενώ διαθέτουμε αφειδώλευτα τη ζωή μας, με απερινόητη ελαφρότητα και αμεριμνησία, καλούμεθα  να συνταιριάξουμε την ελευθερία με την ασφάλεια, να ποδηγετήσουμε το φόβο με την ελπίδα της ζωής. Στην ιδέα του θανάτου να μπολιάσουμε την ελπίδα για ζωή.

      Η γνώση της αλήθειας είναι το αιώνιο ζητούμενο. Η γνώση στην περίπτωσή μας έχει αρωγό την Επιστήμη. Αλλά και η Επιστήμη είναι φειδωλή στις απολυτότητες. Αυτός είναι ο ορισμός της. Αυτή την υπευθυνότητα της Επιστήμης, ταλανίζουν τις αισθήσεις μας οι επαγγελματίες της άρνησης, των δημοσιεύσεων '' fakenews'' , της τρομολαγνείας, της στυγνής και αψιμυθίωτης ανοησίας. Και αυτό ακριβώς αναδεικνύει την τραγικότητα του σημερινού ανθρώπου. Περιτριγυρισμένος από απιστία και παραφιλολογία, νοιώθει την ορφάνια της πνευματικής του επάρκειας.

      Εν τούτοις, παρελαύνουν από την οθόνη του μυαλού τους, οι χιλιάδες ετοιμοθάνατοι του κόσμου, οι εκατοντάδες νοσηλευμένοι με διαστημικά σκάφανδρα στα νοσοκομεία άνθρωποι του περιγύρου τους, τα ασυνόδευτα φέρετρα με τους άκλαυτους νεκρούς, με το ανολοκλήρωτο πένθος των οικογενειών τους και των φίλων τους, με την απουσία του αποχαιρετισμού τους, με την ανατροπή των ταφικών εθίμων μας...

      Στο πλαίσιο της πανδημίας αυτής, τα φώτα χαμηλώνουν, η ποίηση των ημερών θολώνει, η λαμπρότητα των εορτών σκιάζεται, η γοητεία του χριστιανικού γεγονότος της γέννησης του Θεανθρώπου θαμπώνεται. Δεν νοείται, πλέον, η παλιά γιορτή.  Η κοινωνία των ανθρώπων ματαιώνεται. Η γιορτή, για μας τους Έλληνες, είναι ένα ξεχωριστό γεγονός. Είναι πηγή συναναστροφής και επικοινωνίας μεταξύ μας. Είναι και μια γιορτή αυτογνωσίας, μια γιορτή εναντίωσης στην καθημερινή φθορά και ένας αναστοχασμός της αιωνιότητας, μια ποιητική άρνηση του θανάτου.

     Τα φετινά Χριστούγεννα τα περνούμε χωρίς την εορταστική αύρα. Με μοναξιά, εύγλωττη σιωπή, με μοναχικότητα, με περισυλλογή. Αυτή που στην αφροσύνη των καιρών μας, θα ενδυναμώσει την αυτογνωσία μας, θα μας προφυλάξει από την αυταπάτη της ψευτο-επάρκειας μας και θα γιγαντώσει την ελπίδα του μέλλοντός μας.

      Για να έχουμε Ελεύθερα και Ευτυχισμένα Χριστούγεννα  2021.

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΖΑΚΟΣ

 

ΑΡΝΗΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

        Η κοινωνία μας βρίσκεται εγκλωβισμένη από τον κλοιό που εδημιούργησε η υγειονομική κρίση από τον Κορωνοιό. Πολλαπλασιαστική η κρίση και οι συνέπιες της από εκείνες πρώτου κύματος του Μαρτίου 2020. Πολλαπλάσιοι οι πληττόμενοι, πολλαπλάσιοι οι νοσούντες, πολλαπλάσιοι οι νεκροί!!!

     Κοινή διαπίστωση της αύξησης της αποτελεσματικότητας του επιθετικού ιού, ο συγχρωτισμός των πολιτών μεταξύ μας. Φάνηκε ότι τα διάφορα άλλα μέσα,  μάσκες, αποστάσεις κ.λ.π. δεν έφερναν ουσιαστικό αποτέλεσμα, ούτε ανάσχεση σοβαρή στη βουλιμία του ιού.

     Αποφάσισε η Κυβέρνηση, πιο αποτελεσματικό μέτρο και ίσως ύστατο μέτρο. Το Lockdown. Άρχισε να εφαρμόζεται. Με κάποιες αντιδράσεις στην αρχή, με κάποιες διαμαρτυρίες, οι οποίες άρχισαν να κοπάζουν όταν βλέπαμε μπροστά μας την αύξηση των θυμάτων από τον ιό και την αύξηση του "θυμού" του.

     Μάλιστα, όλοι σχεδόν από τον αντιπολιτευτικό χώρο, κατέκριναν την Κυβέρνηση για το χειρισμό της πανδημίας στη φάση αυτή, γιατί καθυστέρησε να λάβει μέτρα, έπρεπε να λάβει και άλλα κ.ο.κ.

   Ήρθε η μέρα της επετείου του Πολυτεχνείου. Προβληματισμός στην Κυβέρνηση και τον πολιτικό κόσμο. Η Αντιπολίτευση ασφυκτιά. Δυο μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση. Την πανδημία και την Ελληνοτουρκική κρίση.

     Αλλά αντιπολίτευση στην πανδημία δεν γίνεται όταν πρόκειται για παγκόσμιο πρόβλημα δημόσιας υγείας, αλλά ούτε και στα Ελληνοτουρκικά, τώρα που είναι ουσιαστικά σε πολεμική έγερση η χώρα έναντι της Τουρκίας. Μια αντιπολίτευση στη φάση αυτή στα Ελληνοτουρκικά, θα εκληφθεί οπωσδήποτε ως βήμα εύνοιας προς τον Ερντογάν.

     Ενόμισε ότι μπορεί να κάνει κάτι στην Επέτειο του Πολυτεχνείου. Η Κυβέρνηση μπροστά στην πραγματικότητα του Κορωνοιού που σαρώνει την κοινωνία μας αποφασίζει την απαγόρευση συγκεντρώσεων και πορειών εις μνήμην του Πολυτεχνείου. Αυτή είναι μια πραγματικότητα.

     Η αντιπολίτευση δεν το χωνεύει. Θέλει να πρωταγωνιστήσει. Έχει εξαντλήσει τις ανοχές και την υπομονή της.

Το μεταμοντέρνο πρόβλημα της Αριστεράς υψώνεται προκλητικό μπροστά της. Εν τούτοις έχει χάσει τις ενστάσεις του. Έχει απολέσει το αρχικό ενδιαφέρον της. Ό,τι και αν πει,          το έχει ξαναπεί. Άρχισε να παραληρεί. Θυμήθηκαν τον Λαμπράκη, αλλά τον έμπλεξαν με τον Χρήστο και όχι τον Γρηγόρη.

    Αλλά μια φορά αποδείχτηκε ότι στην Ελλάδα η ουσία των πραγμάτων ενδιαφέρει ελάχιστα. Σε κάθε είδους κρίση ρόλο έχει η φαντασία, για την εντατικοποίηση της πρόκλησης και της εναντίωσης στην Κυβέρνηση.

    Έτσι η Αντιπολίτευση αρνήθηκε την πραγματικότητα. Αλλά και ο δικός τους, ο Γάλλος διανοούμενος Ντιντιέ Εριμπόν  παραδέχεται ευθέως, ότι    "Δεν είναι αριστερό να αρνείσαι την πραγματικότητα". Δεν μπορούν οι δικοί μας αριστεροί να καταλάβουν ότι ο  καταγωγικός διεθνισμός του μαρξισμού- λενινισμού είναι αδύνατον να μετασχηματιστεί σε μια αριστερά με εντοπιότητα και ιθαγένεια, πολιτική έπαλξη με κοινωνικές προτεραιότητες. Έχουν υποστεί τη μετάλλαξη εκ των πραγμάτων και του περιβάλλοντος της ατομοκεντρικής επιλογής.

     Γι’ αυτό στην απαγόρευση των συναθροίσεων αντέταξαν την άρνηση με τον ισχυρισμό ότι δεν θέλει ο Μητσοτάκης να γιορτάσουμε το Πολυτεχνείο. Άρχισαν από εκεί και πέρα να διατείνονται ότι είναι εχθροί της ελευθερίας, θέλει το κακό μας, αυτός κερδίζει όταν υποφέρουμε εμείς.

      Οι διάφορες παρατάξεις άρχισαν να μιλάνε για αντισυνταγματικότητα της απαγόρευσης, ακόμη και η ΜΚΟ Διεθνής Αμνηστεία, κατήγγειλε το μέτρο με το" θολωμένο δογματισμό ανεπίσημης συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ" σε ΜΜΕ, καλλιτέχνες κ.λ.π. Όλοι αυτοί άφησαν στο σπίτι τους την κοινωνική τους υπευθυνότητα και  ξιφούλκησαν κατά της πραγματικότητας. Αλλά αυτό πλέον παίρνει μορφή παθολογικής εικόνας, όταν η αντισυνταγματικότητα δεν απορρίπτεται μόνον από διακεκριμένους συνταγματολόγους ( Αλιβιζάτος), αλλά και από το αρμόδιο Δικαστήριο, δηλ. το Συμβούλιο της Επικρατείας, εις τον οποίον οι ίδιοι                  ( Βαρουφάκης) προσέφυγαν.

     Εν τούτοις, δεν απεφεύχθησαν καταστάσεις του θεάτρου Σκιών, με τα καμώματα των πρωταγωνιστών του, άλλος ως μοναχικός καβαλάρης να γιορτάζει το Πολυτεχνείο στο χώρο που ήταν το ΕΑΤ-ΕΣΑ, που δεν είχε σχέση με το Πολυτεχνείο, άλλος ως Θιβετιανός  φαλακρός μοναχός, να κάθεται στο έδαφος με μια ταμπέλα για να σώσει τη Δημοκρατία και ο άλλος ως γνήσιος μπολσεβίκος να εξαπατά τις Αρχές και την Αστυνομία με προσχηματικά SMS, για να συγκεντρώσει καμιά χιλιάδα άτομα έξω από το Μέγαρο Μουσικής (προ της Αμερικανικής Πρεσβείας)  για την καθιερωμένη φιέστα διαμαρτυρίας.

      Και το σπουδαιότερο να γνωρίζει προφανώς, ότι στην τελευταία συνάθροιση θα είχε την αντίδραση της Αστυνομίας, η οποία μετά την πρωινή ανοχή της, δεν θα ανεχόταν την συνάθροιση των ίδιων για δεύτερη φορά. Από εκεί και πέρα την πείραξε η επέμβαση της Αστυνομίας, που ήταν επιβεβλημένη, ακόμη και για το κύρος της, που "επιτέθηκε στο Λαό".

     Δυστυχώς, πέραν από την απαξιωτική συμπεριφορά των αντιπολιτευομένων αυτών φοβούμαι ότι το ξέσπασμα αυτό της περιόδου αυτής, ήταν η αταβιστική εκδήλωση μιας νοσηρής νοοτροπίας που δεν θεραπεύτηκε ποτέ. Στο προσκήνιο το θέατρο, η προπαγάνδα, η συνθηματολογία, όλα εκτός πραγματικότητας.

                                                                                   ΓΙΑΝ.ΚΟΣ        

ΑΞΟΝΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ- ΤΟΥΡΚΙΑΣ; Γιατί πρέπει να ανησυχούμε...

        Δεν είναι ο κορωνοιός που μας ανησυχεί. Αυτός θα ηττηθεί.                        Ο πόλεμος συνεχίζεται. Θέλει κάποιο χρόνο ακόμη. Με απώλειες ανθρώπινες. Λιγοστές σχετικά για μας, όπως δείχνουν οι περιστάσεις.

     Εμείς, ως Ελλάδα και ως Ευρώπη, κινδυνεύουμε να ηττηθούμε στην προοπτική της πορείας μας. Ήδη ο Γερμανικός Τύπος καταγράφει φωναχτά την ήττα της Ευρώπης, με οδηγό τη Γερμανία! Το λέει ο Γερμανικός Τύπος και την ήττα αυτή την καταγράφει στον Καύκασο και την Ανατολική Μεσόγειο.

     Η Γερμανική Προεδρία, σύμφωνα με τα Γερμανικά δημοσιεύματα  (Tages Anzeitung και η FAZ) αποδίδουν την ήττα της Ευρώπης στην "πολιτική κατευνασμού" που ακολούθησε η Μέρκελ απέναντι στον Ερντογάν.

     Η Μέρκελ "ξέχασε" τη διεθνή πραγματικότητα, όπου οι συγκρούσεις ισχύος είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής. Ο Κλάουζεβιτς έχει πει εδώ και 80 χρόνια, ότι η Ειρήνη είναι το μεσοδιάστημα μεταξύ δυο πολέμων. Η Ειρήνη προετοιμάζει τον επόμενο πόλεμο. Είναι ζήτημα χρόνου, τον οποίον αναζητεί η επιτιθέμενη δύναμη, όταν είναι ή θεωρεί ρεαλιστικά ότι είναι δυνατόν να τον κερδίσει.

      Από την μακαριότητα της πολιτικής κατευνασμού και μονόφθαλμης θεώρησης ( δηλ. οικονομικών) των τεκταινομένων  στην Ανατολή, χερσαία και θαλάσσια, μας ξύπνησε ο Ερντογάν.

     Αποκοίμισε την Ευρώπη και τις ΗΠΑ όταν δεν τιμωρήθηκε όταν επενέβη στο ΙΡΑΚ, μπήκε στη Συρία, έφθασε στη Λιβύη και έστειλε μισθοφόρους και αεροπορική υποστήριξη και τεχνική βοήθεια στον Καύκασο.

     Αλλά πράγματι μας ξύπνησε;

    Η Γερμανία φαίνεται να εμμένει στη μονομερή, δική της αντίληψη στην εξωτερική πολιτική χωρίς καμία γεωπολιτική αντίληψη του θέματος και με μηδαμινή στρατιωτική ισχύ και να ενδιαφέρεται μόνον για τη οικονομική διεθνή της παρουσία για λόγους καθαρά εσωτερικής πολιτικής. Ίσως να σκέπτεται, σε δεύτερη φάση, ότι με την ανάπτυξη μιας ισχυρής περιφερειακής δύναμης, όπως π.χ. η Τουρκία, ανεχόμενη στην αρχή, όπως τώρα, την κατάσταση, να εκβιάσει σε δεύτερο χρόνο τη στρατιωτική της απελευθέρωση προς……. αντιμετώπιση των επικίνδυνων περιφερειακών δυνάμεων που θα γιγαντωθούν.

     Ήδη, όταν ο Πρόεδρος Μακρόν μίλησε για Ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία, η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας εδήλωσε ότι  "η ψευδαίσθηση της Ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας πρέπει να σταματήσει" ( Politico  στις 2/11/2020), για να ανταπαντήσει ο Μακρόν ότι αυτό είναι "παρανόηση της Ιστορίας" και "εζήτησε Ισχυρότερη και κυρίαρχη Ευρώπη με στρατηγική αυτονομία" και ότι πρέπει να αρχίσουμε να χτίζουμε την αυτονομία μας για τους εαυτούς μας. ( Le Grand Continent  στις 16/11).

    Εν τούτοις η κ Καρενμπάουερ επιμένει με δηλώσεις της στις 17/11/2020 ότι " η στρατηγική αυτονομία για την Ευρώπη είναι υπερβολικά φιλόδοξη αν τρέφει την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσαμε να εγγυηθούμε την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ευημερία της Ευρώπης, χωρίς το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ"!!

     Αλλά τότε τι λόγο ύπαρξης έχει η Ενωμένη Ευρώπη τόσων λαών και τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων, εάν για την επιβίωσή της είχε περαιτέρω ανάγκη υποστήριξης τρίτων δυνάμεων και Κρατών;

      Μήπως η εκκρεμότητα αυτή και άλλες εξυπηρετούν έναν βουβά αναπτυσσόμενο Άξονα Γερμανίας- Τουρκίας; Μήπως δεν πρόκειται να ληφθούν σοβαρά μέτρα κατά της Τουρκίας και πρέπει να ετοιμαζόμαστε αλλιώς;

                                                                                             ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

ΑΡΤΣΑΧ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

 

     Το μικρό κράτος ΑΡΤΣΑΧ, είναι το γνωστό μας Ναγκόρνο- Καραμπάχ. Είναι αυτό που συστήθηκε το 1994, όταν οι Αρμένιοι επανέκτησαν Αρμενικά εδάφη από τους Αζέρους ( Αζερμπαϊτζάν).

     Αλλά οι Αζέροι δεν έμειναν ηττοπαθείς και μοιρολάτρες. Από τότε άρχισαν να προετοιμάζονται για την επανακατάκτηση των χαμένων εδαφών τους. Με πρώτον βοηθό τους Τούρκους, οι οποίοι τους πατρονάρισαν ατελέσφορα στον πόλεμο του 1994  και με οπλικά συστήματα από τους Ισραηλινούς.                    

 Έτσι προέκυψε η νέα πολεμική περιπέτεια στο Ναγκόρνο- Καραμπάχ, όπου αυτή τη φορά ε κ έ ρ δ ι σ α ν  οι Αζέροι, με την βοήθεια και συμμετοχή των Τούρκων. Αυτά, βέβαια όλα, υπό την ανοχή της διεθνούς "αδιάφορης" Κοινότητας.

     Στην Κύπρο, υπό τα όμματα του ΟΗΕ και της διεθνούς Κοινότητας και τη συνηγορία των Αμερικανών, οι Τούρκοι το 1974 αποβιβάστηκαν στο βόρειο τμήμα της Κύπρου και το κατέλαβαν, υπό τις γνωστές στρατιωτικές αδυναμίες της Κύπρου. Έτσι την απόβαση αυτή ονόμασαν Αττίλα και ενώ σταμάτησαν αρκετές ημέρες, δείχνοντας ότι εφαρμόζουν ένα συναινετικό από τους Τούρκους σχέδιο, ξαφνικά συνεχίζουν την κατάληψη και άλλων εδαφών της άοπλης Κύπρου, ως  το 40% του εδάφους της. Αυτό που παραμένει μέχρι  και σήμερα και το ονόμασαν ΑΤΤΙΛΑ II.

     Αλλά από τότε ούτε η Κύπρος ούτε η Ελλάδα, εφρόντισαν να προετοιμαστούν για επανάκτηση των εδαφών της Κύπρου από τους Τούρκους, όπως έκαναν οι Αζέροι με τη συνδρομή των Τούρκων. Και όχι μόνον τούτο. Αλλά γνωστοί κύκλοι περίεργοι και ηττοπαθείς κατηγορούν την Κύπρο γιατί ανέπτυξε ενεργειακή πολιτική και  "ενέπλεξε" και την Ελλάδα σ’ ένα περιπετειώδη δρόμο!!!

     Αλλά και στις δυο περιπτώσεις, τα αποτελέσματα είχαν κριθεί προηγουμένως, στο διεθνές παρασκήνιο.

    Πριν από έξι μήνες περίπου συνήλθαν στις Βρυξέλλες, οι αντιπροσωπείες και δη σε ανώτατο επίπεδο του Αζερμπαϊτζάν, της Αρμενίας και της Ρωσίας και συνεφώνησαν ώστε πέντε επαρχίες του Αρτσάχ, να πάνε στους Αζέρους και να κρατήσουν οι Αρμένιοι τις υπόλοιπες δύο.  Αυτό είναι και το αποτέλεσμα του πολέμου.

    Δηλ. οι τρείς ενδιαφερόμενες δυνάμεις ( οι Ρώσοι θεωρούνται προστάτες της Αρμενίας!) εμεθόδευσαν την επίθεση των Αζέρων στο Αρτσάχ, άφησαν απροστάτευτους τους κατοίκους του και με πεπαλαιωμένο οπλισμό και ο Πρωθυπουργός της Αρμενίας ούτε ειδοποίησε για την συμφωνία αυτή τον Πρωθυπουργό του μικρού αρμενικού κρατιδίου Αρτσάχ. Έτσι νίκησαν οι Αζέροι  με τους Τούρκους. Οι Τούρκοι πάνε σε πόλεμο, όταν είναι βέβαιοι για το αποτέλεσμα. Παντού και πάντοτε. Να μην το ξεχνάμε.

     Στην Κύπρο ο Μακάριος εκάλεσε τις εγγυήτριες δυνάμεις, δηλ. την Τουρκία ( η Ελλάδα και η Αγγλία ήσαν στην Κύπρο) να επέμβουν για να σώσουν την Κυπριακή Δημοκρατία από τους …… Έλληνες. Αυτή η κίνηση ήταν συμφωνημένη και με τους Αμερικάνους, οι οποίοι ήθελαν να εφαρμόσουν με παραλλαγές τα σχέδια Άτσεσον δηλ. να δώσουν την Καρπασία ( βόρεια Κύπρο) στους Τούρκους. Δηλ. είχαν συμφωνήσει όλοι τους στον Αττίλα I !!! Αυτό και έγινε.

     Αλλά αφού πέρασαν καμιά δεκαριά μέρες και οι δόλιοι Τούρκοι διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχει πρόθεση εκ μέρους της Ελλάδας να επέμβει ενεργά στην Κύπρο, προχώρησαν στον Αττίλα II, έναντι άοπλου αντιπάλου.

     Και οι άφρονες και τραγικοί θιασώτες των δρώμενων,  να λέγουν με την ίδια ψυχολογία του εξαπατημένου: Ο Πρόεδρος του Αρτσάχ Χαρουτουνιάν προς τον Πρόεδρο της Αρμενίας Πασινιάν και ο Ιωαννίδης προς τον υφυπουργό ΗΠΑ Σίσκο ( για τον Αττίλα I): Μας εξαπατήσατε………

     Και ο επίλογος? Ίδιος: Στο Αρτσάχ, οι Ρώσοι επιτηρούν το διαχωρισμό των δυο λαών και στην Κύπρο οι Αμερικανοί δια του ΟΗΕ, τον διαχωρισμό των δυο Κοινοτήτων !!!

      Εμείς πότε θα ξυπνήσουμε;

                                                                     ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

ΟΙ ΠΑΦΙΣΙΣΤΕΣ ΜΑΣ

      Η Ελληνική Κυβέρνηση δηλώνει επίσημα και στην Ευρώπη, ότι δυο είναι τα θέματα μας με την Τουρκία. Η υφαλοκρηπίδα και οι θαλάσσιες ζώνες. Αυτά είναι αποδεκτά για διαβούλευση.

     Αλλά έχουμε και τους Έλληνες υποστηρικτές της διευρυμένης ατζέντας, τους γνωστούς ενδοτικούς- πασιφιστές, οι οποίοι προτείνουν  περισσότερα θέματα προς συζήτηση!!

    Έτσι ο Π.Κ. Ιωακειμίδης ομιλεί για "επτά συν τρία" ( Το Βήμα 20-9-2020), η  Μ. Κοππά, τα κατεβάζει σε έξι ( Εφημ. Συντ. 23-9-2020), άλλοι, όπως ο Ν. Μουζέλης ( Τα Νέα 19-9-2020) και Δ. Χριστόπουλος ( Lifo 27-8-2020), θέλουν να συζητήσουμε τα θέματα χωρίς ατζέντα.

     Το….. παρήγορο στην περίπτωση αυτή είναι οι ίδιοι οι Τούρκοι, οι οποίοι ομιλούν μόνον για τέσσερα θέματα ( Μ. Τσαβούσογλου, Υπουργός Εξωτ. της Τουρκίας στην Καθημερινή 15-9-2020).

     Εν τούτοις οι κύριοι αυτοί, συνθέτουν το πάζλ της πέμπτης φάλαγγας και προετοιμάζουν, όταν έλθει η στιγμή, το Ελληνικό pourquoi ( πουρκουά), όπως έκαναν οι Γάλλοι και τους κατέκτησαν οι Γερμανοί σε μια εβδομάδα.

 

Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

 

      Οι Τούρκοι δεν απεδύθησαν σε πολεμικές εμπλοκές στη Συρία, στο ΙΡΑΚ, στη Λιβύη, στο Ναβόρνο Καραμπάχ και στην Ανατολική Μεσόγειο για να υποχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις μαζί μας. Τα στρατηγικά τους σχέδια, είναι να παίζουν ρόλο διεθνούς περιφερειακού παίκτη ως επί κεφαλής του Οθωμανισμού. Θα επανέλθουν στις θάλασσές μας. Με τη βία και όση θρασύτητα τους έχει απομείνει από τις άλλες περιπέτειές τους.

     Ούτε πρόκειται να  εκτονωθούν, με το να κερδίσουν κάτι στη σκακιέρα των πολέμων που ανοίξανε. Αυτοί τα θέλουν ΟΛΑ. Το σύνδρομο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το έχουν μέσα τους.

    Μην κάνουμε το λάθος που έκαναν οι Άγγλοι και Γάλλοι, υπογράφοντες το σύμφωνο του Μονάχου με τους Χίτλερ και Μουσολίνι, υπολογίζοντας ότι θα τους ξεθυμάνουν δίδοντάς τους τη Σουηδία και ότι έτσι θα στραφούν κατά της Ρωσίας του Στάλιν, που δεν έγινε τότε, αλλά αντίθετα υπογράφηκε στο Μόναχο το 1939 και άλλο σύμφωνο, το γνωστό Ρίπεντροπ- Μολύτωφ, περί μη επιθέσεως κατ΄  αλλήλων.

    Η Γερμανία τότε, εστράφη καθ’ όλων  όσων είχε συμφωνήσει το αντίθετο και το ίδιο θα κάνει και η Τουρκία, εάν οι διεθνείς συγκυρίες της το επιτρέψουν.

      Έως τότε οι πασιφιστές μας θα κόπτονται για συνεννόηση και συμβίωση με την άδολη Τουρκία!!!

     Είναι καιρός να συνέλθουμε.

                                                                                        ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑΣ

  Στην κοινωνική μας διαστρωμάτωση έχουμε διανοίξει επικίνδυνη και αμφιλεγόμενη πορεία. Γεμάτη παγίδες.

    Αρχικά μας απασχολούσε η αποξένωση των ανθρώπων από την κοινωνία, μια τάση για απομόνωσή τους από τα άλλα μέλη της. Φοβόμαστε την ανάπτυξη αντικοινωνικών  συμπεριφορών και θραύση του κοινωνικού κρίκου

    Τα τελευταία τριάντα και πλέον χρόνια βλέπουμε ότι οι άνθρωποι όχι μόνον δεν  τείνουν προς την απομόνωση και αποξένωση, αλλά βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους. Πάρα πολύ κοντά.

     Αυτό το πολύ κοντά, είναι άλλη μια ακραία κοινωνική συμπεριφορά. Γιατί υπερβαίνει και εμποδίζει την ο υ σ ι α σ τ ι κ ή κοινωνική επαφή, που ζωογονεί το κοινωνικό κύτταρο.

       Αυτή η υπέρβαση της στενής επαφής, είναι εκδήλωση καθαρά προσωπικού- ναρκισσιστικού τρόπου ζωής και βίου. Θέλει να επιβάλει το δικό του πρότυπο ζωής, ισοπεδώνει τις άλλες προσωπικότητες, ευνοεί τη θρασύτητα του λόγου, ισομοιράζει άξιους και ανάξιους, κορυφαίους της δημόσιας Ιεραρχίας και απλούς εργαζόμενους, εμποδίζει την ήρεμη και ενεργό συμμετοχή των ανθρώπων στο δημόσιο βίο. Η οικειότητα  αυτή, δεν έρχεται από παραχώρηση του "άλλου",  απευθύνεται στον "άλλον", είτε τον γνωρίζει είτε όχι στο "ΕΝΙΚΟ",  σου ζητάει πράγματα που δεν τα διαπραγματεύεσαι ούτε με τον αδελφό σου, μπαίνει στο σπίτι σου, σαν να μένει χρόνια με τα μέλη της οικογένειάς σου και πολλές φορές δοκιμάζεται η οικογενειακή σου γαλήνη.

    Η ευγένεια αισθημάτων, η λεπτότητα της συμπεριφοράς, η προώθηση άλλων θέσεων και απόψεων, αποτελούν μέτριες πράξεις και εκδηλώσεις. Η τυρρανία της οικειότητας έχει αναστρέψει την αποδοτικότητα του ορθολογισμού, δεν επιτρέπει την ουσιαστική κοινωνική επαφή, δεν επιτρέπει την ανάπτυξη ισοτίμων σχέσεων, που αποτελούν το κριτήριο της κοινωνικής προόδου.

    Ενθυμούμαι σε μια κοινωνική εκδήλωση: μια ομάδα δικηγόρων και δικαστών εκάναμε "πηγαδάκι" και ανταλλάσαμε απόψεις κ.λ.π. Τότε ένας νεαρός πρωτοδίκης, απευθύνεται σε σεβαστό Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου και του λέγει: " Μιχάλη, δεν έπρεπε να κάνεις αυτό, αλλά……….". Ο νεαρός πρωτοδίκης δεν είχε καμία οικογενειακή ή φιλική ή άλλη σχέση με τον Αντιπρόεδρο. Και όμως, του απευθύνθηκε θρασύτατα, με το μικρό του όνομα.

    Αυτή η αλόγιστη, η ανεύθυνη, η αποκρουστική οικειότητα, αποτελεί ανάχωμα στην κοινωνική ζωή και στην ενεργό συμμετοχή των πολιτών στο δημόσιο βίο.

     Αυτά τα ολίγα, για τον κοινωνικό μας προβληματισμό και για την αναδιάταξη της πορείας μας προς την πρόοδο.

                                            ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

ΛΙΑΚΟΣ ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΗ "ΝΤΡΕΠΟΜΕΝΟΣ"

      Τα αποκαΐδια της Μόρια, εχτύπησαν και τα ρουθούνια των Εθνομηδενιστών στην Αθήνα.

     Ο γνωστός σύμβουλος του κ. Τσίπρα, φερόμενος ως ιστορικός Αντώνης Λιάκος πόσταρε  τα ακόλουθα μετά τη σύλληψη των φερόμενων δραστών του εμπρησμού στη Μόρια:

     " Αν ήμουν 16-17 χρονών, είχα περάσει από χίλια μύρια κύματα για να φθάσω σε Ευρωπαϊκή γη της επαγγελίας και βρισκόμουν στην κόλαση της Μόρια, κι εγώ φωτιά θα έβαζα.

     Να μην αφήσουμε ανυπεράσπιστους τους Αφγανούς νεαρούς πρόσφυγες.

     Να οργανώσουμε τη νομική τους υπεράσπιση.

     Να μην τους εγκαταλείψουμε στα χέρια του Χρυσοχοΐδη.

     Είναι και ανθρωπιστικό και δημοκρατικό καθήκον."

     Ξεσηκώθηκε ο κόσμος με τη θρασύτητα του ανθρώπου!

     Αυτός, στριμωγμένος ποστάρισε ότι εγώ δεν είπα " κάψτε τη Μόρια"   ή  καλά κάνατε που την κάψατε", δεν καταλάβατε τι εννοούσα.

     Ο κ. Λιάκος στα 16-17 του χρόνια θα έβαζε φωτιά.

    Τώρα στα ήντα- ήντα του, δεν λέει βάλτε φωτιά, αλλά λέει να μην αφήσουμε ανυπεράσπιστους τους Αφγανούς, που έβαλαν τη φωτιά!!

     Λέει , να οργανώσουμε την νομική τους υπεράσπιση!

     Λέει, να μην εγκαταλείψουμε στα χέρια του Χρυσοχοΐδη , δηλ. της αρχής που είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια της Χώρας, τα μπουμπούκια που έκαψαν τη Μόρια!!!

     Που δεν είναι πρόσφυγες, αλλά αναζητούν τη γη της Επαγγελίας!

     Εμείς καταλαβαίνουμε καλά τι λέγει και τι εννοεί ο κ. σύμβουλος Τσίπρα..

     Μέχρι να τους πιάσουνε δεν μιλάγανε. Πήγαινε καλά το πράγμα! Μόλις συνελήφθησαν στρέφεται υποτιμητικά κατά του Υπουργού της Αρχής που τον συνέλαβε και ζητάει υπεράσπιση των δραστών και προσωπική και νομική!!

     Την νόμιμη υπεράσπισή τους την έχουν. Ποιους άλλους καλεί σε υπεράσπιση ο κ. σύμβουλος; Ποιος κρύβεται πίσω από τους εμπρησμούς;

     Δεν πρόκειται για έλλειψη ορθολογισμού ή υπευθυνότητας. Πρόκειται για συνειδητές ενέργειες υπεράσπισης του εμπρησμού!

       Ο λύκος, την τρίχα κι αν την άλλαξε, τη γνώμη δεν την άλλαξε.

                                                                             ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

Ο BIG BROTHER

 

ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΥΘΥΝΗ

         Ο big brother, o Μεγάλος αδελφός, περιγράφεται από τον Τζωρτζ Όργουελ, συγγραφέα του βιβλίου «1984»,  σαν μάτι, που βλέπει και παρατηρεί τα πάντα στην Ανατολική Ευρώπη. Ένα μάτι εφιαλτικό, που παρακολουθεί τα πάντα στον ύπνο, στη ζωή σου, στην καθημερινότητά σου, στην εργασία σου, στην ιδιωτική σου και ελέγχει τα πάντα, όπως τις λέξεις σου, τις πράξεις σου και όλες τις ιδιαιτερότητές σου.             

 "Ο Μεγάλος Αδελφός", αποτελεί την έκφραση της πιο άθλιας τυραννίας.

     Η σκοτεινή πλευρά αυτού του πολιτικού έργου, μεταφέρθηκε ως reality show εις τα τηλεοπτικά μέσα επικοινωνίας.

    Υποτίθεται ότι η τηλοψία ψυχαγωγεί, μορφώνει, διδάσκει "αξίες", προβάλλει" αρχές", διαπαιδαγωγεί τους νέους ιδιαίτερα και παραδειγματίζει το κοινό.

    Στην προοπτική αυτή θα ανέμενε κανείς οι "παίκτες" του show να έχουν μόρφωση, να έχουν χαρακτήρα κοινωνικής ευθύνης, να έχουν ανοιχτά μυαλά και ανοιχτούς ορίζοντες, ώστε να αποτελούν παράδειγμα στο κοινό.

     Πολύ περισσότερο όταν έχεις πρόθεση να καταργήσεις κάθε ιδιωτικότητα. Δυστυχώς αυτή η κατάργηση της ιδιωτικότητας σε αυτό το τηλεπαιχνίδι, δηλ. της δημοσιοποίησης της ιδιωτικότητας σου, γίνεται με προβολή του ασήμαντου, σε έναν δήθεν πόλεμο απροσχεδίαστο ή απρόσμενο του τίποτε, από άτομα ανεπαρκούς παιδευτικού συστήματος και μη ελεγμένης κοινωνικής και καλλιτεχνικής ευαισθησίας.

    Αυτό αποδεικνύει και η παράσταση των καλλιτεχνών του show,που διεκόπη η μετάδοση από τηλεοπτικό σταθμό.

     Είναι φανερό ότι οι οργανωτές εζήλωσαν τη δόξα των αδελφών ΚΑΡΝΤΑΣΙΑΝ, που ξεκίνησαν τα ριάλιτυ σόου πριν 14 χρόνια . Αλλά είχαν την απερινόητη έμπνευση, να την εφαρμόσουν τώρα που οι αδελφές μετά την πολυτάραχη ζωή τους, έφθασαν στο τέλος του σόου τους, αφού πούλησαν το τίποτα, σε πανάκριβη συσκευασία, "φτιάχνοντας μόδες του αφρού". Και αφού το προϊόν όχι μόνον κούρασε, αλλά εξύπνησε και την αξιολογική κρίση του κοινού, στην απαξίωση του ασήμαντου.

     Οι τηλεοπτικοί σταθμοί σιτίζονται από τις διαφημίσεις που τους εξασφαλίζει η μεγάλη τηλεθέαση. Και εδώ έχει θέση η ανάδειξη μιας κοινωνικής αναισθησίας που αποδέχεται ή ανέχεται την προβαλλόμενη τερατωδία.

     Η σκοτεινή έλξη μεγάλης μερίδας του κοινού για το κουτσομπολιό, για την ασημαντότητα περιεχομένου του θεάματος της κλειδαρότρυπας, παρασύρει τους πρωταγωνιστές σε επίδειξη, ναρκισσισμού, απροσμέτρητης ηλιθιότητας και απελπιστικής κουλτούρας!! Η άξεστη γλώσσα, οι απελέκητοι τρόποι και οι ασήμαντες γελοίες εκδοχές της καθημερινότητας, συγκροτούν την τιποτολογία του τηλεθεάματος.

    Πρέπει να σταθούμε στη δική μας συμπεριφορά, να αναλογιστούμε τη δική μας συνευθύνη, μαζί με τους παίκτες του reality, γιατί όλοι είμαστε προϊόντα μαζικής εξαχρείωσης. Έτσι φαινόμαστε.

Αλλά, ευτυχώς, αυτός δεν είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας…

                                                                                                      ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

                                                          

Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΦΑΡΣΑ

 

     Το σκηνικό των εκβιασμών, εκφοβισμών, απειλών, παραβιάσεων όλων των κανόνων του διεθνούς δικαίου, της επίδειξης του προσωπείου της ισλαμικής Τουρκίας του Ερντογάν και της άνευ ορίου πειρατικής επέμβασης στα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών της ανατολικής Μεσογείου, εξύπνησε τους πλαδαρούς Ευρωπαίους.

     Πρώτα θύματα της βουλιμίας του εθνικιστικού παροξυσμού του Ερντογάν, είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Δηλαδή, δυο μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς υφιστάμεθα τις άμεσες συνέπειες, του συνδρόμου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

     Έγινε κατανοητό πλέον και στους Ευρωπαίους, ότι αυτή η Ευρώ Τουρκική φάρσα, των εταιρικών σχέσεων Ευρώπης- Τουρκίας και η "Ευρωπαϊκή στρατηγική για την Τουρκία" ( Κάρντιφ 1998) και Ελσίνκι 1999), τελειώνει.

     Η Τουρκία, ανήκει στην Ανατολή, δεν θέλει να έχει σχέση με το δυτικό πολιτισμό. Την έλκει ο Οθωμανισμός. Παριστάνει την υπερδύναμη, με ξύλινα πόδια. Με καταρρέουσα οικονομία και με "ανθούσα" πανδημία.

     Η Ελληνική ηγεσία, προσπαθεί  απεγνωσμένα και με αξιέπαινες πρωτοβουλίες , να ξεπεράσει την παράλογη πολιτική  που παρήγαγε η Ευρώπη, όλα τα προηγούμενα χρόνια και με συνυπογραφή της Αθήνας. ( Συμφωνία Ελσίνκι , παραδοχή συνοριακών διαφορών, ( 1997) Μαδρίτη "ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο" - γκρίζες ζώνες και ενώ η Τουρκία κατέχει το 40% της Κύπρου, την δεχτήκαμε υποψήφια για ένταξη στην Ε.Ε.)!

     Οι αμφιταλαντεύσεις των Ευρωπαίων και σήμερα, ιδιαίτερα στην επιβολή άμεσων και αποτελεσματικών κυρώσεων, είναι δικαιολογημένες  από την πολυχρόνια διάβρωση του Ευρωπαϊκού συστήματος, από τον εμφανώς έρποντα φιλοτουρκισμό, μεγάλων δυνάμεων       ( Γερμανία, ΗΠΑ).

     Τώρα η Γαλλία, βγήκε εκτός διπλωματικής γλώσσας. Οι Τούρκοι δεν καταλαβαίνουν από λόγια, αλλά μόνον από έργα, είπε ο Μακρόν.

    Τις τελικές αποφάσεις τις περιμένουμε. Μπορεί και να αργήσουν κάπως. Πάντως η Ευρώπη, αλλάζει ρότα στην Τουρκική επιθετικότητα και βουλιμία.

 

ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

   Και ενώ αυτά συμβαίνουν σε διεθνές επίπεδο, έχουμε και τους "δικούς μας" εντός των τειχών, να ομιλούν για συνδιαλλαγή, μη σύρραξη, για ησυχία, για κουβέντα να γίνεται, ώστε να μην αποτρέψουμε την Τουρκία από τον Ευρωπαϊκό της ….. δρόμο. Είναι αυτό το ίδιο πνεύμα, που επέτυχε τη διάβρωση των Ευρωπαίων στις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας. Ποτέ δεν ήθελε να γίνει μέλος της Ε.Ε. Ήθελε ειδική σχέση, δηλ. και μέσα και έξω, να τα παίρνει, αλλά να μην δίνει τίποτε και να κάνει την οθωμανική πολιτική της.

     Οι εθελοντές αυτοί, δεν είναι διόλου κατανοητοί. Εκφράζουν έναν ανεξήγητο ραγιαδισμό και μια δήθεν ειρηνική διάθεση, στον  πόλεμο με τον δηλωμένο εχθρό, που μόνο χαμηλά πατριωτικά αντανακλαστικά προδίδει. Βέβαια ορισμένοι, δεν αποκρύπτουν την πεποίθησή τους ότι: τα έθνη και τα Κράτη είναι ξεπερασμένες οντότητες. Γι’ αυτό υπάρχουν μόνον πολίτες  ( Δ. Χριστόπουλος," Lifo" 27-8-20).

     Στο μυαλό τους, εθνική ασφάλεια και εθνική κυριαρχία, δεν υπάρχει. Προφανώς ασκούνται οι εξουσίες αυτές, από τα δικαιώματα του μετανάστη ή του μασκαρεμένου πρόσφυγα.

    Άλλοι πάλι, έφτασαν  στο σημείο να ζητούν μη επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας, για να μην "στριμωχτεί", στην Ευρωπαϊκή της πορεία προφανώς   ( Π. Κ. Ιωακειμίδης, ΤΑ ΝΕΑ 24-8-2020).

    Πρέπει να το καταλάβουμε. Το παραμύθι της Ευρωπαϊκής Τουρκίας, έχει τελειώσει. Είναι καιρός, να αντιμετωπίσουμε απέναντί μας την Τουρκία, που πραγματικά είναι, με μια άλλη πολιτική.

     Μπορεί κάθε ψευτοδιανοούμενος να κλασαυχενίζεται με την αιρετικότητα των γραφομένων του, αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι προσφέρει πολλή κακή υπηρεσία στην αλήθεια και στην πραγματικότητα.

     Οι Έλληνες, εθελοντές δουλείας, δεν γίνονται.

                                                                                       ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

Τι πρέπει να ξέρουμε; που δεν ξέρουμε…

 

Με τις συμβάσεις της Γενεύης (1958, 1960) και τη σύμβαση του Montego Bay της Jamaica (1982), στις θαλάσσιες ζώνες, περιλαμβάνονται εκτός από την υφαλοκρηπίδα και η αιγιαλίτιδα ζώνη ή χωρικά ύδατα, η συνορεύουσα ζώνη και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ( Α.Ο.Ζ.).

Η Ελλάδα, τις συμβάσεις αυτές τις έχει επικυρώσει, δηλ. τις έχει αποδεχθεί.  Η Τουρκία όχι.

Εμείς πρέπει, όπως στην αρχή δήλωσε ο Πρωθυπουργός, να μιλάμε μόνον για υφαλοκρηπίδα.

Δεν ακούγεται καλά, αυτό που άρχισαν διάφοροι αξιωματούχοι να μιλάνε για «θαλάσσιες ζώνες». Διότι εάν η Ελλάδα δεχτεί συζητήσεις Θαλασσίων ζωνών, πέραν της υφαλοκρηπίδας- ΑΟΖ, τότε οι Τούρκοι, κατά την πάγια τακτική τους, θα διευρύνουν την έννοια των «θαλασσίων ζωνών», μιλώντας για βραχονησίδες και πολλά άλλα γνωστά, μέχρι… Λιβύης!

Οι Τούρκοι, δεν επιθυμούν πολιτισμένο διάλογο μεταξύ πολιτισμένων κρατών. Επιθυμούν να επιβάλουν τη θέλησή τους, με τη προβαλλόμενη δύναμή τους.   Πρόκειται για εφαρμογή του Ισλαμοεθνικιστικού συστήματος, προς ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι Τούρκοι θέλουν να καταστούν απόλυτοι κυρίαρχοι στην περιοχή και αδιαφορούν για το διεθνές δίκαιο κ.λ.π.

Μόνος στόχος και σκοπός των Τούρκων είναι η δορυφοριοποίηση των γειτόνων τους με κάθε τρόπο. Και εμπόδιο ουσιαστικό, είναι η Ελλάδα και η Κύπρος.

ΝΕΑ ΠΕΜΠΤΗ ΦΑΛΑΓΓΑ;

Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα και τους άμεσους κινδύνους ακρωτηριασμού και πλέον της πατρίδας μας, έχουμε και "κάποιους" που με διάφορα δημοσιεύματα ή δήθεν αθώες παρατηρήσεις στα ΜΜΕ, διερωτώνται πώς θα τα βγάλουμε πέρα, μπροστά στην υπέρτερη ισχύ της Τουρκίας. Επομένως πρέπει να ενδώσουμε………

Πρώτα - πρώτα ΟΛΟΙ αυτοί, αλλά και οι στρατιωτικοί αναλυτές, όλων των χωρών της περιοχής και όχι μόνον, ΔΕΝ προβάλλουν κ α ν έ ν α   α π ο φ α σ ι σ τ ι κ ό   π λ ε ο ν έ κ τ η μ α για την Τουρκία,  με γνώμονα την ισορροπία ισχύος στο Ελληνοτουρκικό σύστημα.

Προχθές  μόλις, τα F- 16 της Π.Α. πήγαν στην άσκηση της Κύπρου, χωρίς να τα αντιληφθούν οι Τούρκοι και τα ραντάρ τους. Όταν δε επέστρεφαν, τους δημιούργησαν  εμπλοκή, με αποτέλεσμα να τρέψουν τα Τουρκικά αεροπλάνα σε φυγή.

Το ίδιο συμβαίνει, σε όλα τα  ποιοτικά επίπεδα του συστήματος.

Οι Τούρκοι δεν πολέμησαν ουσιαστικά εδώ και 100 χρόνια. Και σήμερα, στη Λιβύη έστειλαν μισθοφόρους τζιχαντιστές να πολεμήσουν. Δεν ετόλμησαν οι ίδιοι.                                            Όταν χρειάστηκε να…… κάνουν πόλεμο με τη Συρία, δεν έκαναν καμία ενέργεια να εισβάλουν, έως ότου συμφώνησαν προς τούτο: Ρωσία και ΗΠΑ. Δηλαδή, εκ του ασφαλούς. Αλλά και πάλιν δεν κατόρθωσαν να καταλάβουν τριακόσια μέτρα λωρίδας, σε μήκος 30 χιλιομέτρων και να τη διατηρήσουν. Έναντι ουσιαστικά ανύπαρκτου στρατού.

Λέγοντας αυτό, δεν εννοώ ότι πρέπει να κάνουμε πόλεμο με την Τουρκία. Αλλά απλά ενημερώνω τους συμπολίτες μου, ότι θα πρέπει να έχουν τα βλέμματα τους και στους σπουδαιοφανείς,  που εισάγουν ανύπαρκτες έως ηττοπαθείς αντιλήψεις στον κρίσιμο αυτό χρόνο, σε σχέση με την κρίση των Ελληνοτουρκικών και επιχειρούν έτσι: να επιβληθούν στην Ελληνική κοινή γνώμη.

                                                                                       ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

ΠΑΡΩΝ στο σώμα……

 

ΠΑΡΩΝ στο σώμα……

ΑΠΩΝ στην ψυχή και στην Ιστορία

 

     Τι ντροπή, τι καταισχύνη,

     τι μικρoκομματικός αμοραλισμός!

     Στα θέματα με την Τουρκία!

     που ξέρουμε ότι μας θέλει δούλους.

     ΠΑΡΩΝ, δηλώνει στη Βουλή για τη μεγάλη σφήνα που βάζει η Ελλάδα στην Τουρκία με την Αίγυπτο.

     Τι αμετροέπεια, τι  πολιτική ασυνέπεια!! Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, παραβλέπει τις δηλώσεις του στο παρελθόν όταν ήταν Κυβέρνηση, ότι το "ΠΑΡΩΝ", είναι λιποταξία!

    Και η λιποταξία σε ώρα μάχης ξέρουμε όλοι πως τιμωρείται. Η πολιτική λιποταξία είναι ακόμη χειρότερη. Κατεδαφίζει την Πατρίδα.

    Στις δύσκολες στιγμές του Έθνους, όταν δηλώνεις παρών κατά το σώμα, είσαι ΑΠΩΝ στην ψυχή του Έθνους και στην Ιστορία των Ελλήνων.

                                                                              ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

Η ΚΑΜΑΡΙΛΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ

     Αυτοί που δικαιολογούν την παρουσία τους στο δημόσιο, με την γραφειοκρατική τους συνείδηση, γράφε ασυνειδησία, επικαλούνται τη….. νομιμότητα του γράμματος του Νόμου.

    Δεν τους ενδιαφέρει η ουσία του έργου. Αυτήν την τορπιλίζει  συστηματικά, η γραφειοκρατική τους διαστροφή. Όπου δεν μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα ή να δώσουν λύση σε κάποιο θέμα, επικαλούνται το Νόμο, που υποτίθεται τους εμποδίζει.

    Και όλοι αυτοί, δεν έχουν πολιτικοί ή ιδεολογικό συγκεκριμένο προσανατολισμό!. Μάλιστα, εκείνοι που είναι απόλυτοι και άτεγκτοι στην εφαρμογή του γράμματος του Νόμου, είναι συνήθως οι αριστεροί.

    Τέτοιοι είναι εκείνοι, που στο προηγούμενο δημοσίευμά μας, για αλλαγή του τρόπου παροχής της εργασίας των εργαζομένων χωρίς θρησκευτική τήρηση του καθιερωμένου ωραρίου, ζορίστηκαν αφάνταστα και εκδήλωσαν την αντίθεσή τους, επικαλούμενοι τον….. Νόμο και τα ωράρια εργασίας του. Απέδωσαν δε έμμεσα ( δηλαδή απείλησαν) ευθύνες, σε αυτόν που θα επιχειρήσει να αλλάξει τα ωράρια εργασίας!!!

    Δεν πρόκειται για γραφειοκρατική εμμονή, αλλά πνευματική στείρωση των λοβών του εγκεφάλου τους. Είναι πιο ανησυχητικό το φαινόμενο.

Η αξία της εργασίας.

     Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί για τον προσδιορισμό της αξίας της εργασίας.        Ο Μάρξ, έγραψε χιλιάδες σελίδες και για την "υπεραξία" της εργασίας. Δηλαδή ως έναν από τους τρόπους των κεφαλαιοκρατικών σχέσεων παραγωγής και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

    Αλλά εδώ, έχουμε αφήσει πίσω τον Μάρξ. Εδώ, ο εργαζόμενος είναι εντεταλμένος για τη διεκπεραίωση ορισμένου έργου. Π.χ. την αποκομιδή των απορριμμάτων της πόλεως, σε έναν συγκεκριμένο τομέα και όλοι μαζί, όλης της πόλεως.

    Το ωράριο εργασίας τους, από το Νόμο έχει καθοριστεί, σε έξι ώρες. Εάν ο εργαζόμενος περατώσει το έργο του, σε δυο- τρείς ώρες, ο σημερινός εργοδότης του Δήμου, δεν του ζητά να συνεχίσει το ωράριό του έως όταν φθάσουν και συμπληρωθούν όλες οι ώρες για να σχολάσει από την εργασία του. Ούτε του μειώνει το ημερομίσθιό του, κατά τις ώρες που δεν έχει δουλειά.

    Αντίθετα, του επιτρέπει να αποχωρήσει από την εργασία του ( αφού βεβαίως έχει ολοκληρώσει το έργο του της κάθε ημέρας) και να πάει όπου θέλει ( στην οικογένειά του, στην φροντίδα των παιδιών του κ.ο.κ.)

       Ο Μάρξ, αυτό, δεν το είχε  σκεφθεί. Ούτε το φανταζότανε στην εποχή του. Πως είναι δυνατόν, οι σχέσεις παραγωγής και εργασίας, να οδηγούν στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όταν ο χρόνος της εργασίας μειώνεται για την ίδια παραγωγή, χωρίς να μειώνεται η ανταμοιβή της!!!

    Το σύστημα αυτό, ο Μάρξ, θα το αποθέωνε, εάν δεν το ονόμαζε ουτοπικό.

    Αλλά εδώ δεν έχουμε ΟΥΤΟΠΙΑ, αλλά πρακτική εφαρμογή του συστήματος.

    Έτσι, όσοι επικαλούνται το ωράριο εργασίας του εργαζομένου- ως κατοχυρούντος τα δικαιώματά του στην εργασία και κατά τούτο παραβιάζουν τον Νόμο- δεν είναι μόνον γραφειοκράτες, ούτε είναι μαρξιστές ή οτιδήποτε αριστεροί. Είναι απλά, α ν ό η τ ο ι.

Ο ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ

      Ο Νόμος, καθορίζει ένα πλαίσιο ωραριακής εργασίας στον εργαζόμενο.          Ο εργοδότης, είναι εκείνος που καθορίζει μέσα στο ωράριο αυτό, τον τρόπο εργασίας του εργαζόμενου κατά τον πλέον εποικοδομητικό και αποτελεσματικό τρόπο, που αυτός ορίζει.

    Υπεύθυνος για τον εργαζόμενο και την εργασία του, είναι ο εργοδότης, δηλαδή εδώ, ο Δήμος. Εάν ο εργοδότης, ικανοποιηθεί από τη δουλειά του εργαζόμενου, έχει δικαίωμα να παράσχει αυτόν, κάθε είδους διευκόλυνση, από ρεπό, τιμητική άδεια, σε ορισμένες περιπτώσεις και μπόνους και ασφαλώς  διαφορετικής ισχύος ωράριο. Ο Νόμος, δεν επιβάλλει την υποχρεωτική εξάντληση του ωραρίου, στους εργαζόμενους, της καθαριότητας ή συναφών εργασιών.

    Άλλη είναι η περίπτωση, των διοικητικών και τεχνικών υπαλλήλων, οι οποίοι πρέπει να είναι παρόντες στο ωράριό τους, διότι σε αυτό το ωράριο, έρχονται οι πολίτες δια να λύσουν τα αιτήματά τους. Και δεν μπορείς, στο νόμιμο ωράριο του υπαλλήλου, οποτεδήποτε έλθει ο πολίτης, να δηλώσεις απουσία και άρνηση εξυπηρέτησης.

    Επομένως, αυτοί που επικαλούνται ωράριο εργασίας- για τους εν λόγω εργαζόμενους- είναι εκτός ορίων νομιμότητας,  οι ίδιοι.

Σκοπιμότητες

      Αλλά εδώ δεν έχουμε μόνον τη γραφειοκρατική και σε πολλές περιπτώσεις Μανδαρινική συμπεριφορά, ορισμένων κρισίμων παραγόντων του Δήμου.

    Υπάρχει σκοπιμότητα. Να μην ξεπεράσει ο Δήμαρχο,ς το τείχος των μανδαρίνων- γραφειοκρατών και έλθει σε άμεση επαφή με τους εργαζόμενους. Διότι τότε, θα αποκαλυφθεί ο μη εποικοδομητικός ρόλος αυτών, στην επίλυση των προβλημάτων τους, η ανασταλτική τους διάθεση. Έτσι καιροπετάνε τους εργαζόμενους και τους πολίτες.

    Ο Δήμαρχος θα αποκτήσει από πρώτο χέρι, αντίληψη των αναγκών των εργαζομένων και του Δήμου. Οι εργαζόμενοι, είναι οι ειλικρινείς φορείς των αναγκών του Δήμου. Θα ξεπεραστούν διάφορα ταμπού, θα πέσουν μάσκες, θα αναφανούν τα κραυγαλέα μηδενικά και οι κρυπτόμενες ασημαντότητες.

Ο Δήμαρχος θέλει να γράψει ιστορία;

      Όλα όσα εκθέσαμε παραπάνω, εξαρτώνται από τη θέληση και την επιμονή του Δημάρχου. Ο κ. Βασίλης Θώδας, είναι νέος, ορεξάτος και πρέπει να είναι και φιλόδοξος.

     Είναι πολύ τυχερός, που βρίσκεται μπροστά σε μια τέτοια ουσιαστική και υλοποιήσιμη πρόκληση. Του δίδεται η ευκαιρία να γράψει ιστορία. Και το ξέρει. Το ξεπέρασμα της γραφειοκρατίας, είναι το μεγαλύτερο γέρας και η καλύτερη σφραγίδα επιτυχίας, για τον πολιτικό.

                                                                                   ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ των δήθεν αφελών "επιστημόνων"

      Τον τελευταίο καιρό, ενώ η Τουρκία προκαλεί και απειλεί συνεχώς, όλη τη Μεσόγειο και πιο πολύ την Ελλάδα και ενώ δεν αποκλείεται θερμό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας- Τουρκίας, βγαίνουν κάποιοι να δημοσιοποιήσουν τις "επιστημονικές " απόψεις τους, που είναι καθαρά υποβοηθητικές των Τουρκικών επιδιώξεων.

    Πρώτα- πρώτα, το θέμα δεν είναι επιστημονικό, αλλά εξόχως και αποκλειστικά και  π ο λ ι τ ι κ ό. Βρισκόμαστε μέτωπο με μέτωπο, με τον εχθρό.

     Έπειτα, οι διάφορες ποικίλες επιστημονικές ( γεωπολιτικές ή νομικές) ερμηνείες, από το γεγονός και μόνον ότι είναι ποικίλες, δεν αποτελούν επιστημονική αλήθεια.

    Εξ άλλου, είδανε οι εν λόγω "επιστήμονες", κανέναν άλλον επιστήμονα ή διανοούμενο Τούρκο, να δημοσιοποιεί απόψεις που δεν ευνοούν την Τουρκία ή λένε ένα καλό λόγο για την προστατευόμενη από την ΟΥΝΕΣΚΟ Αγία Σοφία ή για τα δικαιώματα αυτονομίας κ.λ.π. των Κούρδων ή για την παράνομη κατοχή και παραμονή των Τούρκων στην Κύπρο;

    Μήπως είμαστε πολύ αφελείς;

 Πολύ λόγος έγινε, για την απόσταση του Καστελόριζου, από την Ρόδο και την Τουρκία.

    Πότε αποτέλεσε γνώμονα για την προάσπιση του κυριαρχικών δικαιωμάτων μιας χώρας, η απόσταση που τη χωρίζει από τον εχθρό ;

     Η Αγγλία της Μάργκαρετ Θάτσερ, έκανε ολόκληρη εκστρατεία και πόλεμο για τα νησιά Φώκλαντ, που είναι στην Αργεντινή και κανένας Εγγλέζος πολιτικός ή διανοούμενος δεν της είπε ότι: δεν πρέπει να προασπίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Αγγλίας στα Φώκλαντ που δεν είναι 68 μίλια μακριά, όπως η Ρόδος με το Καστελλόριζο.

     Οι Αθηναίοι με τον Κίμωνα, εξεστράτευσαν,  τον 4ο αιώνα π.χ. και καταναυμάχησαν τους αντιπάλους τους, στην Κύπρο ( όπου ο Κίμων σκοτώθηκε και επί 30 ημέρες απέκρυπταν το θάνατό του, μέχρι την τελική νίκη), όπου η απόσταση βεβαίως δεν είναι 68 μίλια όπως Ρόδος- Καστελλόριζο.

     Οι Ρώσοι, κατέλαβαν την Κριμαία, στη νότιο Ουκρανία και η απόσταση:Ρωσία- Κριμαία, δεν είναι 68 μίλια μακριά όπως Ρόδος- Καστελλόριζο.

     Πέραν αυτών, ποιος είπε ότι επειδή ένα τμήμα εδάφους, ένα νησί, είναι πλησιέστερο στα όρια του άλλου Κράτους, πρέπει ή έχει το δικαίωμα το άλλο Κράτος να το καταβροχθίσει;

     Και μιλάμε για τη περίπτωση του Καστελλόριζου. Εδώ δεν προβάλουν οι "επιστήμονες" μας ή αποκρύπτουν και την ιστορία και την γεωγραφία.

     Ποτέ δεν πήγε, κανένα Καστελλόριζο προς την Τουρκία. Το Καστελλόριζο, παραμένει εκεί,  επί χιλιετηρίδες στην Ελληνική Επικράτεια. Ήταν χιλιάδες χρόνια εκεί, πριν οι Τούρκοι καταλάβουν τα εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και ως εκ τούτου και τα ιστορικά εδάφη της Ιωνίας κ.λ.π.

     Δηλαδή οι Τούρκοι, πλησίασαν με κατακτήσεις προς τα νησιά μας. Αυτά, δεν ήταν ούτε έγιναν ποτέ δικά τους.

     Πως θέλουν με διάφορες μεθοδεύσεις ή βολικές ερμηνείες να τα καταβροχθίσουν;

     Εάν υπήρχε τέτοιο δικαίωμα, τότε και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είχαν καταβροχθίσει την Κούβα, αφού είναι σπιθαμιαία ως μέγεθος για τις ΗΠΑ και μια ανάσα από το Μαϊάμι. Και υπάρχουν πλείστα παραδείγματα στον κόσμο.

     Οι "επιστήμονές" μας, κάνοντας χρήση της ακαδημαϊκής τους ελευθερίας, θεωρούν ότι δεν είναι ενδοτικοί, όταν προτείνουν έντιμους συμβιβασμούς την ώρα του πολέμου και μάλιστα δια δημοσιοποιήσεως των προτάσεων τους!!!

     Η αλήθεια είναι ότι: εάν απέβλεπαν σε τέτοιους στόχους και είχαν τέτοιες προθέσεις, έχουν τις κατάλληλες θέσεις να τις εισηγηθούν στην Κυβέρνηση     ( όποια Κυβέρνηση είναι, άλλως τε, όλοι τους είναι κρατικοδίαιτοι, είτε απ’ ευθείας από το Δημόσιο είτε μέσω Ιδρυμάτων κ.λ.π.) και να αναμένουν τις εξελίξεις.

     Αλλά δεν έχουν τέτοιες προθέσεις. Διότι ασφαλώς στις αρμόδιες Κυβερνητικές εξουσίες, έχουν εκθέσει τις απόψεις τους αυτές.

 Αλλά, δεν αρκούνται σε αυτό.

Θέλουν με τη δ η μ ο σ ι ο π ο ί η σ η τους, να επηρεάσουν και το Λαό. Να δημιουργήσουν πνεύμα σκεπτικιστικό, ηττοπάθειας, υποχωρητικότητας και συγχρόνως να ασκήσουν πίεση στην Κυβερνητική πολιτική.

    Αυτό, δεν προδίδει αφέλεια. Αποκαλύπτει εμμονή, η οποία δεν συνάδει με επιστημονική αντικειμενικότητα και αβρότητα.                                                              

Εάν είχε κηρυχθεί πόλεμος, αυτά, θα τα λέγαμε αλλιώς……..

                                                                                             ΓΙΑΝ.ΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ 2021 ΚΑΙ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ

     Έγινε μια Επιτροπή για τον εορτασμό των 200 χρόνων, από την Επανάσταση των Ελλήνων του 1821.

     Πρόεδρος, ορίστηκε η κ. Αγγελοπούλου και μέλη της, άγνωστα τον αριθμόν και άγνωστα των επωνύμων στο ευρύ κοινό.

     Το έργο της, δεν το ξέρει κανείς έως τώρα. Από την διαχείριση της ιστοσελίδας της παίρνουμε κάποιες πληροφορίες, που τυγχάνουν ευρείας αρνητικής δημοσιότητας.

      Στη σύνθεση της Επιτροπής αυτής, προφανώς κατεβλήθη προσπάθεια, επιτυχής όπως φαίνεται, να κυριαρχήσει η γνωστή μεταπολιτευτική αριστερή "διανόηση" των εθνομηδενιστικών αντιλήψεων.

     Εν τούτοις, όπως φαίνεται, υπάρχουν και άλλα μέλη που φέρονται ως μη αριστερών μονομανιών, αλλά εμπνέονται από φιλελεύθερες αντιλήψεις, του συστήματος του νεοφιλελευθερισμού, που και αυτός, πιέζει στην εξαφάνιση των εθνικών κοινοτήτων και συνειδήσεων.

        Από τη διαχείριση της ιστοσελίδας της Επιτροπής, εμφανίζεται ο καθηγητής κ. Αριστείδης Χατζής, ο οποίος συμμετέχει και στην ΚΕΦΙΜ,         το think tank της φιλελεύθερης σκέψης στην Ελλάδα, ο οποίος χαρακτηρίζει δικτάτορα τον Καποδίστρια, αναφέρεται απαξιωτικά μάλιστα, στην ερωτική ζωή του Καραϊσκάκη, ενώ σε μια πρόσφατη παρέμβαση της επιτροπής αναφέρεται στον εθνικό μας ιστορικό Κωνσταντίνο Παπαρηγόπουλο, τον οποίον κατηγορούν ή μέμφονται ότι στην προσπάθειά του να ανατρέψει τις θέσεις του Φαλμεράιερ, που αρνείτο την εθνικότητα των Ελλήνων, εντάσσοντας το Βυζάντιο στην Ελληνική ιστορία, οδήγησε την "εμπλοκή της ιστοριογραφίας στο γρανάζια της εθνικής ιδεολογίας" και "έθεσε τις βάσεις του πιο  επιδραστικού και ανθεκτικού ιδεολογικού σχήματος".

     Προσέξατε τη δολιότητα. Δεν ομιλούν για ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, την οποίαν πράγματι ανύψωσε και κατέδειξε ο Παπαρηγόπουλος, για εθνική ιδεολογία ,έναντι των εχθρών της Πατρίδας μας τότε ( Φαλμεράιερ κ.λ.π). Γιατί το δικαίωμα στην ιδεολογία, είναι ελεύθερο. Μπορεί ο καθένας να αλλάζει την ιδεολογία του όποτε θέλει. Αλλά τότε μπορείς να αρνηθείς την "εθνική ιδεολογία", κάνοντας χρήση του δικαιώματος της ελευθερίας σου.

      Έτσι μπορείς να δηλώνεις κάθε μήνα διαφορετική ιδεολογία, να προσφεύγεις σε διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους και να γίνεις ένας χυλός, χωρίς καν συνείδηση.

     Και γιατί τους πειράζει το Βυζάντιο;

Μα γιατί του Βυζαντίου ο Παπαρηγόπουλος απέδειξε τη συνέχεια του ΕΘΝΟΥΣ, το οποίον ήθελαν να καταργήσουν και εξαφανίσουν οι εχθροί του Ελληνισμού.

     Όπως βεβαιώνει και η Ελένη Γλυκατζή – Αρβελέρ: «εις το Βυζάντιο, είχε επικρατήσει η Ελληνομάθεια, προτού η Ελληνική γλώσσα γίνει επίσημη γλώσσα του Βυζαντίου».

     Εμείς , οι Έλληνες της δράσης και του μόχθου, θεωρήσαμε ότι αυτή η "Επιτροπή 2021", έγινε για να ασχοληθεί με τον εορτασμό της κοινής εθνικής συνείδησης και όχι με την ιδεολογία του καθενός προβληματικού ή μη.

            Εμείς οι Έλληνες της καθημερινής πάλης, περιμέναμε να αναδείξει τη "γ λ ώ σ σ α του 1821" και τον ρόλο της στην κραταίωση της εθνικής μας συνείδησης- ταυτότητας στα χρόνια της σκλαβιάς.

     Είναι παρήγορο, ότι μέσα σε αυτήν την Επιτροπή είναι και άτομα σοβαρά και υπεύθυνα, που αντιδρούν σε αυτές της εθνομηδενιστικές αντιλήψεις. Πρώτη έκανε το βήμα της εξόδου από την Επιτροπή, παραιτηθείσα, η καθηγήτρια ιστορικός κ. Μαρία Ευθυμίου. Αυτό, όμως, δεν φθάνει.

     ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

     Διότι εδώ δεν πρόκειται για οικογενειακή υπόθεση των μελών της Επιτροπής. Ούτε να τους δώσουμε την ευκαιρία να ακρωτηριάσουν και διχάσουν το έθνος μας και την συνείδησή μας, με τα ιδεολογήματα των μανιακών εθνομηδενιστών.

      Δεν νομίζω από την Επιτροπή αυτή, να ζήτησε η Πολιτεία να ξαναγράψει την ιστορία των 200 τελευταίων ετών.

       Όποιος θέλει να τη γράψει, έχει δικαίωμα από μόνος του, για δικό του λογαριασμό. Για να λάβει και τις δέουσες απαντήσεις.                                             Δεν επιτρέπεται σε κανέναν, οι ιδεοληψίες του, να πάρουν σφραγίδα επισήμου κρατικού οργάνου και μάλιστα με τα έξοδα του Κράτους…

      Και κάτι ανατριχιαστικό. Η Επιτροπή αυτή, αποφασίζει με πλειοψηφία των μελών της!! Είναι δυνατόν να μου καθορίσει την Εθνική μου συνείδηση και ταυτότητα, ο οποιοσδήποτε και αν είναι;

     Τα ζώπυρα της φυλής μας, οι Αρχές μας, οι αξίες μας, οι εθνικοί αγώνες μας, οι θυσίες των πατέρων και παππούδων μας και των αδελφών μας, η ιερή γη μας, η ψυχή μας, με τη συνειδησιακή δομή μας, να μπαίνουν σε ψηφοφορία; Και μάλιστα μιας δράκας της αριστερής κυρίως διανόησης με την γνωστή χρεωκοπημένη ιδεολογία της;

       Οι καιροί ου μενετοί! Πρέπει η Πολιτεία να λάβει άμεσα τα μέτρα της!!

    ΓΙΑΝ.ΚΟΣ